Хұсайын (626-680 ж.ш.) – шиит басшылары әулетінен шыққан 3-і имам. Халиф Муави 680 жылы өлгеннен кейін, Хұсайын халифаттағы жоғарғы өкімет билігін басып алмақ болып, шағын отрядпен Меккеден Иракқа жол тартады. Бірақ Кербеліде (Кербалада) Халиф әскерінің қоршауында қалып, шайқаста қаза табады. Бұл жағдай шииттердің Хұсайынды ұлы азап шегуші әулие деп жариялауына мүмкіндік берді, сөйтіп, ол шииттердің діни уағызында тұрақты орын алды. Осыдан барып «Хұсайынның қаны үшін кек аламыз» деген қозғалыс туындайды.
Мұхаммед-Ханафия (Мұхаммед Әнапия) хазірет Әлінің Ханафия деген әйелінен туған ұлы. Ханафия Рум мемлекетінің ханы Жаһһар ибн Қайыстың қызы. Мұхаммед-Ханафияның есімін Мұхаммед Пайғамбар (с.ғ.с) өзі қойған екен. Себебі, Рум мемлекетін исламдыққа мойынұсындырып барған сапарында қолбасшы Әлі бастаған әскер бұл елді тізе бүктіреді, көптеген адам тұтқынға түседі. Солардың ішінде ханның қызы Ханафия да болады. Қорыта айтқанда Ханафия Мұхаммед Пайғамбарға (с.ғ.с) бірнеше өтініш айтады:
Өзі мұсылмандықты қабылдаймын деп жариялайды.
Кейіннен ұрпақты болып ұл туса атын Пайғамбардың және өзінің есіміммен аталса дейді, яғни Мұхаммед-Ханафия болса деген тілегін айтады.
Пайғамбарымыз (с.ғ.с) бұл үш тілекті де қабыл етіпті. Содан кейіннен Ханафия туған ұлының есімін Мұхаммед-Ханафия қойған екен. Бұл кісінің ұрпақтары өте көп және олардың ішінде атақтылар, батырлар, білімді-ғылымды игергендер көптеп саналады. Мысалы: Абжалбаб (Қорасан ата), Ысқақ баб, Абдрахман баб, Абдрахим баб, Дуана қожа, Бақшайыш қожа, Қылышты ата, Қожа Ахмет Йассауи, Қарахандық қожалар, Маулана Сафи ад-дин, Орын Қойлақы, Садыр ата, Саяқып баба, Мұхтар Әуезов т.т.
Мәді. Хазірет Әлінің Маракандық (Самарқан) Яһуди қызы Дариха (Палуан) деген әйелінен туған. Бұл Мәді асқан күш иесі болыпы, бірақ бұдан ұрпақ жоқ, тек артында қалған аңыз бар. Аңызда: Мәді саяқ, жеке өсіп, білместікпен хазіреті Әлінің тоғыз ұлымен күресіп, бәрін жығып, ақыры Әлимен алысып, оның әкесі екенін білген соң: «Жағасына қолым тиді, маған енді өмірдің қажеті жоқ» - деп Алладан тілек тілейді. Тілегі қабыл болып, қара жер қақ айырылып, оның астына түсіп кеткен. «Ақырзаман болғанда көктен Тәңірі келіп, жерден Мәді шығады екен» деген аңыз бар.