Емтихан сұрақтары (теориялық сұрақтар)
жүктеу/скачать 1,34 Mb.
|
| - самай артериясында;
- ұршық; - бұғана асты; - иық; - кәрілгілік және т.б. Тамыр соғуын көбінесе кәрі жілік артериясында анықтайды (исрифериялық тамыр соғуы), өйткені ол беткей орналасқан және оны кәрі жіліктің біз тәріздес өсіндісі мен кәрі жілік бұлшық еті сіңірінің арасында жақсы сипап табуға болады. Даму кемістіктері, тарылу, кәрі жілік, иық немесе бұғана асты артерияларының сырттан жаншылуы кезінде оң және сол қолда тамыр соғуы әртүрлі болуы мүмкін, мұндай кездерде тамыр соғуын зерттеу жақсы анықталатын қолда жүргізіледі. Тамыр соғуының жиілігі 1 минут ішіндегі пульсті санау арқылы анықталады. Оны 0,5 минутта санап анықтауға болады және анықталған көрсеткіш екіге көбейтіледі. 20.Тыныс алу жүйесінің зерттеу әдістері. Спирометрия— өкпенің тіршілік сыйымдылығының (ӨТС) және оны құрайтын ауа көлемдерін анықтайтын әдіс. Өкпенің тіршілік сыйымдылығы — адамның максимальді дем алып, дем шығарғандағы ең үлкен көлемді ауа. Өкпенің көлемдері және сыйымдылығы көрсетілген, олар өкпенің функциялық жағдайын көрсетеді. Сонымен қатар дем алу қозғалысы мен өкпенің көлемі және сыйымдылығының байланысын сипаттайтын пневмограмма көрсетілген. Өкпенің функциялық жағдайы адамның жасына, бойына, жынысына, физикалық дамуына және т.б. факторларға байланысты болады. Зерттелетін адамның тыныстық функциясын бағалау үшін, оның анықталған өкпе көлемдерін соған сай міндетті өлшемдермен салыстыру керек. Міндетті өлшемдерді формула немесе номограмма арқылы есептеуге болады. Олардың +/- 15 ауытқуы айтарлықсыздай деп есептейді. Спирометр құралы. Және спирометрияны жүргізу кезіндегі көрініс Өкпенің тіршілік сыйымдылығы (ӨТС) және оны құрайтын көлемдерді анықтау үшін сулы немесе құрғақ спирометр қолданылады. Спирометрдың мунштугін спиртке матырылған мақтамен сүртеді. Зерттелуші максимальді дем алғаннан кейін спирометрге максимальді терең дем шығарады. Спирометр шкаласы арқылы ӨТС анықтайды. ӨТС-ның көлемін анықтау үшін зерттеуді бірнеше рет қайталап, оның орташа өлшемін алу керек. Әрбір қайталаған сайын спирометр шкаласын бастапқы сызыққа қойып отыру керек. Ол үшін сулы спирометрдің ішкі цилиндрінен тығынды алып, цилиндрді төмен түсіреді, ал құрғақ спирометрде өлшейтін шкаланы айналдырып, нөлдік белгіні сызықпен теңестіреді. Зерттелушіні тұрғызып, жатқызып және физикалық жүктемеден кейін де анықтайды. Бронхоскопия н/е трахеобронхоскопия, яғни кеңірдек пен бронхтарды бронхоскоппен зерттеу әдісі. Бронхоскопия кеңірдек пен бронхтардың кілегей қабығын көзбен көріп бағалаумен қатар, биопсияға материал алуға мүмкіндік береді. Сонымен қатар, бронхоскопиямен бөгде денелерді алуға, саңылауындағы сұйықтықты сорып алуға, саңылауын дуып тазалауға, дәрілерді тікелей жіберуге болады. Бронхография. Бронхтарға контрасты заттар жіберуге негізделген әдіс. Бұлай зерттеуге науқасты әдейі дайындайды. Мұрынның және жұтқыншақтық кілегей қабығын жансыздандырып, мұрын арқылы түтікше енгізеді. Рентгенмен бақылап отырып, қажеттілігіне байланысты, катеторды оң немесе сол бронхқа енгізіп, контрасты зат жіберіп, рентген сурет жасайды. Бронхографияның көмегімен бронхтардағы өзгерістерді, каверналарды, ісіктерді анықтауға болады. Рентгенография. Бала организміне сәулелік әсерді азайту үшін рентгенологиялық зерттеуді, әдетте рентгенограммадан бастайды. Қажет болса тыныс ырғақтығын, мөлшерін, қабырға мен еттің қозғалысының симмитриялығын және синхрондығын анықтау үшін рентгеноскопия қолданылады. Бұнда өкпедегі және плевра қуысындағы ауаның, сұйықтықтың, қозғалысын анықтауға болады. Томография. Өкпені қабаттарына бөліп түсіретін рентгенографиялық әдіс. Томография жасағанда кеуде қуысының әртүрлі тереңдік деңгейінде жатқан құрылым анықтайды. Флюорография. Арнайы приставкамен таспаға суретке түсіріп рентгенографиялық зерттеу әдісі. Бұл әдіс көп адамды бірден, диспансеризациялау үшін тексеруге қолайлы. 21.Фредерик тәжірибесі (қиылыспалы қанайналым). Фредерик-Гейманс тәжірибесі (қиылыспалы -қанайналымы тәжірибесі). Тәжірибеде иттердің кейбір каротид артериялары (I және II) таңылады, ал басқалары резеңке түтіктердің көмегімен бір-бірімен қиылысады. Нәтижесінде I иттің басы II иттен ағып жатқан қанмен қамтамасыз етіледі, ал II иттің басы I иттің қанымен қамтамасыз етіледі.егер сіз i иттің трахеясын қыссаңыз, онда оның денесінің тамырлары арқылы өтетін қанда оттегінің мөлшері біртіндеп азаяды және көмірқышқыл газының мөлшері артады. Алайда, I иттің өкпесіне оттегінің берілуін тоқтату оның тыныс алу қозғалыстарының жоғарылауымен бірге жүрмейді, керісінше, олар көп ұзамай әлсірейді, бірақ II ит өте қатты тыныс ала бастайды. Екі иттің арасында жүйке байланысы болмағандықтан, оттегінің жетіспеушілігі мен артық көмірқышқыл газының тітіркендіргіш әсері иттің денесінен I иттің басына II қан ағымы арқылы, яғни гуморальды жолмен берілетіні анық . I иттің қаны көмірқышқыл газымен толып, оттегі нашар, II иттің басына түсіп, оның тыныс алу орталығының қозуын тудырады. Нәтижесінде II ит ентігу пайда болады, яғни.желдетудің жоғарылауы. Сонымен қатар, гипервентиляция II иттің қанындағы көмірқышқыл газының азаюына (нормадан төмен) әкеледі. Бұл көмірқышқыл газы иттің басына түседі I және оның тыныс алу орталығының әлсіреуін тудырады, дегенмен бұл иттің барлық тіндері, бас тіндерін қоспағанда, ауыр гиперкапниядан (со 2 артық) және гипоксиядан (O 2 жетіспеушілігі) зардап шегеді, бұл оның өкпесіне ауаның енуін тоқтатады. 22.Спирометрия. Тыныс алу көлемдері мен сыйымдылықтары. Спирометрия—өкпенің біріншілік көлемдерін – ТАК, ДАҰК, ДШҚК және өкпенің тіршілік сыйымдылығын тіркеу. Әр түрлі құрылымды спирометрлер -сулы (мыс, заманауи сулы спирометр – волюспирометр ) және ауалы қолданылады. Бірқалыпты дем алу және дем шығару кезінде өкпе арқылы салыстырма ды түрде үлкен емес ауа көлемі 500 мл шамасында өтеді . Бүл өкпенің тыныс алу көлемі ( ТАК ) . Орта есеппен осындай іс - әрекет 6с арасында жасалынады . Дем алу дем шығаруға караганда шамалы тезірек болады ( дем алу және дем шығару қатынасы қалыптыда күрайды : 1,0 : 1 , 1 немесе 1,0 : 1.4 .) Әдетте 1 минут ішінде 12-16 тыныс циклдері іске асырылады. Мұндай тыныс алу түрі эйпноэ деп аталынады . Орта есеппен өкпеге 6-8 литрдей ауа өтеді — бұл тыныс алудын минуттык келемі ( TAMK ) немесе өкпенің желдетілуі ( ӨЖ ) . . форсирленген ( терең ) дем алуда адам қосымша белгілі бір ауа көлемін жұта алады – орташа есеппен ол 2500 мл - дей . Бұл дем алудың қорлық көлемі ( ДАҚК ) Бірқалыпты дем шығарудан кейін адам қосымша белгілі бір ауа көлемін шығара алады , егер форсирленген дем шығару болса . Оның мөлшері әдетте 1300 мл құрайды — бұл дем шығарудың қорлық көлемі ( ДШКК ) Максималды дем шығарудан кейін өкпеде белгілі бір ауа көлемі калады ол ешқандай жағдайда өкпеден шыкпайды - ол өкпенің қалдық көлемі ( ӨҚК ) , орта есеппен ол 1200 мл - ге тең . Бір - бірін жаппайтын 4 біріншілік өкпе көлемін , және 4 өкпе сыйымдылықты ажыратады , олардың әрқайсысы 2 және одан да көп біріншілік көлемдерден тұрады . Сонымен төрт өкпелік көлемдер белгілі : ТАК , ДАҚК , ДШҚК және ӨКК Өкпе сыйымдылықтары : өкпенің жалпы сыйымдылығы ( ӨЖС ) - максималды дем алудан кейін өкпеде болатын ауа көлемі бұл барлык 4 өкпелік көлемдердің косындысы ( ТАК + ДАҚК + ДШҚK + ӨҚК ) = ӨЖС. өкпенің тіршілік сыйымдылығы ( ӨТС ) - бұл максималды ( терен ) дем алудан кейін өкпеден шығарылған ауа көлемі . ӨTC = ( ТАК + ДАКК + ДШҚК ) немесе ӨTC = ӨЖС – ӨҚК. дем алу сыйымдылығы ( ДАС ) - бұл кәдімгі дем шығарудан кейін , дем алуға мүмкін болатын ауаның максималды көлемі . ДAC = ТАК + ДАКК ; өкпенің қызметтік қалдық сыйымдылығы ( ӨҚҚC ) - кәдімгі дем шығарудан кейін өкпеде калатын ауа мөлшері ӨҚҚC = ДШҚК + ӨҚК 23.Қанның лабораториялық зерттеу әдістері. Қанды зерттеудің зертханалық әдістері ауруларды диагностикалаудың маңызды кезеңі болып табылады, өйткені ол адам жүйелері мен мүшелерінің жұмысындағы ең аз өзгерістерді анықтауға мүмкіндік береді. Қан анализінің бірнеше түрі бөлінеді: Жалпы талдау қандағы тромбоциттер, лейкоциттер, эритроциттер және гемоглобин деңгейін анықтау үшін қажет. Көрсеткіштердің өзгеруі әртүрлі факторлардан туындаған анемияны, жұмсақ тіндердің әртүрлі қабынуының болуын, тромбоздың дамуын және ісіктерді көрсетуі мүмкін. Мұндай талдау үшін веноздық қан алынады. Гормондардың деңгейін бағалау үшін биохимиялық қан анализі жасалады. Бұл жағдайда нормадан сәл ауытқу органдардың жұмысындағы елеулі сәтсіздік, бедеулік, ақыл-ойдың дамуы немесе қант диабетінің дамуына себеп болуы мүмкін. Қан алуға арналған ұсыныстар: * таңертең қатаң аш қарынға (ұсынылатын уақыт таңғы 7 - ден 9-ға дейін), гормондар мен гемостаз жүйесінің көрсеткіштері үшін (коагулологиялық зерттеулер) - қатаң түрде 10.00-ге дейін. Науқасты дайындау: * Зерттеуден 1-2 күн бұрын майлы тамақ пен алкогольді ішуге болмайды. Физикалық белсенділікті, гипотермияны және қызып кетуді мүмкіндігінше шектеу керек. * Зерттеуден 1 сағат бұрын физикалық және эмоционалдық күйзелісті, темекі шегуді болдырмаңыз. * Зерттеу күні дәрілік препараттарды қабылдауды емдеуші дәрігермен келісу қажет. * Зерттеу күні ауыз су режимі: тек қалыпты көлемдегі су, шай, кофе, шырын және басқа сусындар ішуге болмайды. * Бір күн бұрын зерттеу алдында соңғы тамақ 19.00 - ден кеш емес. Биоматериалды үйде сақтау және зертханаға жеткізу шарттары: * Жиналған зәрді дереу зертханаға жеткізу ұсынылады. Несепті медициналық контейнерде Т= +2 кезінде сақтауға болады; +24 °С және тек қысқа уақыт ішінде, тоңазытқышта T +2 °С кезінде; +4 °с – 1,5 сағаттан артық емес. Науқас зәр контейнерін зертханаға жиналған күні, бірақ үлгіні алғаннан кейін 1 сағаттан кешіктірмей жеткізуі керек. 24.Қан топтарын анықтау. Адамның эритроциттерінде агглютиногендер деп аталатын ерекше антигендер болады. А және В агглютиногендерін ажыратыңыз. Плазмада агглютининдер а және called деп аталатын антиденелер бар. Бір адамның қанында А және α немесе В және β ешқашан біріктірілмейтін денелер деп атауға болады. Бірдей денелердің бірігуі тек қан құю кезінде ғана пайда болуы мүмкін. Бұл жағдайда қауіпті асқынулар қан аглютинациясының реакциясы нәтижесінде мүмкін (эритроциттердің бірдей плазмалық агглютиндермен жабысуы). Қан құю кезінде үйлесімді емес комбинациялардың алдын алу үшін алдымен қан тобын анықтау қажет. Жұмыс барысы. Қан топтары белгілі агглютининдері бар стандарты сарысуды қолдана отырып эритроциттердің қасиеттерімен анықталады. Араластырмай, I, II және III топтарының стандартты сарысуларында, агглютиндері бар бір тамшысын, сәйкесінше плиткаларға жағыңыз: I-α, β, II- β және III-α. Содан кейін саусағыңыздан қан тамшысын алғаннан кейін оның аз бөлігі бірінші шыны таяқшамен бірге бір топтық сарысудың бір тамшысына, сол таяқтың екінші таза ұшы арқылы, сол мөлшерде қан II топтың сарысуына жіберіледі. Екінші шыны өзекшенің көмегімен сынақ қанының үшінші тамшысы ІІІ топтың сарысуына жіберіледі. Әр жолы қан бір тамшы сарысуда мұқият араластырылып, қоспасы біркелкі қызғылт түсті болады. Агглютинация реакциясы 1-5 минут ішінде жүреді. Агглютинация болған кезде тамшы біртектілігін жоғалтады және мөлдір болады, ал эритроциттер кесек түрінде болады. Қан тобы агглютинацияның болуына немесе болмауына байланысты белгіленеді. Егер үш тамшының барлығында агглютинация болмаса, бұл зерттелетін қанның эритроциттерінде агглютиногендердің жоқтығын көрсетеді, сондықтан ол I (0) тобына жатады. Егер агглютинация I және III топтарының сарысуларында болса, сәйкесінше α β және α агглютининдері болса, онда зерттелетін қанның эритроциттерінде А агглютиногендері болады және бұл қан II (A) тобына жатады. Егер агглютинация I және II топтарының сарысуларында болса, сәйкесінше α β және β агглютининдері болса, онда зерттелетін қанның эритроциттерінде B агглютиногендері болады және бұл қан III (B) тобына жатады. Егер агглютинация I, II және III топтарының сарысуларында болса, сәйкесінше α β, g және α агглютининдері болса, онда зерттелетін қанның эритроциттерінде агглютиноген А және агглютиноген В бар. Сондықтан зерттелетін қан IV (AB) тобына жатады. 