Қос дауыс: – Бай-бай, бай-бай, байбай!.. Жiңiшке

Қос дауыс: 
Құдай өзiңдi
Жаратты жар етiп.
«Аяқ киiм!» деп
Ай, қума зар етiп.
Инфляция тоқтаса
Өлiара өтiп,
Саған əперем
Импортный етiк.
О, шыдай тұр,
Шыдай тұр, ғашығым.
Жуан дауыс: 
Көзiң мөлдiреп,
Отырсың күтiп.
Қазаның қаңсып,
Бəрi де бiтiп.
Адамға керек
Ар, ұят, қытық.
Қонақтар келсе
Қашам ба зытып?
О, шыдай тұр,
Шыдай тұр, ғашығым.
Қос дауыс: 
О, шыдай тұр,
Шыдай тұр, ғашығым.
(Музыка)
Жуан дауыс: 
О, шыдай тұр,
Шыдай тұр, ғашығым.
Қос дауыс: 
О, шыдай тұр,
Шыдай тұр, ғашығым.
Жуан дауыс: 
О-о-о-о-о, шыдай тұр,
Шыдай тұр, қазағым!..
1994 жыл

‡ШIНШI Б¤ЛIМ
Шыѓармашылыќ
ПАРОДИЯ

326
ОЅАЙ МА!..
«О, махаббат, осынша оңай ма едiң!»
Оспанхан ƏУБƏКIРОВ,
 
 
 
«Кездейсоқ махаббат», 1965 ж.
«Осыншалық оңай ма едi махаббат!»
Абдрахман АСЫЛБЕКОВ,
 
 
 
«Қызық сүю», 1981 ж.
Оспанхан + Абдрахман = Оспанхан
Абдрахман + Оспанхан = Оспанхан.
 
1981 
жыл
ШАЙТАНКҐЛДЕГI ШАБЫТ
«Абдырап Алматыдан Дəуiтəлi кеп, 
«Көрсет, деп «Шайтанкөлдi!» жатып алды!» 
«...Шомылып Дəуiтəлi жүр, шолпылдатып, 
аумайтын аңыздағы алтын балық!».
Серiк АҚСҰҢҚАРҰЛЫ, 

«Қызыларай» жинағы.
Шайтанкөлге түспесе,
Дəуiтəлi болмай ма?
Қайтем
Ақын күштесе,
Көлге барар жол қайда?
Жолға түстiк бұралаң, 
Алып сабын, сүлгiнi, 
Есi бүтiн бiр адам 
Қой демедi бұл күнi.
Көлге Дəукең шомылды, 
Шолпылдады кенере, 

327
Ақын едiм жолы үлгi, 
Жазып кеттiм немене?!
Шайтанкөлде сазандай 
Дəуiтəлi жүзiп жүр. 
Бұдан артық жаза алмай
Тудырмадым қызық жыр.
1983 жыл
ПА, ШIРКIН!
Əн «Хорлан»
Бұла бақыт,
Қияс арман,
«Хорланнан» қандай əн мен күй аса алған?!
Қайрат ЖҰМАҒАЛИЕВ, 
 
 
«Құланиек» жинағы.
«Хорланға» 
Құлақ түрiп,
Ұйып тұрған
Қайраттан қандай ақын биiк тұрған?!
Па, шiркiн!
Туды мiне,
Тосын байлау:
Əн мен күйдiң сорпасы қосылмайды-ау?
Ақынның 
Арманы да
Қияс арман,
Бүкiл күйдi бiр əнге қия салған.
1984 жыл

328
ТУЫСЫЅДЫ ТАПТЫЅ БА?
«Арғы атамыз Масақ, 
Масақтан – Қасап, 
Қасаптан – Шайқы, 
Шайқыдан – Қайқы, 
Қайқыдан – Тайпы, 
Тайпыдан – Майсақ, 
Майсақтан – Нəйсап».
 
 
 
 
Оспанхан ƏУБƏКIРОВ, 
 
 
 
 
«Жетi ата». 1966 жыл.
«Арғы атамыз Айтан, 
Айтаннан – Байтан, 
Байтаннан – Байпаң, 
Байпаңнан – Майтан, 
Майтаннан – Тайтаң, 
Тайтаңнан – Жайтаң, 
Жайтаңнан – Жайпаң».
 
 
 
Əбдiрахман АСЫЛБЕКОВ, 
 
 
 
«Туысыңды таптың ба?». 1976 жыл.
Мына өлеңнiң, халайық, 
Жетi атасын сынайық: 
Арғы атасы Оспанхан, 
Оспанханнан – Əбдiрахман, 
Əбдiрахманнан – Айтан, 
Айтаннан – Байтан, 
Байтаннан – Байпаң, 
Байпаннан – Майтан, 
Майтаннан – Тайтаң, 
Тайтаңнан – Жайтан, 
Жайтаңнан – Жайпаң».
* * *
«Солай де, сайтан!»

329
ЕКI ЄАШЫЌ
 
 
 
«Мен əлi де ғашықпын 
 
 
 
Жолықпаған бiр қызға».
 
 
 
Тұманбай МОЛДАҒАЛИЕВ
Анаған да мынаған 
Ұсынады жүректi. 
Бiр қыз көрiп Тұм-ағаң 
Тағы мiне дiр еттi.
Дедi: – Қалқам, аһ ұрып, 
Лүпiлдейдi жүрегiм. 
Маған сенсiң тақырып, 
Мазалаумен жүр едiң...
Көзiне ақын жас алды,
Қутыңдады бұл қыз да: 
Көз тiгесiз қашанғы 
«Куə бол!» деп жұлдызға?!
Махаббатқа машық кiм, 
Құмартпаймын қылжыңға? 
Мен əлi де ғашықпын 
Жазылмаған бiр жырға.
1989 жыл

330
«ЛАР» ЖƏНЕ «ЛЕР»
 
 
 
«Қобда, Нева суларын сүйiп өскен».
 
 
 
 
 
Бəкiр ТƏЖIБАЕВ
Түсiнбеймiн мен əлi, 
Əлия қыз небəрi 
Суды сүйiп өскен жоқ, 
Сүйдi Қобда, Неваны.
Ата-бабам аңдаған 
Берсек егер санға мəн: 
Су дегенге кiм осы 
Көптiк жалғау жалғаған?
Жамыраған əн-жыр бар,
Бос шелектей даңғырлар.
Десек егер оңа ма:
Қарлар,
Сулар,
Жаңбырлар...
Ей, оқырман, ақыл бер, 
Кiм мұнысын мақұл дер. 
Сөздiң суын сапырған 
Бəрекелдi, Бəкiрлер!
1977 жыл

331
НЕШАУА-А-А-А!..
 
 
 
 
«Ремонттауға құрал жоқ,
 
 
 
 
 
 
құдырет жоқ 
 
 
 
 
Жүрек қаусап қалғанда,
 
 
 
 

жаның қаңсып»
 
 
 
 
Ғафу ҚАЙЫРБЕКОВ
Вставай поэт, вставай, 
Шабыт қалай, күш қалай? 
Жыр толғадың сыразым 
Қаламды чуть-чуть ұштамай.
Толғасын Ғафаң толғаса, 
Мəз боласың сонда аса. 
Жаны құрғыр қаңсиды-ау 
«Ремонты» болмаса.
Көңiлге мұны дұрыс түй, 
Поэзия ырысты үй. 
Бұл өлеңi нешеуа, 
Казахско-русский.
1990 жыл
ЕМЕУРIН
 
 
 
«Аршынтөс,
 
 
 
Алма мойын, гүлдi ерiндi, 
 
 
 
Көзiме сендей болып кiм көрiндi?»
 
 
 
 
 Сəкен ИМАНАСОВ
Сұлу қыздай күлiмдеп, 
Жырмен өттi күндерiм. 
Теңеу таппай жыным кеп, 
Жаза салдым «гүлдi ерiн»

332
Оқырманым бiлмейдi 
Не жыларын, күлерiн. 
«Түсiнбедiк дым!» дейдi 
Қандай ерiн гүл ерiн?
Қызыл-жасыл құлпырған 
Қырық бояу гүл, тегi. 
...Оны көрiп кiм тұрған, 
Сəкен солай сiлтедi.
1990 жыл
КҐЗ БЕН СҐЗ
 
 
 
«Жүзiмнiң таза пiскен мойылындай, 
 
 
Көзiңнен айналайын мөлдiреген». 
 
 
 
 
Əбдірахман АСЫЛБЕКОВ
Байыптап, баяғыдан байқар елi, 
Екеуi бiр өнердiң бəйтерегi. 
«Түйенiң ойнақтаған бұзауындай» 
Деп сөйлесек егер де қайтер едi?
Атайық өз атымен əр асылды, 
Қазаққа мойыл көздiң қарасы үлгi. 
Ешкiнiң елтiрiсi секiлденсе, 
Əннiң сөзi бола ма жарасымды?
Көзiмдi ойнақшытып, аласұрам, 
Тапқырлықпен тамылжып тарасын əн!
Жүзiм басқа, Əбеке-ау, мойыл басқа, 
Сөзiңнiң айналайын сарасынан.
1981 жыл

333
ЕКI АЛМА
 
 
 
«Бiр айналып келсем, əлгi арудың 
 
 
 
Кеудесiнде-ақ қалған екен қос алма!»
 
