Емтихан сұрақтары (теориялық сұрақтар)
жүктеу/скачать 1,34 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Сигма ырғағы
| Му ритмі (μ ритм, роландикалық ритм, сенсомоторлы ритм, алкоид (арсео) ырғағы, аркаулық (викет) ырғақ, тарақ ырғағы, доға ырғағы) - мерзімді биопотенциалдардың тербелісі 8 - 13 Гц (көбінесе 9 - 11 Гц). Му ритм қозғалтқыш қыртысының үстінде локализацияланған. μ-ырғақ психикалық стресс кезінде белсендірілген және психикалық стресс.
Сигма ырғағы - негізгі және ең бірі стихиялы ЭЭГ элементтері айқын көрсетілген, табиғи ұйқы жағдайында жазылған. Сонымен қатар кейбір нейрохирургиялық және фармакологиялық әсерлері туындайды. Өздігінен сигма ырғағы жиілігі 10-дан 16 Гц-ке дейін, бірақ көбінесе 12-14 Гц. Сигма ырғағының тән белгісі - жоғарылау сигма ырғағының басталуындағы амплитуда және оның төмендеуі жарқылдың соңы. Амплитудасы әртүрлі, бірақ ересектерде көбінесе 50 мкВ кем емес. Сигма ырғағы баяу толқын ұйқының бастапқы сатысында пайда болады,ол бірден ұйқыдан кейін жүреді. Ұйқы кезінде дельта толқындарымен сигма ырғағы сирек кездеседі. Процесс барысында REM ұйқысына көшу, сигма ырғағы ЭЭГ-де байқалады, бірақ REM ұйқысының дамыған фазасында толығымен блокталады. 5.Висцеральді рефлекстерді зерттеу (Даньини-Ашнер рефлексі). Висцеро-висцеральды рефлекс - бір ішкі органдағы рецепторлардың тітіркенуі екінші ішкі мүшенің белсенділігінің өзгеруіне әкеледі. Сонымен, қолқа немесе ұйқы зоналарының рецепторларының тітіркенуі тыныс алу тереңдігі мен жиілігінің, қан қысымы деңгейінің және жүректің жиырылу жиілігінің өзгеруіне әкеледі; көз алмасына қысым жүрек соғысының төмендеуін тудырады (Данини-Ашнер рефлексі). Адамның көз алмасына басатын болса, жүрек соғу жиілігі әдетте баяулайды. Бұл құбылыс кезбе жүйке ядроларының рефлексті қозуымен түсіндіріледі. Рефлекстің доғасы көз қозғалтқыш жүйкенің афференттік талшықтарынан, сопақша ми нейрондары мен кезбе жүйкеден құралған, қозған кезде жүрекке тежегіш әсер тудырады. Жұмыстың мақсаты: Жүректің жанама рефлексін бақылау. Жұмысқа қажетті құрал – жабдықтар: Секундомер, стерильді сүлгілер. Зерттеу обьектісі-адам. Жұмыс барысы: Зерттелушінің жүрегінің соғу жиілігін (пульс бойынша) анықтайды. Эксперимент жүргізуші қолдың сұқ және ортаңғы саусақтарымен стерильді дәке сүлгі арқылы 10 секунд бойы көз алмасын ақырындап басады. Көз алмасын басқаннан кейін, тез арада жүрек соғуын қайтадан санайды. Әдетте бұл жағдайда пульстің соғуы шамамен 10 – ға азаяды. Жұмыс нәтижесі және оны өңдеуге нұсқау: Зерттелушінің көз алмасын басқанға дейінгі және басқаннан кейінгі пульстік жиілікті хаттамаға тіркейміз. Рефлексті доғаның схемасын саламыз. 6. Висцеральді рефлекстерді зерттеу (Гольц рефлексі). Висцеро-висцеральды рефлекс - бір ішкі органдағы рецепторлардың тітіркенуі екінші ішкі мүшенің белсенділігінің өзгеруіне әкеледі. Сонымен, қарыншаның механикалық тітіркенуі жүрек соғу жылдамдығының төмендеуін тудырады (Гольц рефлексі). Кез келген сезімтал жүйке ұштарын тітіркендіру арқылы жүрек соғысы жиілігін рефлексті түрде өзгертуге, ал ішек рецепторларын қоздыру арқылы жүректі тоқтатуға болады. Бұл рефлекс - Гольц рефлексі.