25.Резус-факторды анықтау. Эритроциттерде А және В агглютиногендерінен басқа, Rh факторлы агглютиноген (Rh факторы) болуы мүмкін. Құрамында Rh факторы бар қан Rh-оң деп аталады. Адамдардың қанында Rh факторына дайын антиденелер жоқ. Олар Rh-теріс қабылдаушыларға Rh-оң қан құйылған кезде шығарылады; r-антиденелер денеде қалады, сондықтан Rh-позитивті қанды бірнеше рет қабылдаған кезде патологиялық жағдайдың дамуымен бірге агглютинация реакциясы пайда болады. Адамдардың 85% Rh-позитивті. Rh факторын анықтау адамның қан тобын анықтау үшін қажет. Rh факторын анықтаудың ең ыңғайлы әдісі - арнайы анти-резус сарысуын қолданатын әдіс. Жұмыс үшін сізге: стерильденген шарф, ақ плиткалар, шыны таяқша, резусқа қарсы және бақылау сарысуы, тамшуырлар, мақта жүні, алкоголь, йод қажет. Жұмыс барысы. Пипеткамен плиткада бөртпеге қарсы және бақылау сарысуының бір тамшысы бөлек қолданылады. Саусақ тесіліп, шыны өзек заттың екі тамшысына енгізіледі. 5 минуттан кейін нәтижені бақылаңыз. 26.Қанның жалпы анализі. Баланың да, ересек адамның да қан плазмасында бірдей заттар бар және шамамен бірдей мөлшерде. Бұл әсіресе Бейорганикалық заттарға қатысты. Кейбір органикалық заттардың құрамы жасына қарай өзгереді. Атап айтқанда, жаңа туылған нәрестелерде және өмірдің бірінші жылында қан құрамында келесі жылдарға қарағанда ақуыздар мен ферменттер аз болады, олардың саны өте тұрақты емес: ол көбейіп, азайып кетуі мүмкін. Жасы ұлғайған сайын қан клеткаларында айтарлықтай өзгерістер болады. Бала туылғанға дейін оның қаны босанғаннан гөрі аз оттегін алады. Оттегінің жетіспеушілігі гемоглобиннің оттегін қосу қабілетінің жоғарылауымен өтеледі: оның гемоглобин оны оңай бекітуі үшін қажет қоршаған ортадағы концентрациясы ұрықта ересек адамға қарағанда шамамен бір жарым есе аз. Сонымен қатар, құрсақішілік дамудың соңғы күндерінде және жаңа туған нәрестелерде эритроциттердің саны 6-7 миллионға жетуі мүмкін. Тиісінше, осы кезеңде гемоглобиннің мөлшері өте жоғары - көбінесе ересектерге қарағанда бір жарым есе көп. Жаңа туылған нәрестелерде гемоглобиннің бір бөлігі (шамамен 20%) қоршаған ортада оның концентрациясы жоғары болған кезде оттегімен біріктіріледі, басқаша айтқанда, ересектердің гемоглобинінің қасиеттерін алады, бұл өкпе тыныс алуына байланысты өте маңызды. Жаңа туған нәрестенің жеке эритроциттерінің мөлшері бірдей емес: олардың диаметрі 3,5 - тен 10 микронға дейін, ал ересектерде-6-дан 9 микронға дейін. Жаңа туған нәрестеге тән эритроциттердің өте көп мөлшері қанды қалың (тұтқыр) етеді. Мұндай қанды тұндыру кезінде эритроциттердің тұнбасы (басқа қан клеткалары сияқты) ересектердің қанын тұндыруға қарағанда әлдеқайда баяу жүреді*. * (Эритроциттердің шөгу реакциясы (қысқаша РОЭ) пациенттердің қанын зерттеуде жиі қолданылады, өйткені шөгу жылдамдығының жоғарылауы, кейде өте маңызды, кейбір ауруларға тән қан қасиеттерінің өзгеруін көрсетеді. Мұндай зерттеу диагноз қоюға көмектеседі, яғни.адамның қандай ауруы бар екенін анықтаңыз.) Жаңа туған нәрестедегі лейкоциттердің саны әр түрлі болуы мүмкін, бірақ, әдетте, ол өмірдің алғашқы күндерінде 1 текше мм-де 15-30 мыңға дейін артады, содан кейін төмендей бастайды. Жаңа туған нәрестедегі лейкоциттердің жекелеген түрлерінің салыстырмалы саны ересектердегідей бірдей. Баланың дүниеге келуі денеге көптеген ерекше, сондықтан қатты тітіркенулердің әсерімен байланысты. Кіндік кесу ерекше маңызды, содан кейін оттегі ашығуы және өкпе тыныс алуына көшу. Қан реакциясы, ең алдымен, эритроциттердің, әсіресе құрамында оттегін қосу қабілеті жоғарылаған гемоглобині бар эритроциттердің қарқынды бұзылуында көрінеді. Бұл өз кезегінде барлық қан жасушаларының көбеюіне әкеледі. Жетілмеген денелер қанға ене бастайды, яғни. өз дамуын аяқтамаған, атап айтқанда, ядросын әлі жоғалтпаған эритроциттер және нейтрофилдердің жас формалары деп аталады. Гемоглобиннің