Әдеби KZ
аламын. Оған болмаса...- деп, ал емдеуге кірісті. Қақты-соқты, сойледі жоқты, үшкірді,
түкірді - бәрін де қылды. Ақ шыны аяққа ішірткі қып, мынаны жазып ішкізді: Егер біркім
ерсе бұ бұғаны бітіп ішсе бәс, кішіге жын зәхмәти тидагай, межіреп дірки дұға бодыр.
Ағузи белләхи мен әл-шайтан алраким биссимилла и
Имлақа Мәкселмана Мырнош дыбырос
Шазноп Кіпішттыйош Қытмыр Сакыр ағыр ғымыр рып йо-ян
Мойнына һәм киімінің сау жерін қоймай, шоқпардай-шоқпардай ғып зияндаш дұғасы деп
тақтырды:
Зияндаш дұғасы бодыр
ааа ғғ һһ арсым мм
ддд бб ааа ғғ һаа
Тұсындағы шымылдықтың бауына ілген Исым ағзам* ба керек, әлде не мазарат етектей-
етектей дұғалықтан Қамардың беті-жүзі көрінбейді. Жан-жағын Меккеден... деп, қажылар
әкелген алтынды құран, түрлі мешіттің планын (формын) салған қағаздарменен қоршап
қойған. Тіпті, адам сұрар емес тілдей-тілдей ұзыншақ дұға жазулы қағаздардан аяқ алып
жүргісіз.
Әншейін-ақ қасына сүре* танитын сопысымақ сұмырайларды жиып алған, қырық мәртебе
ясин** шулатып
*
Исым ағзам (арабша)- құдай аттары тізіліп жазылған дұғалық.
*
Сүре (арабша)- құранның бөлімдері.
**
Ясин (арабша)- құранның бір бөлімі, аят аты.
66
Әдеби KZ
шыққызып, әр шыққан сайын түрегеліп азан, тәкбір*** айтып, "онынзыл мен алқуран ма
һо.. лақол ола қот... ақыры... жақыры... шаң-шаң! Ан... ын..., қойшы, ыс-с-с суп, күп-п! Тіпу-
түп-тің!" астына алып, баспалатып-ақ жатыр-ау... Бірақ бұл емдердің қай-қайсысына болса
да Қамар разы емес, аза бойы тік тұрып бір нәрсе дейін десе:
-
Әне, дертінің иесі ерегістірді,- деп онан жаман екіленіп кетіп, былш-былш үшкіруші
еді. Міне, бүгінгі кеш зікір сала бастамақшы. Нұрымның кең зал үйіне "таһаратсыз бір жан
отырмасын, соғып кетеді" деп қожа-молда, алхам құлһуалланы**** сындыра біледі-мыс
деген заттардан қырық-елу жанды алқа-қотан отырғызып, бәрінің нақ ортасына Қамарды
ұстатып қойып, ал ишекең зікір бастап, жағалай отырған кісілер өкіріп кеп, тулап
шуласпасын ба? Көзің жамандық көрмесін! Жұлынып алды кетті, алды кетті...
Біраздан соң:
Қайсысы қылжалақтап, маған "зікір түсті" дегендей қылып жығылып жатыр...
Қайсысының ауыздары көпіріп қиқылдап шиқылдаған болып... қайсысының бөріктері
ұшып кетіп, бастары бір-біріне соғылысып...
Әне біреуі ишанның қолынан ұстап, шыр айнала жүгіріп, бұрқылдап...
Міне біреуі мырс етіп күліп жіберіп, кейін шегініп, аузын басып қырқылдап...
Онан-мұнан сығалап қараған балалар мен қатын-қыздардың шек-сілесі қатып,
жырқылдап...
Кейбір есті қатындар күлгендерге ашуланып:
-
"Кетіңдер, не бар онда? Қызық көремісіңдер",- деп бырқылдап...
*** Тәкбір (арабша)-құлшылық ретінде құдайды ұлықтау.
**** Құлһуалла (арабша)-дұғаның бір түрі.
|