F – термодинамикалық функция, ол изохора-изотермиялық потенциал немесе Гельмгольц еркін энергиясы

∆F = ∆U - T∆S

3. Қысым мен температура тұрақты кезінде тек G азаюымен байланысты жүретін процестер (∆G<0) ғана өздігінен жүреді, оның жүру шегі, яғни тепе-теңдік жағдайы кейбір минималды G мәнге жетуі.

G – термодинамикалық функция, ол изобара-изотермиялық потенциал немесе Гиббс еркін энергиясы деп аталады.

Реакцияның Гиббс энергиясын ∆G есептеуді Гиббс-Гельмгольц теңдеуі бойынша жүргізеді:

∆G = ∆H - T∆S

Бұл функцияның өзгеруі белгілі және ол заттар арасындағы реакцияның өздігінен жүру мүмкіндігін анықтайды:

егер ∆G<0 болса, онда реакция жүруі мүмкін;

егер ∆G>0 болса, онда реакция жүруі мүмкін емес.

Бастапқы заттар мен реакция өнімдерінің анықтамалық кестедегі ∆Н және ∆S мәндерін пайдаланып, реакция үшін ∆G есептеу оңай, әрине, ондағы заттардың бәрі де стандартты күйде болады.

Стандартты жағдайда жүргізілген, термодинамикалық тұрақты түрөзгерісте болатын, жай заттардан берілген қосылыстың 1 молі түзілетін реакциядағы Гиббс энергиясының өзгеруін зат түзілуінің стандарттық Гиббс энергиясы ∆G⁰_f,298 деп атайды.