ыдырау өнімдерінің біреуінің қанда жиналуы көбінесе терінің сары түсіне және көздің ақуыз қабығына әкеледі - жаңа туылған сарғаю деп аталады 5-7 күннен кейін эритроциттердің саны 1 текше ММ-де 4,5-5 миллионға дейін, ал ақ қан клеткаларының саны 10-12 мыңға дейін азаяды, алайда ұзақ уақыт бойы қан жасушалары санының күрт ауытқуы сақталады, өйткені мектеп жасына дейінгі гемопоэтические органдардың жұмысы денеге әртүрлі әсерлермен оңай бұзылады. Өмірдің бірінші жылында мұндай әсер емшек сүтінен жасанды немесе аралас тамақтандыруға ауысу, сондай-ақ қатты қозу, ұтқырлықты шектеу (орамамен) және т. б. болуы мүмкін. Мектепке дейінгі жаста гемопоэтикалық органдар таза ауаның, күннің жетіспеушілігіне, күшті физикалық кернеуге, ауруларға, диетаны бұзуға және басқа да көптеген әсерлерге жауап береді. Дәл осы жылдары анемия оңай пайда болады, егер дұрыс режим сақталса, оны жоюға болады. Балада анемия дамыған кезде дұрыс тамақтануды ұйымдастыру үлкен маңызға ие. Кішкентай балаларға бауырды сорпаға, ботқаға, көкөніс пюресіне қосу ретінде пюреге беру өте пайдалы. Үлкен мектеп жасына дейінгі балаларға бауырды қуырылған немесе бұқтырылған түрінде беруге немесе одан пасталар мен пудингтер дайындауға болады. Бауырдың тамақ өнімі ретіндегі маңызы оның құрамында гемоглобин түзілуі үшін қажет темір тұздары бар екендігімен түсіндіріледі. Ауыр анемиямен дәрігерлер гемопоэзді ынталандыратын В12 дәрумені тағайындайды. Жаңа туылған кезеңге тән қанның құрамы мен қасиеттерінің кейбір ерекшеліктері біртіндеп жоғалады. Сонымен, эритроциттердің мөлшері мен саны, олардың жетілмеген формаларының пайда болу жиілігі, 2-3 айда қанның тұтқырлығы ересектердегідей болады. Өмірдің 10-12-ші күніне қарай лейкоциттердің саны ересектермен салыстырғанда біршама жоғары деңгейде белгіленеді. Бұл деңгей бүкіл мектеп жасына дейін сақталады. Жасына қарай лейкоциттердің әртүрлі түрлерінің қатынасы өзгереді. 3-10-шы күні лимфоциттерден нейтрофилдердің бастапқы сандық таралуы лимфоциттердің таралуымен алмастырылады, бұл көптеген балаларда өте айқын көрінеді. Тек мектеп жасына дейінгі кезеңнің соңында лимфоциттерге қарағанда нейтрофилдер көбірек болады. Мектеп жасына дейінгі балалардың қанындағы нейтрофилдердің салыстырмалы түрде аз мөлшері фагоцитарлық функцияның төмендеуіне және ферменттердің азаюына сәйкес келеді. Шамасы, бұл балалардың жұқпалы ауруларға сезімталдығының жоғарылауының негізгі себептерінің бірі. 27.Қанның ұю уақытын анықтау. Таппадыыым(- китап жок 28.Қанның ағу уақытын анықтау. Таппадым(-китап жок 29.Несептің жалпы анализі. Зәрдің түсі Әдетте зәрде saban сары түсті болады Қабылданған тамақ, дәрі-дәрмектер зәрдің түсіне әсер етуі мүмкін. Сонымен qatar, зәрдің күңгірт түсі бауыр ауруларына (гепатит, өт тас ауруы) немесе қан ауруларына (гемолитикалық анемия, Виллебранд ауруы) байланысты. Зәр түсінің өзгеруіне себеп болады Зәрдің мөлдірлігі Қалыпты жағдайда зәр мөлдір болады Қалыпты жағдайда зәрді ыдысқа құйғаннан кейін зәрдің мөлдірлігін бірнеше рет сақтау керек. Аздап бұлыңғырлық ондағы эпителий жасушалары мен шырыштан туындауы мүмкін. Зәрдің бұлтты болу себебі: * Еритроситтердің болуы (уролития, пиелонефрит, гломерулонефрит, қуық қатерлі ісігі, простатит) * Лейкоциттердің болуы (пиелонефрит, цистит) * Зәрдегі бактериялардың жоғары мөлшері (пиелонефрит, цистит) * Несепте ақуыздың болуы (пиелонефрит, гломерулонефрит, амилойдоз) * бірнеше қабықта эпителийдің болуы (пиелонефрит) * Зәрдегі тұздардың жоғары мөлшері (ураттар, фосфаттар, оксалаттар) Несептің салыстырмалы тығыздығы Зәрдің салыстырмалы тығыздығы ондағы еріген заттардың концентрациясына байланысты. Организмнен неғұрлым көп концентрацияланған заттар шығарылса, зәрдің салыстырмалы тығыздығы соғұрлым жоғары болады. Зәрдің тығыздығын арттыратын тұздармен qatar, оның құрамындағы органикалық заттар (ақуыз, қант, билирубин), бактериялар, лейкоциттер, еритроситтер де тығыздығын арттыратын қасиетке ие. Несеп тығыздығының жоғарылау себебі (>1,030 г / л) * қант диабеті * Гломерулонефрит, нефротикалық синдром * Несеппен дәрілік препараттарды қарқынды қолдану (антибиотиктер, диюретиктер) * Сұйықтықты аз тұтыну * Ағзадан сұйықтықтың көп жоғалуы (құсу, диярея, терлеудің жоғарылауы) * Жүкті әйелдердің токсикозы * Бүйрек және зәр шығару жолдарының жұқпалы аурулары (пиелонефрит, цистит) Несеп тығыздығының төмендеуі (1010 г / л кем) * қантсыз қант диабеті * Бүйрек жеткіліксіздігі * Кейбір диюретиктер * Көп су ішіңіз. Егер зәрдің тығыздығы төмендесе немесе жоғарыласа, дәрігер нақты диагноз қою үшін қосымша зерттеу ретінде Зимниский тестін тағайындай алады. Бұл зерттеу бүйрек қызметін терең зерттеуге мүмкіндік береді және дәл диагноз қоюға көмектеседі. Зәрдің қышқылдығы Зәрдің қышқылдығы-өзгеруге бейім көрсеткіштердің бірі. Күні бойы бұл көрсеткіш айтарлықтай үлкен көрсеткіштерге дейін өзгеруі мүмкін. Мұның себебі бүйректер қанның қышқылдығын( РН) реттеуге қатысады, зәрдегі қышқыл заттардың артық мөлшерін кетіреді. Зәрдің қалыпты қышқылдығы Зәрдің қышқылдығы РН 4-тен 7-ден төмен болуы керек. (4-7 жас) Зәр қышқылдығының төмендеу себебі (рН >7): * Қанның қышқыл-негіз балансының бұзылуы (тыныс алу немесе метаболикалық алкалоз) Созылмалы бүйрек жеткіліксіздігі * Бүйрек-каналды АСП Қандағы калий деңгейінің жоғарылауы * Қалқанша безінің гормондарының жоғарылауы (паратиреойдты гормон) * Тек өсімдік өнімдерін жеу * Ұзақ құсу * Несеп-жыныс жүйесінің кейбір инфекциялары (уреаплазмоз) * Дәрілік препараттарды қабылдау-никотинамид, адреналин * Бүйрек және қуық ісіктері Зәрдің жоғары қышқылдығының себебі (РН<4) * Қанның қышқыл-негіз балансының бұзылуы (тыныс алу немесе метаболикалық асидоз) Қандағы калий деңгейінің төмендеуі * Дегидратасия (құсудан басқа себептер) * Аштық * Қант диабеті * Жоғары температура * Дәрі қабылдау: аспирин, метионин, Диякарб * Ет тағамдарын мол тұтыну Зәрдегі ақуыз Зәрдегі қалыпты ақуыз индексі Қалыпты жағдайда зәрдегі ақуыз концентрациясы 0,033 г / л аспауы керек Зәрдегі ақуыздың (ақуыздың) түзілуі әрдайым бүйректің зақымдалуымен байланысты емес. Зәрдегі ақуыз (альбуминурия) несепағардың, қуықтың, уретриттің қабынуымен пайда болуы мүмкін. Кейде ақуыз сау адамдарда күшті физикалық белсенділіктен кейін пайда болады. Сонымен qatar, зәрдегі ақуыз мүмкіндігі шектеулі балаларда және 7-16 жас аралығындағы жүкті әйелдерде көрінеді. Бүйректен тыс альбуминурия аллергиялық реакциялар, лейкемия, эпилепсия және жүрек жеткіліксіздігінде пайда болады. Мұның бәрі функсионалды альбуминурия Енді патологиялық альбуминурияны қарастырыңыз. Оның себебі әрдайым бүйрекпен байланысты, сондықтан ол бүйрек ауруын көрсетеді, 3-5% ішіндегі альбуминурия жедел гломерулонефритке, созылмалы пиелонефрит пен гломерулонефритке 0,5-1% тән. Нефроз кезінде зәрдегі ақуыз жоғары деңгейге жетеді (3% - дан жоғары). Сондықтан зәрдегі ақуызды (ақуызды) анықтау маңызды диагностикалық сынақтардың бірі болып табылады. Зәрдегі глюкоза (қант) Қалыпты жағдайда зәрдегі глюкоза Әдетте зәрде глюкоза болмайды, бірақ оның концентрациясы 0,8 ммол/л-ден аспайды. Зәрдегі глюкозаны анықтаудың негізгі себебі-қант диабеті немесе бүйрек функциясының бұзылуы. Бұл жағдайда қосымша зерттеулер қажет. Несепте глюкозаның (қанттың) пайда болу себебі: * Нефротикалық синдром * Қант диабеті * Сары * Бүйрек диабеті * Кушйнг Синдромы * Феохромоситома * Жүктілік * Тәтті тағамдарды шамадан тыс тұтыну Кетон денелері зәрде Кетон денелеріне асетон, асетоасет қышқылы (асетоасет қышқылы) және оксимин қышқылы жатады. Несептегі кетон денелері құрамының нормасы Қалыпты жағдайда кетон денелерін зәр аннализінде нақты анықтауға болмайды Несепте кетон денелерінің пайда болуы организмдегі метаболикалық бұзылуларға байланысты. Бұл әртүрлі шемадағы организмдегі патологиялық процестерде орын алуы мүмкін. Несепте кетон денелерінің пайда болу себебі * Қант диабеті * Алкогольдік мас болу * Жедел панкреатит * Балалардағы академиялық құсу * Ұзақ ораза * Диетада ақуыз және майлы тағамдардың көп болуы * Орталық жүйке жүйесіне байланысты жарақаттар * Тиреойдты гормондардың көбеюі (тиротоксикоз) * Ісенко-Кушйнг Ауруы Зәрдегі Билирубин Билирубин - әдетте билирубин өт құрамында болады және ішекпен шығарылады. Бірақ кейде қандағы билирубин деңгейі өте жоғары болған кезде және бүйректер де осы затты сыртқа шығару функциясын орындайды.. в Зәрдегі билирубин деңгейі Әдетте билирубин зәрде болмауы керек Несепте билирубиннің пайда болу себебі * Гепатит * Бауыр циррозы * Бауыр жеткіліксіздігі * Өт тас ауруы Виллебранд Ауруы * Қандағы еритроситтердің жаппай жойылуы (безгек, уытты гемолиз, гемолитикалық ауру, орақ тәрізді анемия) Зәрдегі Гемоглобин Зәрдегі гемоглобиннің мөлшері Қалыпты жағдайда зәрдегі гемоглобин мүлдем болмайды Гемоглобин-бұл оттегін тасымалдауға қатысатын ақуыз. Еритроситтердің гемоглобині ішінде болады. Еритроситтердің жаппай ыдырауы кезінде бөлінген гемоглобиннің көп мөлшері бүйрек арқылы шығарылады, бауыр мен көкбауырда емделуге уақыт жоқ. Сонымен qatar, бұлшықет тінінің басылуымен, миокард инфарктісімен, гемоглобинге ұқсас миоглобин қанға шығарылады. Миоглобин қанмен бүйрек арқылы да шығады. Несепте гемоглобиннің пайда болу себебі * Гемолитикалық ауру * Безгек * Қан құю * Бұлшықет тінінің жаппай зақымдануы (краш-синдром, жаппай гематомамен шок) * миокард инфарктісі * Күйік * Фенолды, сулфаниламидті препараттар, саңырауқұлақпен улану Эритроситтер түзіледі несептегі кезінде жарақатты зақымдануы бүйрек. Ол сондай-ақ бүйрек ісіктерінде, жедел нефритте (гломерулонефрит, пиелонефрит) байқалуы мүмкін. Зәрдегі қан уретрит, цистит, бүйрек тастарында пайда болуы мүмкін. Зәрдегі лейкоциттер Зәрдегі лейкоциттердің нормасы Көру аймағында 0-3 лейкоциттері бар ерлер Көру аймағында 0-6 лейкоцит әйелдер мен балалар Белые кровәные түйіршіктер - бұл белые кровәные түйіршіктер, олар орындайды қорғаныш функциясы ағзадағы. Ақ қан клеткалары токсиндерді, паразиттерді, вирустар мен бактерияларды жоюға қатысады. Зәрде ақ қан клеткалары жоқ немесе өте аз болуы мүмкін (көру аймағында 3-тен аспайды). Егер көру өрісі 3-тен 10-ға дейін болса, онда бұл көрсеткіш күмәнді, күдікті. 10-нан астам зәр шығару жүйесінің патологиясының болуын көрсетеді. Зәрдегі лейкоциттердің көбеюінің себебі: * Бүйрек аурулары: пиелонефрит (созылмалы немесе жедел), бүйрек туберкулезі, уролития. * Несепағардың зақымдануы: уролития, несепағардың инфекциялық қабынуы * Қуықтың зақымдануы: цистит, қуықтың қатерлі ісігі. Қуық асты безінің зақымдануы: простатит, простата обыры. * Уретраның зақымдануы: уретрит, уролития * Сыртқы жыныс мүшелерінің инфекциясы, гигиена ережелерін сақтамау. Кейбір жағдайларда зәрдегі ақ қан клеткаларының пайда болуы зәрді жинау кезінде гигиеналық шаралардың сақталмауына немесе сыртқы жыныс мүшелерінің қабыну ауруларына (вулвовагинит) әкелуі мүмкін. Зәрдегі эритроситтер Зәрдегі эритроситтердің көрсеткіші * Ер адам бөлімшелері (жеке бірлік) * 3 жасқа дейінгі әйелдер қарау алаңында Қызыл қан клеткалары-қызыл қан түйреуіштері. Қан-көптеген жасушалардың бірі. Негізгі қызметі-тіндерге оттегін тасымалдау. Әдетте зәрде еритроситтер болмауы керек және өте аз мөлшерде пайда болуы мүмкін (көру аймағында 3-тен көп емес). Зәрдегі еритроситтердің көп мөлшерінің пайда болуы бүйрек пен зәр шығару жолдарының қауіпті патологиясының көрсеткіші болып табылады. Зәрдегі эритроситтер санының көбеюінің себебі: * Жедел гломерулонефрит * Нефротикалық синдром * Бүйрек инфарктісі * Уролития * Бүйректің, қуықтың, қуықасты безінің қатерлі ісіктері 30.Несептің меншікті тығыздығын анықтау. Несептің мөлшері, құрамы және қасиеті. Тәулік ішінде сау адам 1,5 литрдай несеп бөледі, алайда бұл көрсеткіш тұрақты емес. Осылайша, мысалы, көп сұйықтық ішкен кезде, белокпен қоректенгенде немесе ыдырағанда несептің бөлінуін арттыратын тағаммен қоректенгенде дируез артады. Керісінше, суды аз мөлшерде ішкенде немесе тер көп мөлшерде бөлінгенде несеп бөліну төмендейді. Тәулік бойы несептің бөліну интенсивтілігі өзгеріп тұрады. Күндіз несеп түнге қарағанда көп бөлінеді. Несептің түнде аз бөлінуі ағзаның бұл уақытта жұмыс істеу белсенділігі төмендеуімен және артериалды қысымның төмендеуімен байланысты. Түнгі несеп концентрирленген және күңгірттеу болып келеді. Физикалық ауыртпалық несептің түзілуіне айтарлықтай әсерін тигізеді. Ұзақ уақыт жұмыс істегенде несептің бөлінуі төмендейді. Бұл жоғары физикалық белсенділік кезінде қан үлкен мөлшерде бұлшықеттерге келеді де, бүйректің қанмен қамтамасыз етілуі нашарлайды, сәйкесінше несептің сүзілуі де төмендеуімен түсіндіріледі. Сонымен қатар адам белсенді жұмыс жасағанда тері көп мөлшерде бөлінеді, ал бұл да қнесептің түзілуін нашарлатады. Түсі. Несеп — ашық сары түсті мөлдір сұйықтық. Ұзақ уақыт тұрған кезде несептен тұздан және сөлдан тұратын тұнба түзіледі. Реакциясы. Сау адамның реакциясы әлсіз қышқылды болады. Оның РН ы 5,0 дан 7,0 ге дейін ауысып тұрады. Несептің реакциясы тағамның құрамына байланысты өзгеріп тұруы мүмкін. Аралас асты жегенде (мал мен өсімдік), адамның несебі әлсіз қышқыл реакцияға ие. Егер ет тағамдарын ғана немесе құрамында ақуыз мөлшері көп тағам жеген кезед несеп реакциясы қышқыл болады, ал өсімдікпен қоректенген кезде несептің реакциясы сілтілі немесе бейтарап болады. Салыстырмалы тығыздығы. Орташа есептегенде несептің тығыздығы 1,015—1,020 тең. Ол қабылданған сұйықтық мөлшеріне байланысты. Құрамы. Бүйрек ақуыздың ыдырауынан пайда болатын азотты өнімдерді: мочевинаны, несеп қышқылын, аммиакты, пуринді негіздерді, индиканды, креатининді сыртқа шығаратын негізгі ағза болып табылады. Соңғы зәрдің меншікті салмағы организмнің қажеттілігіне байланысты бүйректің алғашқы зәрді сұйылту және концентрациялау жұмысын сипаттайды. Зәрдің салыстырмалы тығыздығы немесе меншікті салмағы, ең алдымен тұздар мен мочевина есебінен еріген заттардың концентрациясымен анықталады. Әдетте, зәрдің салыстырмалы тығыздығы тағамның сипатына, алынған сұйықтықтың мөлшеріне және бүйректен тыс шығындардың ауырлығына байланысты өзгеріп отырады. Зәрдің меншікті салмағын анықтау әдістері. Зәрдің меншікті салмағын урометр (гидрометр) арқылы бөледі, 1000-нан 1060-қа дейін. Несеп көбік пайда болмай, 50-100 мл цилиндрге құйылады. Егер көбік әлі де пайда болса, оны фильтр қағазымен алып тастаңыз. Урометр сұйықтыққа мұқият батырылады: урометрдің жоғарғы жағы құрғақ күйде қалуы керек. Урометр батуды тоқтатқан кезде оны жоғарыдан сәл итеріңіз, әйтпесе ол қажет мөлшерден аз түседі. Флуктуация тоқтатылғаннан кейін меншікті салмағы урометр шкаласындағы зәрдің төменгі менискасының орналасуымен белгіленеді. Урометр цилиндр қабырғаларына тимеуі керек, сондықтан цилиндр диаметрі урометрдің кеңейтілген бөлігінен сәл кеңірек болуы керек. Егер несеп аз мөлшерде жеткізілсе, оны тазартылған сумен 2-3 рет сұйылтады, меншікті салмағы өлшенеді, алынған меншікті салмақтың соңғы екі цифрасы сұйылту дәрежесіне көбейтіледі. Зәрдің аз мөлшерінің меншікті салмағын (мысалы, катетер қабылдаған бірнеше тамшы) сұйықтық қоспасы арқылы анықтауға болады. Цилиндрге хлороформ мен бензол қоспасы құйылады және оған зерттелетін зәрдің бір тамшысы қосылады. Егер тамшы түбіне кетсе, онда зәрдің меншікті салмағы қоспаның меншікті салмағынан жоғары болады; егер тамшы бетінде қалса, онда төменде. Хлороформды (егер тамшы түбіне кетсе) немесе бензолды (егер тамшы бетінде қалса) қосып, қоспаны тамшы сұйықтықтың ортасында қалатындай етіп реттеңіз. Бұл жағдайда зәрдің меншікті салмағы урометрмен анықталатын қоспаның меншікті салмағына тең болады. Урометрді су құйылған ыдыста ұстау керек (оны күн сайын өзгертіп), әр нақты ауырлық күші анықталғанға дейін сүрту керек. Көбінесе урометрде, әсіресе оның тар бөлігінде, атылған ампуламен таяқша арасында, урометрдің сезімталдығына әсер ететін тұздар мен зәрдің басқа құрамдас бөліктерінен тақта пайда болады. Мұндай тақтайшаны пышақпен қырып алуға немесе тұз қышқылында ерітуге болады. жүктеу/скачать 1,34 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|