Оның практикалық мәні бар, себебі кейде іштен тиген соққыдан жүрек тоқтап, өлім қаупі туады. Жұмыстың мақсаты: Бақа жүрегін, Гольц рефлексін бақылау. Жұмысқа қажетті құрал – жабдықтар: Препарат жасайтын құралдар жиынтығы, металдан жасалған шпатель немесе пинцет. Зерттеу обьектісі – бақа. Жұмыс барысы: Бақаның бас миының көзден жоғары орналасқан бөліктерін алып тастайды да, шалқасынан препараттаушы тақтайшаға жатқызып бекітеді. Әдеттегі әдіспен жүрегін жалаңаштайды, жүректің жиырылуын санайды. Бақаның ішегін шығарады да оған сәл дегдуге мүмкіндік береді. Одан кейін шпательмен немесе пинцетпен бақаның ішегінің қабырғасына 2 - 3 рет ұрады, және қайтадан жүректің жиырлу жиілігін санайды. Бұл жағдайда жүрек баяу жиырыла бастайды немесе тоқтап қалады. Тәжірибені бірнеше рет қайталау керек. Жұмыс нәтижесі және оны өңдеуге нұсқау: Дене мүшелерін тітіркендіргенге дейінгі және тітіркендіргеннен кейінгі жүректің жиырылуын бағалаймыз. Байқалған рефлекстің рефлекстік доғасының схемасын хаттамаға тіркейміз. 7. Висцеральді рефлекстерді зерттеу (қарашық рефлексі). Қарашық рефлексі көз торына жарық түсіргенде, көз алмасының конвергенциясы кезінде және басқа жағдайларда қарашық диаметрінің өзгеруімен сипатталады. Қарашықтардың диаметрі 7,3 мм-ден 2 мм-ге дейін, ал ашылу жазықтығы - 52,2 мм2-ден 3,94-ке дейін өзгеруі мүмкін. Бұл рефлекс мидың висцеральді рефлексіне жатады. Аталып отырған рефлекторлық доға төрт нейрон жолынан тұрады:1) рецепторлы жасушалардан, негізінен, торлы қабықтың орталығында, оның аксондары оптикалық нервтің және көру жолының бөлігі ретінде алдыңғы екі өркешті денеге өтеді 2) осы дененің нейрондарының аксондары Якубович пен Вестфаль-Эдингердің ядролары; 3) парасимпатикалық окуломоторлы нервтердің аксондары осыдан кірпікшелі түйінге өтеді; 4) кірпікшелі түйіннің нейрондарының қысқа талшықтары бұлшықетке өтеді, бұл қарашықты тарылтады.Қарашық кішіреюі жарық түскеннен кейін 0,4-0,5с-тан кейін басталады. Бұл қорғаныс реакцияға жатады, бұл көздің торлы қабығының шектен тыс жарықтануын шектейді. Нерв жасушаларының аксондары осы жерден жоғарғы белдік түйініне өтеді, ал постганглионды нейрондар, ішкі ұйқы артериясы плексусының бөлігі ретінде көзге өтеді. Кейбір зерттеушілер фронтальды бөліктің алдыңғы бөліктерінде қарашық рефлексінің кортикальды орталығы да бар деп санайды. Жарыққа тікелей және әсерлік реакцияны ажыратамыз. Қарашық жақын (10-15 см) нысандарды қараған кезде тарылады ,ал ұзақ қашықтыққа қараған кезде кеңейеді. Қарашық вестибулярлық аппараттың тітіркенуімен, транслокациямен, стресстен, ашуланшақтықпен, зейіннің жоғарылауымен ауырсынатын тітіркендіргіштердің әсерінен кеңейеді (бұл орталық - субталамикалық ядро).Атропин сульфаты парасимпатикалық нервтердің әсерін жояды, сәйкесінше, қарашық кеңейеді.Әрбір рефлекстің екі тәсілі бар: біріншісі сезімтал, сол арқылы қандай да бір әсер ету туралы ақпарат жүйке орталықтарына беріледі, ал екіншісі - қозғалтқыш, ол жүйке орталықтарынан тіндерге импульстар өткізеді, соған байланысты әсерге жауап ретінде белгілі бір реакция пайда болады .Екі көз қарашықтарының жарыққа деген бір біріне әсер етуі хиазма аймағында қарашық рефлексінің жүйке талшықтарының ішінара қиылысуымен түсіндіріледі. 8.Ортостатикалық әдіс. Ортостатикалық сынама (наклонный тест) — жүрек-тамыр және жүйке жүйесінің жағдайын зерттеу және диагностикалау әдісі. Бұл қарапайым тест жүрек жұмысын реттеудегі бұзылуларды анықтауға мүмкіндік береді. Тесттің мәні-денені көлденеңінен тік күйге ауыстыру. Ортостатикалық сынамаға арналған көрсеткіштер дененің жағдайының күрт өзгеруімен, бас айналуымен, қан қысымының төмендеуімен және тіпті есінен танумен ауыратын науқастарға тағайындалады. Ортостатикалық тест бұл сезімдерді физиологиялық сипаттамаларға сәйкес түзетуге арналған. Өткізу әдістері Сынақты тамақтану алдында, таңертең жасаған тиімді. Диагноз қойылған адам кем дегенде 5 минут жатып, содан кейін аяқтарына баяу көтеріледі. Бұл әдіс белсенді ортостатикалық бұзылу деп