Қарапайым эмоциялар: ашулану, қуану, ренжу, тобалау, қорқу жек көру т.б.
Күрделі эмоциялар: аффект, стресс, фрустрация, құмарлық, көніл күй
Аффектдегеніміз - дауылды, бұрқырауды еске түсіретін күшті, қысқа мерзімді эмоционалды жағдай. Аффект кенеттен пайда болады және осы сәтте адам өзін-өзі басқара алмайтын сияқты, толықтай күйзеліске бағынады. Аффектте адам «басын жоғалтады» және жағдайды талдамай, ескерусіз әрекеттерді орындайды, мысалы, ол қолына түскен затты лақтырып, сындырып, үстелге ұра алады.
Алайда, аффектерді толығымен бақыланбайды деп ойлау қате болар еді, өйткені қаласаңыз, аффективті жарылысты «сөндіріп», өзіңізге деген күшіңізді жоғалтпауға үйрене аласыз. Мұны істеу үшін жұмысқа, оқуға, хоббиге немесе басқа қызметке ауысу жеткілікті. Қарапайым түрде, эмоционалды құлдырауды болдырмау үшін, реакция жасамас бұрын онға дейін санаңыз.
3. Эмоцияны реттеудің әдістері мен механизмдері: эмоцияларды қайта қарастыру және эмоцияларды басу
Стресс, терминді Гансон Селье (1936) енгізген, стресс мәселесін зерттеп түсінік берген ғалым Р. Лазарус болды. Мұндай қолайсыз әсер нерв жүйесінің жүмысына да, дене күшіне де нүқсан келтіретіндіктен адам өзінің сыртқы ортамен байланысының үнемі қадағалап реттеп отыру қажет. Стресс адамның өмірі үшін қауіпті, бірақ та ол адамға қажетті. Стресс арқылы түлғаның үлкен ситуацияларға бейімделу мүмкіндігі пайда болады.
Стресс, терминді Гансон Селье (1936) енгізген, стресс мәселесін зерттеп түсінік берген ғалым Р. Лазарус болды. Мұндай қолайсыз әсер нерв жүйесінің жүмысына да, дене күшіне де нүқсан келтіретіндіктен адам өзінің сыртқы ортамен байланысының үнемі қадағалап реттеп отыру қажет. Стресс адамның өмірі үшін қауіпті, бірақ та ол адамға қажетті. Стресс арқылы түлғаның үлкен ситуацияларға бейімделу мүмкіндігі пайда болады.
Г. Селье стресс жағдайының дамуын 3 кезеңге бөлген:
Организмнің мазасыздануы
Организмнің күшті тітіркендіргіштерімен айқаса күш салу
