«Жыр жазу түк болмай қалды бүгінде...
Көп шабандоз қосылды кеп дүбірге.
Еркіндік бар, батылдық бар үнінде,
(Даусы мықты құлақ аспас күбірге...).
Айқай сап тұр қала-дағы, дала да,
(Айқай салсаң ғана бағың жана ма?!)
Шұрайлы сөз тіркестері...
Бірақ та,
Өлең деген — сөз ойнату ғана ма?
Самарқанның көк тасын да еріткен,
Талай дүрді жүрмін күнде көріп мен.
Жырларынан мін таппайсың.
Алайда,
Жүрегімді қозғамайды-ей, неліктен?
Керек жерге қоймағандай үтірді,
Қаншама ой айтса-дағы ұтырлы.
Қазіргі өлең — құс кеп ұя салмайтын,
Шаһардағы бетон үйлер сықылды.
Өлең үшін қабырғасы қайысып,
Қатар шапқан адалы мен дәйісі.
26
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Сөз ойнатқан бір-бірінен асырып,
Жүріп жатыр шеберлердің сайысы.
Ал АҚЫН қайда?!».
27
Н
Н
Н
Н
НИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
БҮГІНГІНІҢ АҚЫНЫ
БҮГІНГІНІҢ АҚЫНЫ
БҮГІНГІНІҢ АҚЫНЫ
БҮГІНГІНІҢ АҚЫНЫ
БҮГІНГІНІҢ АҚЫНЫ
Жиырма өлең жаздым,
маған атақ бермеді,
Әй, ел болмас, бұл қазақ.
Тағдырымның тартып келем кермегін
Жүрегімді мұң қажап.
“Атақ бер!” – деп айқай салдым,
(…күтіп ем)
Бір ойым бар бұзық шын.
Қырықты айтып,
отызда не бітірем? –
Ай, Есаға, қызықсың.
Мен – ақынмын!
Болсын үйім-қазығым.
Білмеймін мен басқаны.
“Жыр жазбаймын,
сол ма менің жазығым?”
– дейді бір дос…
— Кетші әрі…
“Әдебиет — ардың ісі!”.
Түсінем.
Бірақ қанша тұрады Ар?!
Бақ сұраған мына дүрмек ішінен,
Тек мен ғана боп қалам ба “бірадар”.
28
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Сәл бірдеңе түссе болды қазанға,
Және түбі көрінбесе қапшықтың.
Әркім барын шығарады базарға,
Мен жырымды ап шықтым…
Бірақ жандар білетін аз сөз құнын,
Қайтер дейсің, көнем де.
“Әркім өзі көрсін, – дейді, – өз күнін”
Үкіметім, өлем бе?
Жан сырымды жайып жүрем жалғанға:
“Мына қоғам — оңбаған!”
…Бәрі жақсы-ау, тек оңаша қалғанда
Бетің нарттай қызарады, сол жаман…
29
Н
Н
Н
Н
НИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ЮРА. 1 МАМЫР
ЮРА. 1 МАМЫР
ЮРА. 1 МАМЫР
ЮРА. 1 МАМЫР
ЮРА. 1 МАМЫР
— Тұқымдарың жайылып, көктегірлер,
Күреңқабақ танытқан жоқ па едіңдер?
Осы үйден Юра келіп тамақ ішсе,
Несібеміз ортаяр деп пе едіңдер?
Еркегің, қатының бар, оңбайсыңдар,
Түбі осы ниетіңнен сорлайсыңдар...
Ескі-құсқы киімді бөліссеңдер,
Дәл содан кедей болып қалмайсыңдар.
Мал келіп, сыртта азан-қазан кезде,
Бұлқан-талқан боп қалды әжем лезде.
Ақ көкем күңкілдейді: — Ішкіш неме,
Тауып алған шығар «бас жазарды» өзге.
Юрамыз — жалғыз орыс ауылдағы,
Жоқ оның қатын-бала, бауырлары.
