ҚҰНАНБАЕВ АБАЙ (ИБРАҺИМ)
(1845-1904) – қазақтың аса көрнекті,
ағартушы-демократ, кемеңгер-ойшыл,
философ ақыны. Оның шығармашы-
лығында психологияның негізгі мә-
селесі – жан мен тәннің арақатына-
сы, адамның психологиялық даму
жолындағы тәрбие мен білімнің атқа-
ратын қызметі, сондай-ақ бала психо-
логиясы мен қоғамдық, ұлттық пси-
хологияның жекелеген мәселелері де
(адамның жеке басына және жас дең-
гейіне байланысты ерекшеліктер, әдеп,
үлгі-өнеге, өзін-өзі тәрбиелеу жайлы
оқу мен үйретудің психологиялық
негіздері, ұлттық мінез-құлық, т.б.)
көрініс тапқан. Ол бұларды талдап-
талқылағанда адамның психология-
лық өмірінің қыры мен сырына жара-
тылыстық-ғылыми тұрғыда түсі-
ніктеме бере қоймайды. Алайда, Абай
тұжырымдарының ауқымы мен те-
реңдігі – оның әлем психологтары-
ның еңбектері мен таныс болғанды-
ғын айқын дәлелдейді. Нақтырақ
айтсақ, оның психологиялық көзқарас-
тары Аристотель, әл-Фараби көзқа-
растарымен астарласып жатады. Оның
таным процесіне байланысты ма-
териалистік түсініктері Аллаға сену
мен жанның мәңгілігі туралы ұғым-
дармен араласып отырады. «Өлсе
өлер табиғат, адам өлмес», «Көк тұ-
ман – алдыңдағы келер заман», т.б.
өлеңдерінде ойшыл ақын адамның
тәні ғана өледі, ал жаны ешқашан да
өлмейді деп тұжырымдайды.
Абай қоршаған ортаның шындығын
мойындай отырып, ақыл мен сана
еңбек барысында қалыптасатынды-
ғы туралы: «Ақыл, ғылым – бұлар
кәсіби», – дейді. «Ғылым сол үшеуінің
жөнін білмек»,- деп, Абай адамның
ішкі жан-дүниесінің ақыл, сезім жә-
не қайрат секілді қуаттарын біртұтас
етіп алады. «Он жетінші сөзінде»
(қайрат, ақыл, жүректің сөз таласты-
руы) тек бірлесіп, ынтымақтасқан
жағдайда ғана күш алатын үш түрлі
жан құбылысын әдеби-публицисти-
калық тұрғыдан көрсетпек болады.
Ойшыл ақын негізгі үш бастау-ақыл,
сезім және қайрат арасындағы тартыс
арқылы адам мінезінің қарама-қайшы-
лықтарын дұрыс түсіндіреді. Осы
сұхбаттың логикалық үйлесімі, дәлел-
дері терминдік сөздердің байлығы
(мақсат, кішіпейілділік, әділдік, қайы-
рымдылық, елгезектік, қатыгездік,
Достарыңызбен бөлісу: |