1990 жылы 24 сәуірде болған ХІІ шақырылған жоғары кеңестің І сессиясында Қазақ Кср
президенті болып Н Назарбаев сайланғаннан кейін 1990 жылы 25 қазанда Қазақ Кср
егемендігі туралы декларация қабылданды . Декларация республика егемендігін заң
жүзінде бекітудің бастамасы болды. Онда республиканың тең қүқылы шарт негізінде,
егеменді республикалар одағына кіру ойынынан басқа, алғаш рет Қаз КСР-нің егеменділік
құқығы жағдайы үшін принципті мемлекеттік-құқықтық ережелер: Одақтың шешуіне
берген мәселелерді қоспағанда, Қаз КСР аумағында Республика Конституциясы мен
заңдарының үстемдігі туралы, Одақтық Жоғарғы органдардың Қаз КСР-і Конституциясы
мен егеменділік құқықтарын бұзатын заңдарының және басқа да актілерінің өз аумағында
күшін жою құқы, Қазақ КСР-нің егемендігінің негізін құрайтын өзіндік меншігі, жер және
оның қойнауы, су, ауа кеңістігі, өсімдік және жануарлар әлемі, басқа да табиғи ресурстар,
халықтың мәдени және тарихи қазыналары, оның аумағындағы барлық ұлттық байлықтар
- экономикалық және ғылыми-техникалық әлеует туралы, республиканың қосқан үлесіне
сай жалпы Одақтық мүліктен өз үлесіне құқы, соның ішінде алмаз, валюта қоры және
алтын қорындағы үлесіне, халықаралық қатынастардың субъектісі болу, өз мүддесіне сай
сыртқы саясатын анықтау туралы бекітілген. Сонымен қатар, Декларация алғаш рет
билікті бөлу принципін паш етті. Декларацияға сай, заң шығару билігі Жоғарғы кеңеске
берілді, Президент Республика басшысы болып, жоғарғы атқарушы билікті иеленді, ал сот
билігі Жоғарғы Сотқа берілді; мемлекеттің әлеуметтік негізін анықтауға таптық тұрғыдан
қараудан бас тартты; республика аумағында ядролық қаруды сынауды жүргізуге, қырып-
жою қаруларының барлық түрі үшін сынақ полигондарының құрылысы мен қызметіне
тыйым салды. Қазақстан қоғамының республикадағы демократиялық, құқықтық,
әлеуметтік-экономикалық және мәдени қайта жаңарулары туралы негізгі идеяларды
қамтыған Декларациядан Республиканың жаңа Конституциясын жасау басталды
Достарыңызбен бөлісу: 