Қашан, қайдан келгенін білмейді ешкім,
Батырдың тек өзіне мәлім халі...
Қолы — алтын, сонысымен мақтанатын,
Пысықтар бірер апта ап қалатын...
«Юра қайда?» дегізбей күн батқанда,
«Құдайы қонақ» болып кеп қалатын.
Ол келсе, қай-қай үй де кет демейтін,
Асын да, арағын да шектемейтін.
30
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бірнеше ай ат ізін салмай кетіп,
Юрекең кейде осылай «өкпелейтін».
Кейде жұрттың көңілін ағыл-тегіл,
Көтере алмайтыны мәлім де еді...
Сүйкімі кетіп солай жүрсе-дағы,
Шал-кемпірге ерекше қадірлі еді.
Кейде айта алмаса да дұрыс атын,
Әңгімесін тыңдауға тырысатын.
Ол орысша сөйлейді, бұлар — қазақ...
Әйтеуір бірдеңе ғып ұғысатын.
Бал күні еске түсіп бұрындағы,
Қу тірлікке қайнай ма зығырданы?
Ол жыласа, кемпірлер егіледі:
— Е, Алла, бұл да өзіңнің құлың-дағы...
Уақыты жоқ мұңайып, торығатын,
Көрші қызға хат жазар «болып ақын».
Уайымсыз, балдәурен балалық-ай,
Орыстың бәрі Юра деп ұғатын...
...Ортайған жоқ біздің де несібіміз,
Қонаққа ашық әркез есігіміз.
Қазақстан бүгінде әлемге үлгі,
Жүз жиырма ұлттың тербелген бесігіміз.
Сан алуан болса да көзқарасымыз.
Өкіметім десе егер: «Жарасыңыз»,
Е, мейлі, достықтан кім бас тартыпты,
Юра көрген ауылдың баласымыз...
Төрт құбыламыз түгелдей бейне тіпті,
Қазақпыз елемейтін кей кетікті.
31
Н
Н
Н
Н
НИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
Тек олар... қақ төрімде жатып алып,
Мені ұмытып кетеді кейде тіпті.
Көріп, біліп бәрінің жөн екенін,
Ортасында жүрсем де мерекенің.
Юра келсе, мәз болар әжем құсап,
Мен қуана алмаймын.
Неге екенін...
32
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
БІРЖАН ШАЙЫРДЫҢ
БІРЖАН ШАЙЫРДЫҢ
БІРЖАН ШАЙЫРДЫҢ
БІРЖАН ШАЙЫРДЫҢ
БІРЖАН ШАЙЫРДЫҢ
ӨЛЕҢІ
ӨЛЕҢІ
ӨЛЕҢІ
ӨЛЕҢІ
ӨЛЕҢІ
Сәті түсіп... қарашы, ә,
Іс бастадым, жаңаша.
Ойлар билеп тамаша,
Қуандым жас балаша.
Мақтау еді күткенім,
Ағам ойын ірікпеді:
«Дұрыс екен... Бірақ та,
Не деп жатыр жұрт?» — деді.
Түйе жұтып... түгімен,
Бие жұтып... бүгімен.
«...не дейді ел?» — деп дөкей мәз,
...Сұрай ма екен, шынымен?
Досым менің өткір-ді,
Жұмыс істеп... екпінді.
Еңселі үйге кіріп ап,
«...не деп жатыр?» — деп күлді.
Әрең жүрген тепеңдеп,
Қожанасыр көкем де.
Құлақ тосар: «Мен жайлы
жұрт не айтар екен?» — деп.
33
Н
Н
Н
Н
НИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
Тұла бойы — жарасым,
Көйлегінің бағасын.
Білсе де ару сұрайды:
«Жұрт не деді, ағасы?»
«Мені шалып, құлатпақ,
Өй, әкеңнің... бір аттап...»
Басу айтар әйелім:
«Жұрт не дейді... Шыдап бақ».
Ісім қанша бітпеген,
Қолым бармай түкке мен...
Адымыңды ашқызбас,
Пәле болды-ау «Жұрт» деген.
Естігендей сұмдықты,
Ел бір сәтте дүрлікті.
...Жүрек емес, байқасаң,
Құлақ билеп тұр жұртты.
Алтыным-ау, алтыным,
Ақылыңның ал тілін.
Өз білгенің бар болса,
Жұртта нең бар, жарқыным?!
Ақыл, қайрат... дем берер,
Кем болса Алла теңгерер.
Бара алмайды алысқа,
Құлағына сенген Ер.
Түзетілер (о, тоба),
Қайырылма көп қатаңа.
...Осылай деп жыр жаздым,
Жұрт не айтар екен, а?..
34
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
ЖЕЛТОҚСАН
ЖЕЛТОҚСАН
ЖЕЛТОҚСАН
ЖЕЛТОҚСАН
ЖЕЛТОҚСАН
Неменеге шошисыз, қаймана, сіз?
Әзелден бұл желтоқсан ай мазасыз...
Қайын жұртқа келгенде төрге озатын,
Ожарлау жігіт сынды ол... қайынағасыз.
Қызып алса есер де, әңгі де өзі,
Ештеңені көрмейді қанды көзі.
Осындайда жинаған беделінің
Бәрін төгіп алатын бар мінезі.
Ол ылғи да ағысқа қарсы ағады,
Алысуға күші кем болса-дағы.
— «Күш атасын танымас. Тәуекел!» — деп,
Еменнің жағасына қол салады.
Мұңаятын шығар-ау жырақ барып,
Жұртқа әйтеуір жатпайды сыр ақтарып.
...«Не шықса да тентектен шығады!» — деп,
Желтоқсанды күтеді бірақ халық.
Биыл оның пиғылы бөтен бе екен,
Екпіні «бетерден де бетер» ме екен?
Жел күшейе бастады, дауыл тұрып,
Ақтүтек боран соғып кетер ме екен...
2009 жыл.
35
Н
Н
Н
Н
НИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ОЙЫН
ОЙЫН
ОЙЫН
ОЙЫН
ОЙЫН
Оңашада жұрттың бәрі мойындар,
Түр көрсетіп қойып, бәлкім, өкінген.
«Қазақты алдау» дейтұғын бір ойын бар,
Қазақстан дейтін мемлекетімде.
Жер бетінде тағы қандай ғажап бар,
Жауап таппай, қаңғыдым.
Ойнайтын... һәм алданатын қазақтар,
Не сиқыры бар мұның?!
Сөзден басқа не әкелер жұртқа бақ,
Мынау — мінбер, сөйлегін.
Өз мүддесін өткізерде тықпалап,
«Қазақ үшін!» — дейді, Ерім.
«Қазақ үшін!».
Ережесі ойынның
шығар, бәлкім, кім білсін.
(Бір сен үшін бәрі дайын Сойыңның
Жұртым неге ділгірсің?).
Өзге жұрттың бүтін мұнда тірлігі,
Барлығы да көрермен.
Тәңір теріс айналмасын бір күні,
Өз шындығы жоқ елден.
36
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Болдырғасын күле берер, құсалы Ай,
Бұл ойынды тоқтататын жан бар ма?
Хақ-Тәңірдің жүзін көрмек Мұсадай,
Қарай берем заңғарға.
Оңашада жүрек байғұс шошынар,
Тар қапасты ұрғылап.
Бүйте берсек, ойынымыз осылар,
Ұтатұғын, ұтылатын кім бірақ?
37
Н
Н
Н
Н
НИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
БІР АҒАМЫЗ
БІР АҒАМЫЗ
БІР АҒАМЫЗ
БІР АҒАМЫЗ
БІР АҒАМЫЗ
АЙТЫПТЫ...
АЙТЫПТЫ...
АЙТЫПТЫ...
АЙТЫПТЫ...
АЙТЫПТЫ...
Салулы төсек, салқын үй,
Ақ шаһар болды — қонысым.
Деген жоқ: «Мынау түсінігі таңқы би»,
«Атекемдеп» аяғын құшқан болысым.
Сөзімді төктім түйдектеп,
«Қара қазан, сары баланың» қамы үшін.
Ана біреулер тақымға салып сүйретпек,
Мен жыртпасам намысын.
— Қонақжайсың һәм дарқансың,
Тарихыңа үңілсең.
Тәңір азабын тартарсың,
Салт-дәстүрден түңілсең.
Қасқыр да қылмас жолдасына қастығын,
Біз айналмайық мазаққа.
Төңірегіне ұйысыңдар басшының! —
Ат үстінен ақыл айттым қазаққа.
Сөз деген не?
Суыратын қалтадан,
Ақша емес қой, білесің.
Басшым мені қағады ылғи арқадан,
Дайын және үлесім...
38
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Талай жиында «Ай, қазағым» деп күңіренгем,
— Ой, пәлі! (Қостап қойды ағай).
Қазақтың маған керек екенін білгенмен,
Қазаққа мені керек пе екен деп ойламай.
Қайда барсам да тыңдайды жұрт сөзімді,
Сеніммен һәм үмітпен.
Сендіре алмай қойдым бірақ өзімді,
Айна алдында тұрып мен.
Сұрағы тым ауыр екен уақыттың,
Сүйенгенмен алпыс екі айла-амалға.
... Бұрынғының биі қандай бақытты,
Өмір сүрген айнасы жоқ заманда.
39
Н
Н
Н
Н
НИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ТЕРІСАҚҚАН
ТЕРІСАҚҚАН
ТЕРІСАҚҚАН
ТЕРІСАҚҚАН
ТЕРІСАҚҚАН
Көріп жүріп жақсы менен жаманды,
Мына ойға бекідім мен кеше бір:
«Аяймын мен дұшпаны жоқ адамды,
Оның сүріп жүргенінің несі өмір?!»
Жиын-тойда:
«Жоқ болсын деп дұшпаның»
Тілек айту, дәл меніңше, далбаса.
Мен қалайша тізгінді нық ұстадым,
Анабіреу аяғымнан шалмаса.
Бәрі, бәрі соның ғана арқасы,
Назар салып қарап жатса маған да ел.
Тағы ор қазып, езіп жүр ол малтасын,
Өй, жарайсың, азаматым, аман бол!
Қорқақтыққа алдырыппын бекер бой,
Қиын кейде басқа ақыл қонбаса.
Әй, өзім бір мықты жігіт екем ғой,
Анда-санда лағатыным болмаса.
Кейде удай ашып тұрып өзегім,
Жақынымдай жақсы көрем әлгіні.
Шыным — маған көмгеннен соң Бөжейін,
Аянышты Құнанбайдың тағдыры.
40
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Түсінбеймін,
Ай, мына жұрт не дейді:
— Дұшпан деген көрер көзге күйік! — деп.
Мені аяқтан шалатындар көбейді,
Күннен-күнге барамын мен биіктеп...
Көріп жүріп жақсы менен жаманды,
Мына ойға бекідім мен кеше бір:
«Аяймын мен дұшпаны жоқ адамды,
Оның сүріп жүргенінің несі өмір?!»
Мұндай пікір айтқан дейді, бұрын да ел,
Қайталауды намыс көрген емес ем.
А, Тәңірім, дұшпаныма ғұмыр бер,
Мені елеусіз қалып кетсін демесең!
41
Н
Н
Н
Н
НИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИСАНЫҢ ЖАСЫ
ИСАНЫҢ ЖАСЫ
ИСАНЫҢ ЖАСЫ
ИСАНЫҢ ЖАСЫ
ИСАНЫҢ ЖАСЫ
Әр фәнилік ұмтылады асқарға
Биіктіксіз бұл өмірдің мәні кем.
Отыз үште Иса ұшты аспанға
Мен үй алдым Ақтөбенің шәрінен.
