2 Тынысалужәне фотосинтез Фотосинтез процесі
Фотосинтез процесін өсімдіктер мен басқа организмдер күн энергиясын химиялық энергияға айналдыру үшін қолданады. Содан кейін бұл энергияны басқа организмдердің тіршілік әрекеті үшін отын ретінде пайдалану үшін босатуға болады. Химиялық энергия көмірсулар молекулаларында жинақталады, содан кейін олар көмірқышқыл газы мен судан синтезделеді.
Балдырлар мен цианобактерияларды қосқанда өсімдіктердің көпшілігі фотосинтезге қабілетті. Осы себепті оларды автотрофты организмдер деп атайды; яғни олар тағам жасау үшін заттарды синтездейді.
Фотосинтез көбінесе Жер планетасының атмосферасындағы оттегінің құрамын және сақталуын қамтамасыз етеді. Ол органикалық қосылыстардың көп бөлігі мен планетада өмір сүруге қажетті энергияның көп бөлігін өндіруге жауапты.
Фотосинтез тек күндізгі уақытта хлорофилл бар жасушаларда пайда болады. Бұл процесте көмірқышқыл газы мен суды қолданады; көмірсулар мен оттегі бөлінеді.
Күн энергиясы көмірсулар түрінде химиялық энергияға айналады. Фотосинтез кезінде АТФ молекулалары күн энергиясының конверсиясымен синтезделеді. Бөлінген сутек NADP арқылы қабылданады және NADP2 дейін азаяды.
Тыныс алу процесі
Бұл процесс жасуша организмдерінде болатын зат алмасу реакцияларынан тұрады. Бұл процесте қоректік заттардан алынған биохимиялық энергия АТФ-қа айналады. Тыныс алуға қатысатын реакциялар - үлкен молекулаларды кіші молекулаларға ыдырататын катаболикалық реакциялар.
Бұл процесс барысында энергия бөлінеді және бұл жасуша химиялық энергияны жасуша белсенділігі үшін отын ретінде бөлудің бір әдісі.
Жасушалық тыныс алу экзотермиялық реакция болып саналады, өйткені жылу пайда болған кезде бөлінеді. Бұл реакциялар тізбегі әртүрлі сатылар немесе биохимиялық процестер арқылы жүреді.
Әдетте тыныс алу кезінде қолданылатын қоректік заттарға глюкоза, амин қышқылдары және май қышқылдары жатады. Ең көп таралған тотықтырғыш - оттегі.
Тыныс алу өсімдіктің барлық тірі жасушаларында жүреді. Бұл күндіз-түні жалғасатын катаболикалық процесс. Тыныс алу кезінде оттегі мен көмірсулар қолданылады; тыныс алудың соңғы өнімдері - көмірқышқыл газы және су.
Көмірсулардан бөлінетін энергия тотығу кезінде АТФ-та ұсталады. Алайда біраз энергия жылу түрінде жоғалады. Көмірсулардың тотығуы АТФ молекулаларын, тірі организмдерде жинақталатын энергияны бөліп шығарады. Тыныс алу кезінде синтезделген АТФ әртүрлі зат алмасу процестерінде қолданылады.
Көмірсулардың тотығуы кезінде бөлінетін сутегі сутегі рецепторларына түседі. Гликолиз цитоплазмада және митохондрияда қышқыл тотығу процесінде жүреді. Әдетте, тыныс алу жылдамдығы фотосинтезге қарағанда баяу.
Басты фотосинтез бен тыныс алу арасындағы айырмашылық олар кері процестер болып табылады. Фотосинтез кезінде көміртегі диоксиді мен су организмге енеді, бұл қосылыстар шығарылатын тыныс алу сияқты емес.
Тыныс алу - бұл оттегінің сіңуін, күрделі заттардың көмірқышқыл газы мен суға айналуын және энергияның бөлінуін қамтитын күрделі процесс. Керісінше, фотосинтезде күрделі көмірсулар көміртегі диоксиді және су сияқты қарапайым заттар арқылы құрылады, сонымен бірге оттегі бөлінеді. Сондықтан оларды кері процестер деп айтады.