аталады. Сонымен қатар, көлбеу тест деп аталатын ортостатикалық үлгіні жүргізудің тағы бір нұсқасы бар – бұл пассивті ортостатикалық тест. Бұл жағдайда диагноз қойылған адам арнайы айналмалы үстелде болады. Техниканың өзі бірдей: көлденең қалыпта 5 минут, содан кейін үстелді тік күйге жылдам аудару. Зерттеу кезінде импульс үш рет өлшенеді: (1) дененің көлденең күйінде, (2) аяқты көтеру немесе үстелді тік күйге ауыстыру кезінде, (3) тік күйге ауысқаннан кейін үш минуттан кейін. Нәтижелерді бағалау Жүрек соғу жиілігінің мәндеріне және олардың айырмашылығына сүйене отырып, жүрек-тамыр жүйесінің функционалды жағдайы туралы қорытынды жасалады. Норма-жүрек соғу жиілігінің минутына 20 соққыдан аспауы. Жоғарғы қысымның (систолалық) төмендеуі, сондай — ақ төменгі (диастолалық) шамалы жоғарылауы-10 мм сын.бағ. дейін рұқсат етіледі. Егер тік күйге көтерілгеннен кейін сізде импульс минутына 13-16 соққыға немесе одан да аз болса, содан кейін үш минуттан кейін бастапқы (өлшенген жатып) +0-10 соққыға дейін тұрақтанса, онда сізде ортостатикалық тест көрсеткіштері қалыпты. Сонымен қатар, бұл жақсы жаттығуды білдіреді. Жүрек соғу жиілігінің көбірек өзгеруі (минутына +25 соққыға дейін) дененің нашар жаттығуын білдіреді – жаттығуға және дұрыс тамақтануға көбірек уақыт бөлу керек. Жүрек соғу жиілігінің минутына 25 соққыдан жоғарылауы жүрек-тамыр және/немесе жүйке жүйесі ауруларының болуын көрсетеді. 9.Дермографизмді зерттеу. Дермографизм – теріні механикалық тітіркендіргенде тepi тамырларының реакциясы. Дермографизмді тудыру үшін тері аймағын таңдау: зақымданған ошақ және сау көрінетін тері бетінде (жиірек кеуде, карын, жаурын арасы аймағы). Шпателмен немесе басқа өткір емес затпен тері бетінде (тырнамай) бірнеше сызықтар жасалады, соның нәтижесіненде тітіркендірген сызықтар бойында қысқа мерзімде терінің бозаруы пайда болады. 10-20 секундтан кейін қызыл жолақтар шығады, олар 2-3 минутан кейін жоқ болып кетеді. Дермографизмді бағалау. - Қызыл жайылған дермографизм сәл тезірек шығады, қалыпты жағдаймен салыстырғанда едәуір ұзақ тұрады және жүйке жүйесінің қозымдылығын көрсетеді. Есекжем, экземаның ушығу сатысы, псориаздың үдемелі сатысы және басқа аллергия жағдайымен сипатталатын ауруыларада көрінеді. - Ақ дермографизм қалыпты тамырларының реакциясымен салыстырғанда тұрақты (5 минут және оданда көп), қатты басқанда көрінеді жене қызыл жолақ шығуымен сиптатталмайды. Едәуір орталық және дербес жүйке жүйесімен байланысқан тері қан тамырларының спазм салдарынан пайда болады. Ақ дермографизм нейродермит, пруриго, эритродермия, эксфолиативті дерматитте көрінеді. - Аралас түрі: жолақтың ортасы қызыл, перифериялы шеттері ақ. 10.Жүрек-қантамыр жүйесін зерттеу әдістері. Физиологиялық (эксперименттік) және клиникалық - физиологиялық әдістер болып екі топқа бөлінеді. Жүрек қызметін физиологиялық әдіспен зерттеу үшін жануардың кеуде қуысын ашады да , жазу аспабын тікелей жүрекке тіркейді. Бұл физиологияда қанды әдіс деп те аталады. Клиникалық - физиологиялық әдіс жүрек жұмысын жан шығармай тексеруге мүмкіндік береді. Бұл әдіспен әдетте сау адамның да , науқас адамның да жүрегі зерттеледі . Клиникалық - физиологиялық әдістер: пальпация– жүрек түрткісінің орнын табу, перкуссия жүрек шекарасын анықтау; аускультация жүрек дыбыстарын естіп тану; фонокардиография ( ФКГ ) - жүрек дыбыстарын жазып алу; электрокардиография ( ЭКГ ) – жүрек биотоғін жазып алу; векторкардиография ( ВКП ) — жүрек тоғының векторлық мөлшерін жазып алу; баллистокардиография ( БКГ ) – жүректің қан айдаудағы баллистикалық құбылысын жазып