Кім ұнатпас жарылғанды ағынан
Аспан анау қиялыңды жиі ұрлар.
Орын тапты Иса Алланың жанынан
Менің де енді жер бетінде үйім бар.
Ұқсастық па?!
Шығар, бәлкім, күпірлік,
Отыз үш жас жас па жанға құт қонар?
ҚҰРДАСТАРЫМ бар, құдайға шүкір, нық
Менен гөрі әлдеқайда мықты олар.
Маралтай мен Адалбек жүр арынды,
Ақеділ һәм Ә.Балқыбек — сырттандар.
Мендей ақын болмағанмен дарынды
Таланттары бар олардың жұртты алдар.
Пайғамбарлық...
ауыр, тіпті, ойыма
Салмақты артық, жан емес ем, құп көрер...
Әр пенденің шақтап қана бойына
Аллам өзі көтеретін жүк берер.
42
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Желбіретіп Ібілістің байрағын
Рухымды жеңіп, талмай күрескен.
Күнәсі көп, кейбір дінсіз ойларым
Мені-дағы таңар кей күн креске...
Түбінен у көрем өмір-шишаның,
Бірақ әлі үмітім бар маздаған.
Отыз үште — жасында ұлы Исаның
Көкке ұшуды Тәңір бізге жазбаған.
Тірідей...
43
Н
Н
Н
Н
НИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
КҮБІРТКІ
КҮБІРТКІ
КҮБІРТКІ
КҮБІРТКІ
КҮБІРТКІ
Ащы мысқыл батқаны-ай, шымбайыма,
Дегенмен, Ақыл, сені тыңдайын, ал:
(Бас жарылса бөркім бар... кім көреді?!)
Ағамның жығылайын ыңғайына.
Келмейді, Жүрек, сені сескендіргім...
Бояуына алданып көшкен күннің.
Досым да өзгергендей...
Бірақ оны
Кеше алмасам несіне дос боп жүрмін?!
Бұл қорлыққа бара ма етім де өліп,
Дүниенің жүрсем де к...н көріп.
Мен біртүрлі бәріне көне берем,
Қазақстандағы қазақ секілденіп.
Намыс пен Ар осылай жоғала ма...
Айқай салсам:
Кет, досым.
Жолама, аға!
...Қазақстандағы қазақ секілденіп,
Мен бір күні жарылсам не болады, а?..
44
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
ӨТІРІК
ӨТІРІК
ӨТІРІК
ӨТІРІК
ӨТІРІК
Ол өтірік айтады, мен сенемін,
Мен өтірік айтамын, ел сенеді.
Ел өтірік айтса егер...
Не болады?
(...Іштеріне үңіліп көрсем еді).
Түңлігімнен көп болды төгілмей нұр,
Ақ жаныма жабысар желімдей кір.
Содан соң өз-өзімді жұбатамын:
«Өтірікке құрылған өмір ғой бұл...».
Жұрт сенгенге, біз сенбей өлеміз бе...
Ел,
Мен сияқты бәрі де көнеміз дер,
Шындық деген — жарық қой.
Сол жарықтан
Көрұғлыдай қорқамыз неге біздер?
Шындық керек! — дейміз біз лепіріп те,
Шындық керек! — дейміз біз... кекіріп те.
Содан кейін...
Жүреміз үлес қосып...
Күллі дүниежүзілік өтірікке.
Ұран салып небір дүр келсін, мейлің,
(Жұрттан асқан сен де бір ерсің деймін).
45
Н
Н
Н
Н
НИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
Сенген түр танытам да,
(Күліп іштей):
«Өтірігіңе береке берсін» деймін.
Берген соң Құдай сондай өре бізге,
Қарамыз да күлеміз, төреміз де.
«Ертеңгі күн не болар...»
Жан шырылдар...
...Е, мейлі, жұртпен бірге көреміз де.
46
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
ҚАМЫРЫҚ
ҚАМЫРЫҚ
ҚАМЫРЫҚ
ҚАМЫРЫҚ
ҚАМЫРЫҚ
Бір сәтте-ақ есі ауысып ғасыр әлгі…
Ер Есім хан Тұрсынның басын алды.
Әм құртты жер бетінен Қатағанды —
Бауырлас елді шапқан тасыр, әңгі.
Жарлық шашты.
Ешкіммен кеңеспеді,
Жерге тығып жіберер егескенін.
Хан ғой — ол!
Дұрыс шығар.
Бірақ Тұрсын…
Бірге туған бауыры емес пе еді?!
Тәңір қиын талқыға салыпты Ерді,
Тәшкенге жеткенінше налып келді…
Ел тағдыры түскенде таразыға,
«Ханда тамыр болмасын…» халық көрді.
Қуарған дұшпан түгіл, достың өңі,
Осындай іс болғанын… Ес біледі.
«Қазақтың қазақ қанын төкпеу керек!» —
Осылай дейді «Есімнің ескі жолы».
Естісе шошитұғын әнтек үнді,
Бұл қазақ содан бері қамкөңіл-ді.
…Тағы да қойға қорқау қасқыр шапты,
Тағы да бейбіт күнде қан төгілді.
47
Н
Н
Н
Н
НИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
Уай, дүние-ай, шын келбетің осындай ма?
(Қазақты шапқан алдым қосынды ойға).
…Қан кешіп, Тұрсын тағы тайраңдайды,
Япыр-ау, Есім қайда, Есім қайда?
48
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
ҚАРҚЫЛ
ҚАРҚЫЛ
ҚАРҚЫЛ
ҚАРҚЫЛ
ҚАРҚЫЛ
Жағамызға қол салды...
Үндемедік,
Беймезгіл есік қақты...
— «Кім?» — демедік.
...Тереземнің сыртында нар ағашқа,
Шуылдайды топ қарға күнде қонып.
Нар ағаш — ағаш емес...
Өзім менің,
Мен ғана дәл осындай төзімді едім...
... Қарғаға қызық емес, шығар, сірә,
Арманым,
Мұраттарым,
Сезімдерім...
Ит басына жатқандай іркіт төгіп,
Қарғалар қарқылдайды.
Үркітпедік...
( Шіркін-ай, еңсем бір күн жазылар ма,
Қарға емес, бұтағыма... бүркіт қонып).
Дүние — домаланған сайда қаңбақ,
Бір-ақ сәтте қуарар жайнаған бақ.
Кенеттен дауыл соғып...
Мен құласам...
Шуылдасқан топ қарға қайда бармақ?
49
Н
Н
Н
Н
НИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
Осыны білмей ме екен, антұрғандар,
«Мен бір мысал айтайын.
Ал тыңдаңдар...» —
десем, құлақ қақпайды бірі тіпті,
...Е, мейлі, қарқылдаңдар, қарқылдаңдар.
50
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
Бауыржан БАБАЖАНҰЛЫ
ҚАЗАҚСТАН
ҚАЗАҚСТАН
ҚАЗАҚСТАН
ҚАЗАҚСТАН
ҚАЗАҚСТАН
Қазақстан — Ғажапстан!
Жақсы ұйқас,
Жақсы ұйқаспен өлең жазғым кеп еді.
Бірақ, бірақ мұнымды жұрт жақтырмас,
Ғажаптығын сезінген жоқ себебі!
«Қазақстан — Қағазстан!»
Қостайды ел,
Осылай деп өлең жазса ақыны.
Мықты болсаң бұдан кейін саспай көр,
...Не боп кетті ақыры?
«Ауруын жасырған (жан) өледі»,
(Ел де солай сияқты-ау).
Ғажап елде өмір сүргім келеді,
Қағаздан сәл болса-дағы ұяттау...
2004 жыл.
51
Н
Н
Н
Н
НИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ИЕТҚАБЫЛ
ОЙ
ОЙ
ОЙ
ОЙ
ОЙ
Достарыңызбен бөлісу: |