Әзәзіл
ханның жыланы қазақ деген сорлының Тағдырына
тоғысқан…
(Нұртуған).
Әзәзіл
қол тапсырды, молла болып, Суреті адам,
мысалы, софысымақ
(Ерімбет).
Әзәзіл
орның даяр кел ішіме Жүрмеймін мұнан
былай ел ішінде
(С. Торайғыров).
Әуелі көзімді алды көрмесін деп,
Әзәзіл,
жын-шайтанға ермесін деп
(С. Бақбергенов).
Жастарға өнеге үйрететін
педагогтың өзі
әзәзіл
атанып, біреудің семьясын бұзуға дәті барғанда қалай
қынжылмассың!
(«Қазақ әдебиеті»).
Менде нең бар, мен байымды, баламды
тастап,
әзәзілдің
жолына түсе алмаймын, − деп үйінен қуып шыққысы да келді
(Б. Майлин).
Әзел (әзәл, азал)
−
1) мәңгілік; 2) бұрын, ілгеріде.
Араб тілінде
’азалун
–
мәңгілік, мәңгі дегенді білдіреді
(АРС., М., 1958, 37).
Әзелде
жазған болады.
Бірақ жалған намыстар Осындайдан қозады. Болмашыдан от тастап, Елді
шайтан бұзады
(Нұртуған).
Жарлы адам жатса керек жар жастанып, Барғанмен
күлмес досың ықыластанып. Таңдайға тәңірі
әзелден
жазбаған соң, Бір ішкен
не болады мейірің қанып?!
(Ерімбет).
Болған соң
әзел
тағдыр, әмірі солай, Тұз
таттың бес жыл ұдай біздің жақтан
(Шораяқтың Омары).
Жар мойын –
жаһілдіктің нышанасы, Бұл – рас, білгенге ақыл абайлатқан. «Шайына сарт,
ноғайдың» мас болмаса, Айып па әзіл-қалжың сұхбаттан? Тіріде әркім өзі теріп
жейді,
Әзелде
несібесін ол таратқан
(Таубайдың Жүсібі).
Таба алмадық өңге
елді,
Әзелде
тәңірім сорлы етті, Арсыз елмен әуре етті
(Абай).
Бұлардың тояты
үйрек, қоңыр қаздан,
Әзәлде
қырандығын арнап жазған. Қанаты жетілген соң
жоғары ұшар, Табылмас төмен тарту шаһбаздан
(Әріп).
Дос болған соң
Достарыңызбен бөлісу: |