алу; динамокардиография– жүректің қан айдауына байланысты кеуде білігінің ығысуын жазып алу; эхокардиография - ультрадыбысты қолданып жүректің қан айдау қызметіне байланысты ет құрылысының , қақпақшалары ның және қуыстарының өзгерістерін байқау , рентгенмен зерттеу. Пальпация – сипау , ұстау әдісі. Мұнымен жүрек түрткісінің орнын және күшін білуге болады . Жүрек қарыншалары жиырылған кезде жүрек еті қатайып, онын ені кеңейіп, ұшы көтеріліп кеуденің алғы қабырғасына соғылады , сөйтіп жүрек ұшы тиген жер лүпілдеп тұрады . Сау адамның жүрек түрткісі сол жақта бесінші және алтыншы қабырғалар аралығында , сол бұғананың как ортасынан төмен қарай өткізілген сызыктың бесінші қабырға аралығымен түйіскен жерінен 1 см оңға қарай орналасқан . Жүрек түрткісінің кеудеге соғылу қарқын нына қарап , жүрек етінің жиырылу күшін шамалауға болады , ал түрткінің орны жүректің сол жақ шеті әдеттегідей екенін көрсетеді . Перкуссия - жүрек шегін анықтау. Ол үшін кеудеке тақалған сау сакты екінші қолдың саусағымен не жазық металл тлікті медицина лык резеңке балғамен қаққан кезде пайда болатын дыбыс ерекшелігін ескеріп жүрек шегін анықтауға болады . Кеуде қуысын ауаға толы өкпе тіні кернеп тұрады , Екі өкпенің аралығында ауасыз ағза канға толы жүрек орналасқан . Аускультация - жүрек дыбыстарын фонендоскоп не стетоскоп арқылы тыңда. Жүрек жиырылып — босаған сайын скі түрлі үн естіледі . Бірінші үн қарынша жиырылған кезде пайда болады . Сондықтан ол систолалық тон деп аталады . Ол сол қатқыл созыңқы дыбыс , 0,1-0 ,12 секундқа созылады. Бұл тон систола кезін де өтетін физиологиялық құбылыстарға байланысты. Фонокардиография - жүрек тондарын жазып алу. Арнайы аспап – фонокардиограф арқылы жүректің төрт тоны жазып алынады . Олардың екеуі, атап айтқанда бірінші және екінші тондар аускультация кезінде естіледі. Үшінші және төртінші тондар естілмейді: олар қарыншалар босаған кезде пайда болады. Векторкардиография ( ВКГ ) – жүрек еті тоғының мөлшерін және электр осінің бағытын ( векторын ) жазып алу әдісі. Векторкардиограмма имектеліп барып ұштары қабысатын үш түрлі ілмектен ( P , Q , R , S , T ) тұрады . 11. Станниус лигатурасымен тәжірибе. Автоматизм градиентінің кемуі. СТАННИЙ ТӘЖІРИБЕСІ (Х. Ф. Станниус, 1803 - 1883, неміс биологы және физиологы) - бақаның жүрегінде автоматика градиентінің бар екендігін, яғни жүректің өткізгіш жүйесінің бойымен автоматизм дәрежесінің төмендеуін көрсететін Станнюстің классикалық тәжірибесі (1880). орган. Ол сәйкесінше веноздық синус пен жүрекшенің, жүрекшелер мен қарыншаның шекарасына, сондай-ақ жүрек ұшына үш лигатураны салудан тұрады. Станниус бақалар экспериментінде жүректі жіппен (лигатурамен) көлденең байлау арқылы өткізгіш жүйенің қызметін көрсету әдісін ұсынды. Бақада жүректің қарыншасы және 2 атриасы бар. Веналардың құйылу орнында веноздық синус пайда болады, оның қабырғасында ырғақ жүргізушісі орналасқан. Бірінші лигатура веноздық синус пен Атриум арасында қолданылады. Осыдан кейін веноздық синус бұрынғы ырғақта жиырылуды жалғастырады, ал атриа мен қарынша біраз уақытқа созылмайды, өйткені синатриальды түйін жалпы миокард ырғағының жүргізушісі болып табылады. Егер сіз атрио-вентрикулярлық борозға екінші лигатураны салсаңыз, онда атриа синус түйінінің ырғағында, ал қарыншалар атрио-вентрикулярлық сирек ырғақта жиырылады. Бұл атрио-вентрикулярлық түйіннің автоматизмге ие екенін дәлелдейді, бірақ синус Түйініне қарағанда аз. Егер сіз жүректің жоғарғы жағына лигатура салсаңыз, онда миокард лигатурадан гөрі азаяды, өйткені өткізгіш жүйенің жасушалары жоқ. Қалыпты жағдайда өткізгіш жүйенің барлық төменгі бөліктерін автоматтандыру синатриальды түйіннен келетін жиі импульстармен басылады. Атриовентрикулярлық түйінде импульстар минутына 40-50 жиілікте, ГИС байламында – 30-40, Пуркинье талшықтарында – минутына шамамен 20 болады. Өткізгіш жүйенің элементтері синатриальды түйіннен неғұрлым алыс болса, өткізгіш жүйенің осы бөлімінде пайда болатын әсер ету потенциалдарының жиілігі соғұрлым төмен болады, олардың автоматизмі аз болады. Бұл құбылыс автоматика градиенті деп аталады және Гаскелл градиент заңы ретінде белгілі. Әдетте жүрек ырғағының жүргізушісі-синатриальды түйін, яғни жүрек соғу жиілігі осы түйіннің импульстің пайда болу жиілігімен анықталады. Бұл жағдайда барлық басқа құрылымдар тек өткізгіш функцияны орындайды. Зақымданған кезде өткізуші жүйесінің құрылымын миокард жоғалтпай, байланыс синоатриальным торабы қысқартылады жиілігі генерацияланатын атындағы потенциалдар әрекет. Зақымдалған жерге ең жақын өткізгіш жүйенің дистальды бөлімі ырғақ жүргізушісінің функциясын алады. Алайда, миокардтың осы аймақтарының жиырылу жиілігі өткізгіш жүйенің дистальды бөліктерінде потенциалдар өндірісінің жиілігі төмендейтіндігіне байланысты төмен болады.Автоматика табиғаты. Автоматизмі бар миокард жасушалары сыни деңгейге өздігінен деполяризацияға қабілетті. Алдыңғы әсер ету потенциалының реполяризация фазасынан кейін ең жоғары диастолалық потенциалға жеткеннен кейін басталатын және мембраналық потенциалдың шекті деңгейге дейін төмендеуіне және ПД пайда болуына әкелетін баяу диастолалық деполяризация фазасы жүреді. Әрекет потенциалынан айырмашылығы, пейсмекердің баяу диастолалық деполяризациясы-бұл жергілікті таралмайтын қозу. Диастолада потенциал -60 мв-қа жақындап, өздігінен сыни деңгейге ауыса бастайды. Осыдан кейін ол күрт өседі, яғни жергілікті потенциалдың өзгеруі әсер ету потенциалының дамуын тудырады, содан кейін реполяризация пайда болады. Табиғат спонтанды диастолической деполяризации жасалады ерекшеліктері өтімділік мембраналар жасушалардың ырғақ жүргізушіні әртүрлі иондар. Реполяризация кезінде осы жасушалардың мембраналық потенциалы жоғарылағанда калий иондарының өткізгіштігі артады. Нәтижесінде мембраналық потенциал тепе-теңдік калий потенциалына жақындап, максималды диастолалық мәнге жетеді. Осы сәттен бастап калий иондарының өткізгіштігі төмендейді. Осыған байланысты өздігінен деполяризацияға ықпал ететін кальций мен натрий иондарының өткізгіштігі артады. -40 мВ мәніне жеткенде натрий және кальций арналары ашылады, бұл иондар жасушаға еніп, әсер ету потенциалының пайда болуына әкеледі. Экстрасистола. Жұмыс миокардының жасушалары өткізгіш жүйеден шыққан және миокардтың басқа бөліктерінде пайда болатын қозу импульстарына жауап береді. Өткізгіш жүйеден тыс әсер ету потенциалдарының пайда болу ошақтары гетеротопиялық қозу ошақтары деп аталады. Төтенше қозуды азайту экстрасистола деп аталады. Систола мен жүрек диастоласының бір бөлігі кезінде пайда болған тітіркену рефрактерияға байланысты кезектен тыс жиырылуды тудырмайды, ал релаксация кезінде пайда болған тітіркену кезектен тыс жиырылуға әкеледі, содан кейін көп жағдайда ұзақ диастола – компенсаторлық үзіліс пайда болады. Бұл номотоптық көзден қозу абсолютті сыну кезеңіне түсетіндігімен және жиырылуды тудырмайтындығымен байланысты. Экстрасистолалар (кезектен тыс импульстің көзін локализациялау бойынша) атриальды (компенсаторлық үзілістің болмауымен сипатталады) және қарыншалық. 12.Электрокардиография.Электродтарды қою ережесі, Электрокардиография - бұл жүрек қызметінен туындайтын электр өрістерін кескін түрінде жазатын нақты диагностикалық әдіс. Нәтижені қағаздан немесе арнайы экранда көруге болады (соңғысы көбінесе жан сақтау бөлімінде немесе операция бөлмесінде орнатылады). Дұрыс жазылған ЭКГ алдын-ала диагнозды растап қана қоймай, әрі қарай емдеу туралы шешім қабылдауға мүмкіндік береді. Электрокардиография нәтижелерінің дәлдігі құрылғының компоненттерінің дұрыс жұмысына байланысты. Оларға мыналар жатады: Қорғасын кабельдері (бірнеше канал немесе біреуі болуы мүмкін); Электродтар (бір реттік немесе көп реттік); Импульсті тіркеу датчигі; Жүректің биологиялық электрлік потенциалдарының күшейткіштері. Электрокардиография кезінде теріге жағылатын және электр өткізгіштігін жақсартатын арнайы гель қолданылады. Бұған дейін теріні майсыздандырып, содан кейін ғана электродтар орнатылады. Жалпы 10 кабель тармақтары бар, олар аяқ-қолдарда және кеудеде қатаң тәртіпте орналасқан. 2 отвидениеден тұрады. Олар: негізгі және кеуделік деп. Негізгі отвидениелерді аяқ-қолдық деп бөлеміз. Оң қолға-қызыл Сол қолға- сары Сол аяққа- жасыл Оң аяққа- қара түсті электродты қоюмыз қажет.Егер осы электродты дұрыс қоймасақ ЭКГ мыз ақпаратсыз болып қалады. Келесі бізде кеуделік электродтар. Олардың саны 6-ау болады. V1 V2 V3 V4 V5 V6. Бұл жерде бізде ариентация емізікше бұғана ортаңғы сызығынан 5 қабырға аралығы V4 отвидениены қоямыз. Оның екі шетіне V5 V6 жанына V3 бір қабырға көтеріп төс аралыққа V1 V2 4қабырға аралық сол жақ оң жақ төстің аралығына қоямыз. Бұлар жүректі жан жағынан қарайды. V1 V2 салыстырмалы тұрғыда жүректің оң жағын көздесе, V5 V6 жүректің сол жағын көздейді. V3 аралық аймақ яғни оңға жақын, V4 бізде сол аймаққа жақын көрініс береді. ЭКГ-ны қолға алғанда көптеген тісшелерді көреміз. Ол тісшелер ЭКГ ге тән. Ортадағы түзу сызық изолиния деп аталады. Сол сызықтан үлкендерді тісше деп атаймыз. P QRS T тісшесі болады қалыптыда. Әр тісшенің өзіндік бізге беретін ақпараты бар. P- тісшесі жүрекшесің жиырылғанын көрсетеді. QRS комплексі –қарыншалардың жиырылғанын. T- жүректің демалу уақытын көрсетеді. Жәнеде интервалдар бар. Бізге маңыздысы P-Q интерфалы. 13. Электрокардиография. ЭКГ анализі (жүректің жиырылу жиілігі, электрлік осін анықтау және т.б.) Электрокардиография – Жұмыс істеп тұрған жүректің электрлік потенциалдарын қабылдау әдісі. Жүректің қозуының болуын, таралуын және жоғалуын бақылауға мүмкіндік беретін үрдіс. Электрокардиограмманың формасының жазылу түрлері әр түрлі. Оның үш түрлі биполярлық тіркеу әдісі қолданылады. ЭКГ-нің ІІ станндарттық тіркелімінде 5 тісті болады: Р, R, Т –тістер электр өрісінен жоғары бағытталғын, Q, S – төмен бағытталған. Р- жүрек алдының қозуын көрсетеді, Q, R, S, Т тістер комплексі қарыншалардың қозуының (қарыншалар компексі) электрлік өзгерістерін көрсетеді. Тістер арасындағылар сегменттер деп аталады, ал сигменттің қасында орналасқан қатар- интервал деп аталады. Электрокардиография (ЭКГ) – бұл жүректің қызметін электрмен тіркеу және зерттеу әдісі. ЭКГ жүргізуге көрсеткіштер: жүрек-тамыр ауруларының алдын-алу және ерте анықтау; кеуденің ауыруы; ентігу; аритмия; физикалық немесе эмоционалдық жүктемелерден соң жалпы көңіл-күйдің төмендеуі; асқыну қатері бар соматикалық немесе инфекциялық аурулар; алдағы хирургиялық операция; жүктіліктің бірінші және үшінші триместрі; ауыр науқастардың жағдайын бақылау. 1. Жүрек соғу жиілігін кардиоинтервалдың ұзақтығына қарай анықтаймыз. R толқынының бір шыңынан R толқынының келесі жоғарғы бөлігіне дейінгі қашықтықты миллиметрмен өлшеңіз. R-R аралығының ұзақтығын секундпен анықтаймыз. Ол үшін миллиметрлер санын (R-R интервалы) 0,02-ге көбейту керек (таспаның тасу жылдамдығы секундына 50 мм, сондықтан 1 мм-нің бір бөлігінің бағасы 1/50 - 0,02 секунд). 1 минутта жүрек соғу жиілігін анықтау үшін 60 (бір минутта 60 секунд) R-R интервалының ұзақтығын секундпен бөлеміз. 2. Амплитудасы - демалу кезіндегі тістер мен уақыт интервалдарының уақыттық сипаттамасы. ЭКГ тістерінің амплитудасын (кернеуін) үш стандартты қорғасынмен өлшейміз. Нәтижені милливольтқа айналдырамыз (1 мВ - 10 мм). Кестеге деректерді енгіземіз. Тістердің амплитудасы тістің жоғарғы жағынан оның негізіне дейін изоэлектрлік сызыққа дейін мм өлшенеді. R, T толқындарының ұзақтығын, QRS комплексін және P-Q, Q-T интервалдарын мм өлшейміз. Алынған мәнді 0,02-ге көбейту арқылы нәтижелерді секундтарға түрлендіреміз. Кестеге деректерді енгіземіз. Тістер мен аралықтардың ұзақтығын өлшеу екінші стандартты қорғасын түрінде жүзеге асырылады. Тісшелер өлшенеді: 1. R - R тісшесінің басынан аяғына дейін; 2. Т - Т тісшесінің басынан аяғына дейін; 3. QRS комплексі - Q тісшесінің басынан S тісшесінің соңына дейін; 4. P-Q интервалы - Р тісшесінің басынан Q тісшесінің соңына дейін; 5. Q-Т - Q тісшесінің басынан Т тісшесінің соңына дейін. 3. Фронталь жазықтықтағы вектордың (немесе жүректің электрлік осінің) бағытын бағалаймыз. Эйнтховеннің үшбұрышын тұрғызамыз (жағы 10 см, төмен қаратып тең қабырғалы үшбұрыш). Үшбұрыштың негізі бірінші стандартты қорғасынға, сол жағы (aVR) екінші қорғасынға, оң жағы (aVL) үшінші қорғасынға сәйкес келеді. Үшбұрыштың шеттерінен биіктікті қарама-қарсы жақтарға жақындатып, медианалық сызықтардың қиылысу нүктесінде үшбұрыштың ортасын белгілеңіз. Бірінші тіркемедегі QRS кешенінің шамасын өлшеңіз. Бұл жағдайда Q және S тістерінің мөлшері минус белгісімен, ал R тісшесі - плюс белгісімен алынады. Тістердің мөлшері мм-де көрсетілген. Осы тісшелердің арифметикалық қосындысын есептейміз. Сол сияқты QRS кешенінің көлемін III стандартты тіркемесінен өлшейміз. Арифметикалық қосынды есептейміз. Жалпы QRS I комплексінің мәнін үшбұрыштың жоғарғы жағына саламыз. Егер бұл мән оң болса, онда ол ортаңғы нүктенің оң жағына қойылады, егер теріс болса, солға. Жалпы QRS III кешенінің мәні үшбұрыштың оң жағында орналасқан. Егер ол оң болса, онда ол ортаңғы жағынан қойылады, егер теріс болса - жоғары. Перпендикулярлар I және III векторларының жоғарғы жағына қиылысатындай етіп тартылады. Қиылысу нүктесі үшбұрыштың центріне жалғанған және I және III сымдардың жалпы векторының мәні және жүректің электрлік осінің бағыты алынған. Үшбұрыштың центрі арқылы оның бағытын анықтау үшін үшбұрыштың негізіне параллель түзу сызық сызыңыз және протектордың көмегімен ортаңғы сызық пен пайда болған вектордың (angle бұрышы) арасындағы дәреже өлшейміз. Алты осьтік диаграммада электр осінің дұрыс анықтамасын тексереміз. Мұны істеу үшін радиусы 5 см шеңбер құрып, оны 12 секторға бөлеміз. Оң мәндерді оңға (30, 60, 90, 120, 150, 180 градус), солға теріс деп белгілейміз. Тіркеменің I білігінде алынған белгіні ескере отырып, I тіркемедегі QRS тістерінің арифметикалық қосындысын кейінге қалдырамыз. Тіркеменің III осіне QRS тістерінің арифметикалық қосындысын III стандартты тіркемеге саламыз. Пайда болған векторлардың соңынан перпендикуляр сызамыз. Қиылысуды шеңбердің ортасына қосамыз. Бұл жүректің электр осінің бағыты болады. 14.Жүрек аускультациясы. Аускультация нүктелері. Көбінесе жүрекке стетоскоп немесе фонендоскоп аускультацияланады, бірақ кейде тікелей аускультация да қолданылады. Егер пациенттің жағдайы мүмкіндік берсе, жүректі әртүрлі позицияда тыңдау керек: жатып, тұру, физикалық жаттығудан кейін.