сыралғымыз, Атысып, шабысып та екі жылдай
(Қ. Айнабекұлы). Батырдан сауға, Мергеннен
сыралғы (Мақал). Т Тағажып (тағажұп) − таңырқау, ғажайыптану, таң қалу, қайран қалу, есі кету. Құдайдың құрандағы әмірі осы – Төрт әйел ер хақында, бірге көнбек.
Болғаны қашыр қайдан халыққа мағлұм,
Тағажып тас пен шайтан, асылы –
есек
(Ерімбет). Уа, дарих, өлең басқа, ол жол басқа,
Тағажып, бұл сөзіңе
күлкім келді, Өлеңді деп жүр ме едің ғазаттықтан?
(Шораяқтың Омары мен Ерімбет). Құлақ сал бұл сөзіме, өңшең жастар, Табына
тағажұпты сөзі нашар!
Жел сөзге «жетістік» деп желікпеңдер, Көп шығар белден биік небір асқар!
(А. Жарасбайұлы). Тағайың –
таға, нағашы. Бірақта мен
тағайың болғаннан соң, Көңілдің
сыр сандығы босасын да. Бітірдім міне, шырақ, жұмысыңды, Тұрғасын
бұйымтайың өз басымда
(Нұртуған). Тағырип (тағриф, тағрип) −
1) таныстыру, танысу, түсіндіру, түсіну, ұғыну, тану; 2) көз алдына келтіру, түсінік; 3) анықтау, анықтама; 4) мадақтау. Сөйлейін
тағырипыңды, ей, Меһрибан, Разы бұл пәниде барша
саған! Ғаламның он сегіз мың алты мыңы, Деген бар: «Бар есімге ортақ күллі
хайуан»
(Ерімбет). Енді біздің
тағриф бойынша ол ғылымды, рахымды,
ғадаләтті, құдіретті еді
(Абай). Тағрифын тәмәм қылып танытқандай...
(Ақан
229
сері). Есіміңе сырттан анық хабардармын, Болғанмен қоныс бөлек, «көрмеген
жат». Арзу хал
тағрипыңа иштиһалмын, «Данышпан» дегенменен бір азамат
(Қаңлы Жүсіп). Жақсының жаман қайдан білсін затын, Қазаққа болған мағлұм
менің атым.