 
 
 
 
Исраил САПАРБАЙ
Ақын көрдi базарда 
Алма сатқан бiр қызды. 
Түстi дағы назарға, 
Аттай тұсап тұрғызды.
Қызыл көрген қыранға 
Ұқсап, қызға беттедi. 
Мұндай тəттi бiр алма 
Жетiсайдан жеп пе едi?
Ақыннан соң кезек ап, 
Қауға сақал шал тұрды. 
Сұлу қызды сезе қап 
Қайтсiн кемпiр-сампырды.
«Бiр айналып келейiн!»
Деп ойлады Исекең.
Тiлектеспiн.
Не дейiн,
Қыз да мұны сүйсе екен.
Қайтып келсе, дiр еткен 
Қалған екен қос алма.
Екi алманы жыр еткен
Эротиктер осал ма?
1989 жыл

334
УА, ДАРИЄА!
«Жаманмен
 
 
 
 
Жүз жыл жолдас болғанша, 
 
 
 
 
Жақсымен, 
 
 
 
 
Бiр күн болсаң, уа, дариға».
 
 
 
 
 Тұрсынзада ЕСIМЖАНОВ
Қиналғанда ой таппай 
Мақалдатып көлбеймiн. 
«Қырық күн атан болғанша 
Бiр күн бура бол» деймiн.
«Жаманменен дос болсаң, 
Кесiрi жұғар», дариға. 
«Жақсыменен дос болсаң, 
Несiбi жұғар», дариға.
«Екi тентек қосылса, 
Саудай болар», дариға. 
«Екi ақылды косылса, 
Таудай болар», дариға.
«Жақсыларды сыйласаң 
Есiнен кетпес», дариға. 
«Жамандарды сыйласаң 
Есiгiңнен кетпес», дариға.
«Жаманның қойнына жатқанша, 
Жақсының аяғына жатқайсың». 
– Мақамдамай мақалды 
Жаңа ой неге таппайсың?
1984 жыл

335
ПОЭЗИЯ ТЕСIГI
 
 
 
 
 
«Қашанғы қатып 
 
 
 
 
 
Қала беремiз
 
 
 
 
 
Тас болып. 
 
 
 
 
 
Қашанға дейiн 
 
 
 
 
 
Жүремiз тесiк 
 
 
 
 
 
Қалта боп...»
 
 
 
 
Өтежан НҰРҒАЛИЕВ
Қашанғы
Бөлшектенбес
Тас боласың.
Қашанғы
Қара сирақ
Аш боласың?
Ғафу ет, поэзия!
Буыныңды сындырып,
Жол көбейтiп,
Пəршек,
Пəршек
Шығардым масқарасын,
Неғұрлым
Жол көбейсе,
Соғұрлым
(Қалта тесiк),
Ас боласың!
Мен 
Əлi де
Қараймын жырға биiк. 
Сəлеммен: 
Ө –
те –
жан 
Нұрғалиев!..
1987 жыл 

336
ЌАРЫН ЌАЛАЙ АШАДЫ?
 
 
 
 
«Отырды ендi ужинға.
 
 
 
 
Ойлашы –
 
 
 
 
Ужин нужен ба?»
 
 
 
 
Əбдірахман АСЫЛБЕКОВ
Абдрахман 
Думал,
Думал 
ГОЛОВОЙ:
– Сатирадан
Айту үшiн салалы ой,
Ужин
Əбизəтiлнi нужен!
Абдрахман
Думал, 
Думал 
ГОЛОВОЙ:
– Қарным aш па,
Сөз тiркесiм шала ғой.
Отырды да
Тойып алды ужинға.
– Оқырманның
Қарны ашқаны нужен ба?
1984 жыл

337
ƏДIЛБЕКТIЅ ƏНI
«Бiреуге қайрым жасаса, 
Жадырап түсер жақсы адам»
«Басқаның қамын ойласаң, 
Көпшiл боп содан кетерсiң»
«Ойланбай, аңғал сөйлесең 
Қаларсың күйiп, от басып» т. б.

жүктеу/скачать 4,3 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: