Ежелгі грек философиялыќ мектептері мен баѓыттары

1.Аға софистер (б.з.д V ғ. ) – Протогор, Горгий, Антифонт, Критий, Гипий, Продик.

2.Кіші софистер – Ликофрон, Алкидамант, Трассимах.

Софистерге тән сипат

• Қоршаған дүниеге сыни қатынас;
• Барлық нәрсені, процесті іс жүзінде тексеруге ұмтылыс, қандайда болмасын ойдың дұрыс не бұрыс тығын логикалық тұрғыда дәлелдеуге ұмтылыс;
• Ескірген дәстүрді мәдениет негіздерін қабылдамау;
• Сүйетінін негізі жеткіліксіз көне дәстүрлерді, дағдыларды ережелерді терістемеу;
• Мемлекет пен құқықтың шарттылығын, олардың жетілмегендігін дәлелдеуге ұмтылыс,
• Моральдық нормаларды абсолютті деп емес, сынау, жетілдіру объектісі ретінде қабылдау;
• Пікірлер мен баға берудегі субъективизм;
• Объективті болмысты терістеу және барлық нәрсенің тек адам ойында тіршілік етуге талпыныс.

Аристотель немесе Ликей мектебі

Александр таққа отырған 335 ж 50жастағы Аристотель Афинаға қайта оралып, өзінің философиялық мектебін – Ликейді(лицейді) ашады. Мектеп Ликейлік Апполонға арналған шағын орманда орналасқандықтан Ликей атанды. Ликейдегі дәрістер серуендей жүріп өтілетін болғандықтан Аристотель шәкірттері және оның жолын қуушылыр «перипатетиктер» (серуендеушілер ) атанады.

Эпикурлік мектеп

Эпикуреизмді, тұтас алғанда, эллиндік дәуірдің атомизмі деп атауға болады.(Алайда Эпикурдің өзі Демокрит ықпалын ешқашан мойындамаған). Негізін қалаушы – Эпикур(б.д.д 342/341-270/271).

Философияның басты мақсаты бақытқа жету.

жүктеу/скачать 0,76 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: