195
Аға, өткен жолы тойға шақыру таратып жүріп көлігіммен үйіңізге соқсам, есіктеріңіз
құлыптаулы. Ары отырып, бері отырып, сіздер келе қоймаған соң, көршілеріңізге қалдырып
кетіп едім. Әйтеуір аманат қой, соны алған-алмағаныңызды білейін деп келіп едім, - дейді.
-Ауыл қалай, ағайындар аман ба? - деп хал сурасып жатырмыз.
-Иә, аға, бәрі жақсы, сол жолы құрылысқа кажетті заттар алып кеткен едім. Соның біразын осы
жолы түгендеп әкетіп барамын, - деді.
Ойыма әлгі қу балтам caп ете түссін. Жиенімнің жүзіне қарасам, қыбыжықтап төмен
қарағандай болды. Көзін көзіме тура қарамай алып қаша береді.
II.Балта табылғанша қанша адамды ұры етерімді кІм білсін. Сенбі күні кешкілік үйді
жинастырып жүрген қызым: - Көке, іздеп жүрген балтаңыз мынау ма? - деп құж желке
балтамды аяқ киім қоятын сөренің астынан шығарын тұр. «Сен алдың!» демесем де, ішкі
ойыммен ұры түтқан маңайымдағылардан ұят болды. Енді балтам табылған соң, Досханға да,
Құрақка да, жиеніме де қараймын, олардың түрлерінен ешқандай ұрлық жасаған
«қылмыскердің» белгісін таба алмадым. Балта табылған соң, әлгі күдік-күмәндар күл болып
ұшып кеткендей. Досханың баяғы сол жымия күліп жүргені, Құрақтың сол еқбекқорлығы,
жиенімнің жібектей ұяндығы, басқа ештеңе жоқ.
IV.Өзгені өзгеге танытуға, ғайбаттауға, нақақтан жала жабуға, қара күйе жаға салуға
құмарақпыз, ал енді өзге түгілі өзімізді өзіміз осы күнге дейін танымай келгенімізге
қайранмын, Үш күн тығылып жатып, өзімді өзіме танытқан «алтын сапты» балтама қарай
бердім.
Достарыңызбен бөлісу: