Балалардың қабылдауы, оның бұзылу ерекшеліктері

Қазіргі кезде шизофренияны емдеудің негізгі тәсіл-дері антипсихотикалық, антидепрессивті, транквилиза-торлы және стимуляциялық әрекетті психотроптық зат-тардың қолданылуы. Бұрын емдеудің естен тандыру әдістері (инсулинді, электрлі терапия) аурудың ем қон-байтын түрлерінде кеңінен қолданылды. Казіргі кезде бұл әдістер сирек қолданылады. Емдеудің барлық био-логиялык түрлері психотерапия және еңбек пен әлеу-меттік бейімделуі шараларымен қатар өткізіледі. Ем-деудің барлық кезеңінде жеке адамның белсенділігін сақтап қалу негізгі принцип болып саналады. Әрбір ауырған адамды емдеуде өзіне тән шаралар колданыл-

уы керек.

Үнемі болатын қатерлі шизофренияны емдеу. Ауру-дың басында тәулігіне 20—30 мг трифтазан (стелазин) лайдаланылады. Психопатия тәрізді зақымдануда тәулі-гіне 5—10 мг-нан 30—50 мг дейін неулептил беріледі. Аурудың манифесті кезеңінде тәулігіне 300—500 мг аминазин (хлорпромазин) беріледі, (алғашқы күндері бұлшықеттерге тәулігіне 150—200 мг жіберу керек). Тәулігіне 60—80 мг мажептил (тиопропирозин), 60— 100 мг трифтазин, 4—20 мг галоперидолмен бірге бері-леді. Баска препараттарға жоғары түрде сезімтал бол-ған жағдайда тәулігіне 200—300 мг лепонекс (клоза-пин) пайдаланылады. Аурудың беті бері қараған кезде ауыруды бәсеңдететін доза белгіленеді.

Параноидты шизофренияны емдеу ұзақ уақыт (жыл-дап) және үнемі болуы керек. Паранойяльдық жағдай-ды негізінен тәулігіне 10—20 мг галоперидолмен ем-дейді. Күшті елестеушілік-сандырақ, параноидты жағ-дайда, манифестация мен психоздың қозған кезінде тәулігіне 300—500 мг аминазин, 200—300 мг тизерцин (левомепромазин) қолданылады. Аминазинді трифтазин не галоперидолмен қатарлас қолдануға болады. Елес-теушілік басым болғанда тәулігіне 150—200 мг этапе-разин (перфеназин) колданылады. Баяу ағымды ши-зофренияны емдегенде психотропты терапияны психо-терапиямен қатар өткізіудің маңызы зор. Жабысқақ белгі басым болғанда тәулігіне 1,5—7,5 мг феназепам, седуксен, диазепам, элениум (хлордиазепамоксид) транквилизаторлары стелазиннің (трифтазиннің) аздаған мөлшерін пайдалануға болады. Тұрақты жабыскақ жағ-дайларда 1—4 аптада бір рет, ұзақ уақыт әсер ететін 12,5—50 мг модитен — депо дәрісін (фторфеназин де-каноат, лиоген — депо), аптасына бір-екі рет 4—40 мг флюшпирилен (имап) беріледі.

Истероформды ипохондриялық белгілері бар жағдай-да тәулгіне 20—40 мг седуксен не тазепам (нозепам, оксазепам), 1,5—7,5 мг феназепам қолданылады. Вена-ға тәулігіне 15—20 мг седуксенді және 20—60 мг тера-ленді (алимемазинді) тамшы ретінде жібергенде сенес-топатикалық көріністер жеңілденеді. Стелазин, гало-перидол сияқты «үлкен нейролептиктер» кішкене дозада қолданылады. Жұмсақ әсерлі нейролептиктерді — тера-лен мен меллерилді (сонапакс, тиоредазин) қолданған жақсы.