«Мен Шонамын, шағып алатын сонамын»
Оның "Қу түлкінің сыбағасы" , "Ұры тіс" "Ұр, тоқпағым, ұр" "Айға ұшамын" "Жүз шымшыма, қырық қышыма" "Кездік" деп аталатын кітаптарына қарап, қазақ сатирасын қаншалықты деңгейге көтере алғанын аңғару қиын емес. Осы жанрда қалам тергемек болған жас сатирик, немесе сахнада жұртқа күлкі сыйламақ болған әртіс те, алдымен Шона Сманханұлының емтиханынан өтіп, кітаптарын оқып шығуы тиіс деп есептеймін. Сонда ғана бізде қазақы қалжыңның қаймағы бұзылмай, ал «күлкі» жанрының дамуы дұрыс бағытқа түсе алады.
«Мен Шонамын, шағып алатын сонамын», деген сөзі ол бала жасынан бастап- ақ айта алған.
Тіл мен салт-дәстүр, ұлттық мәдениет жайында сөйлем түгілі, сөз тіркесін айтуға болмайтын заманда- ақ оның тегі (фамилиясы) Смаханұлы болған. Тегіне –ов, -ев-ті жалғатпай, ешкімнен жалтармай, ұлы- деген қосымшаны қостыруға қазірдің өзінде онша жүрегі дауаламайтындар бар. Ал қаламгерді оқырманы осы Шона Смаханұлы деген ныспымен таныған.
Достарыңызбен бөлісу: |
