Әдебиет теориясы. 1-том

Selected Essays
[New York: Basic Books, 1973], 3–30) еңбегімен байланысты жəне жанама
сипатты əрі түсіндірме бағалауды (пікірді) көрсетеді. Мен «Лирдің өзгерісінің
антропологиясы» дегенде Лирдің мінезінің өзгерісін оның басқа кейіпкермен, əсіресе
Корделиямен байланысының қызметі ретінде түсіну дегенді айттым. Мен бұл терминді
туыстық байланыстың драмалық тұрғыдан айқындалуын көрсететін жауап үшін, Луи
Адриан Монтроуздың «The Purpose of Playing: Reflections on a Shakespearean Anthropology»
(
Helios
n.s. 7 [1980]: 53–74) еңбегіндегідей, көп қолданбаймын. Оның қызығушылығы театр
мен қоғамдағы жоралғылардың, таңбалардың маңызды салдарымен байланысты.
7. Мысалы, Поль де Ман өзінің «
Triumph of Life
» шығармасында үзінділерді теориялық қағида
ретінде қолданады; «
Deconstruction and Criticism
» еңбегіндегі «Shelley Disfigured» Geoffrey
Hartman et al., eds. (New York: Seabury, 1979), 39–73 
қараңыз
. Де Ман радикалды скептицизм
бағдарламасын растайды (68-69); керісінше, Шеллидің мағынасы терең терциндері мəселені
үзіп тастайды. Мұндағы айырмашылық скептицизмнің ашық теориялық дəлелдері мен
сұрақтың поэзиялық риторикасының арасында жатыр.
8. Desiderius Erasmus. 
On Copia of Words and Ideas
, trans. Donald B. King (Milwaukee, WI:
Marquette UP, 1963), 104. Кент те қысқа сөзділіктің құндылығын «Бір ауыз сөз болғанымен,
бұрынғының бəрінен əсерлі» (3.1.52) деп бағалайды.
9. «Істің соңы – аяқталғаны» (
Troilus and Cressida
, 4.5.224).
10. Джонатан Долимор 
«Король Лирді»
материалистік көзқараста оқып, пьеса «адамзат
тіршілігінде уақыт бəріне төреші» деген пікірді растайды; 
қараңыз
: see Radical Tragedy, 2d
ed. (Durham, NC: Duke UP, 1993), 196. Ол теорияны қандай да бір жіктелген контекске
қоймайды: мысалы, Эдмундтың жолдан таюы. 1.2.124–40, Эдмунд əкесінің құдай туралы
сезімін мазаққа айналдырады. Бірақ өзі де жаратылыстың бір мүшесі ретінде тарихқа
тəуелді.
11. Гарольд Блум Эдмундты өз ортасында жүргендіктен тартымды деп бағалайды; 
қараңыз
:
Ruin the Sacred Truths
(Cambridge, MA: Harvard UP, 1989), 77–79. Блум Шекспирдің
кейіпкерлері адамзат табиғатын үлгілеуден пайда болды деп есептейді. Чосерді дамыта
отырып, Шекспир «өз сөздері туралы ойланатын жəне осы ой арқылы өзгеретін
көріністерді» сахналайды. (54).
12. Barbara Everett. «The New King Lear» 
Critical Quarterly
2 (1960): 325–39. Оның
тақырыбының екі мəні бар: король бейнесінің өзгерісі мен осы өзгерісті талдаудағы
ерекшелік. Ол өзінің фиталикалық («қарқынды өмір қалыбы») сезімін қарсы қоя отырып,
Лирдің қайғысын христиандықтағы үдеріспен байланыстырады. (338).
13. С.Л. Голдберг 
An Essay on
King Lear еңбегінде «мойындауды» (
acknowledgement
) жəне оның
мағынасының шегін атап көрсетеді (Cambridge: Cambridge UP, 1974), 30–34, 174, and 190).
Бұл əңгіме маған қатты ұнайды. Бірақ Голдбергтің мақаласына қарағанда, Корделияның
даусы арқылы көрініс тапқан Лир сезіміндегі түсініктің мүмкіндігін көбірек қолдаймын.
Сонымен қатар Emmanuel Levinas, 

жүктеу/скачать 5,33 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: