Модернизм қүбылысының негізгі сипаты 1. Адамның дүниеге деген жаңа қатынасы - субъекттің объектіге қатынасының пайда болуы; 2. Субъективті дүниетаным - кез келген эстетикалық тәжірибенің негізінде және адамның, индивидуалды қатынастың жатуы; 3. Классикалық өнердегі үйлесімді, қалыпты формаларға демонстративті түрде жаңа формаларды қарсы қою; 4. Модернистердің қазіргі дәуір қайшылықтарын шешу мүмкін еместігі туралы ұстанымы рухани - адамгершіліктік ақиқатгарды терістеуге әкеліп тіреді; 5. Жаңаны іздеу, жасау талпыныстары адам болмысының тұтастығы мен үйлесімділігін біртұтас космологиялық жүйе шеңберінде (көркем құралдары арқылы) қайта қалыптастыру жолдарын іздеуге; Яғни өнер әфсаналық шығармашылық (мифотворчестволық) әдіске қайта оралды: бір кездерде бұл дүниемен үйлесімде болған, жалғандық пен тұлғалық зорлық деген болмаған алғашқы қауымдық өнер және балалар шығармашылығының түрлеріне ден қойды. 6. омірдің барлық жақтарын барынша рационалдандыруга ұмтылыс; 7. модернистік мәдениеттің құндылықтық біртұгастығы; 8. ғылым, мораль, өнер қүндылықтарының күнделікті практикадан автономдылығы; 9. мәдениеттің рационалистік, универсалистік модель шеңберінде дамуы.