Митральды қақпақшаның патологиясымен байланысты дыбыстық құбылыстар пациенттің сол жағында, жүректің ұштығы кеуде қабырғасына жақын орналасқан кезде жақсы анықталады; аорта қақпағының зақымдануы пациенттің аускультациясымен тік күйінде және оң жағында жатып жақсы анықталады. Тыныс алу дыбыстары жүректің аускультациясына кедергі келтірмейтіндей етіп, терең дем алғаннан кейін және терең дем шығарғаннан кейін тыныс алу кезінде жүректі тыңдау ұсынылады. Жүрек клапандарының аускультациясы кезінде олардың зақымдану жиілігінің төмендеуіне сәйкес келетін белгілі бір дәйектілік сақталуы керек. Алдымен жүректің ұшындағы митральды клапан тыңдалады, содан кейін стернумның оң жағындағы екінші интеркостальды кеңістіктегі аорта қақпағы, содан кейін екінші интеркостальды кеңістіктегі өкпе клапаны, стернумның сол жағындағы трисуспидті қақпақша, стернумның ксифоидты процесінің негізіндегі трикуспид клапаны және ақырында, аорталық қақпа қайтадан. Осы нүктелердегі кез-келген өзгерістерді анықтаған кезде, сіз жүректің бүкіл аймағын мұқият тыңдауыңыз керек. ЖҮРЕК АУСКУЛЬТАЦИЯСЫ, ТОНДАРЫ, ШУЛАРЫ. ӘРТҮРЛІ ПАТОЛОГИЯ КЕЗІНДЕГІ ШУЛАР МЕН ТОНДАР ӨЗГЕРІСІ Жүрек аускультациясының ережелері: -шусыз, тыныштық жағдайда -науқас жатқанда, тік тұрғанда, қажеттілігіне байланысты – жүктемеден кейін; -дерт түріне байланысты а) сол жанында (митральды қақпақша); б) еңкейтіп (аорта қақпақша). Жүрек аускультациясы жасаудағы іс-әрекеттерінің реттілігі Жүрек аускультациясы. Аускультация 5 тыңдау нүктесінде жүргізіледі: Митральды қақпақшаны тыңдау: -жүрек ұшы түрткісін пальпация арқылы анықтау; -сол жерді тыңдау (қалыптыда 2 тонда тыңдалады, 1 -ші тон жақсы естіледі); Аорта қақпақшасын тыңдау -төстің оң маңы ІІ қабырға аралықты табу; -осы жерді тыңдау (қалыптыда 2 тон тыңдалады, 2-ші тон жақсы естіледі); Өкпе бағанасы қақпақшасын тыңдау -төстің сол маңы ІІ қабырғаралықты табу; -осы жерді тыңдау (қалыптыда 2 тон тыңдалады, 2-ші тон жақсы естіледі); 3-жармалы қақпақшасын тыңдау: -төстің семсер тәрізді өсіндісінің негізін табу; -осы жерді тыңдау (қалыптыда 2 тон тыңдалады, 1-ші тон жақсы естіледі); Аорта қақпақшасын қайта тыңдау: -төстің сол қырына 3-4 қабырғалардың жанасқан жерін табу; -осы жерді тыңдау (қалыптыда 2 тон тыңдалады, 2 тон жақсы естіледі); Жүректің І және ІІ тонын ажырату І тон жүрек ұшында және 3-жармалы қақпақша нүктесінде жақсы есітіледі; ІІ тон жүрек негізінде жақсы есітіледі; І тон төмен, ұзақ және үлкен үзілістен кейін тыңдалады; ІІ тон биік, қысқа және кіші үзілістен кейін тыңдалады; І тон ырғағы жүрек ұшы түрткісі мен ұйқы артериясының соғуына сәйкес келеді, ал ІІ тон ырғағы сәйкес келмейді; І тон –систолалық, І тон – диастолалық; І тонның 4 құрастырушысы бар, ал ІІ тонда- 2 құрастырушы дыбыс. 15. Жүрек аускультациясы. Жүрек тондары мен шулары. Жүрек шуының аускультация нүктелері Жүрек ауруының диагностикасында жүректің белгілі бір шуылын анықтау және бағалау үшін аускультация нүктелерін таңдау маңызды. Бүгінгі күнге дейін аускультацияның 10 және жүректің эндо-аускультациясының 6 нүктесі белгілі. Біріншіден, жүрек төрт негізгі жерде естіледі: жүрек ұшында - сол жақ қарынша; төс сүйегіндегі оң жақтағы екінші қабырға аралықта - қолқа қақпақшасы аппараты; сол жақта екінші қабырға аралықта төс сүйегінде - өкпе артериясы; төс сүйектің төменгі ұшында - оң жақ қарынша. Мұнда тондар да, жүрек шуылы да естіледі. Сонымен қатар, бірқатар қосымша тармақтар сипатталған. 1867 жылы С., П.Боткин аорта клапандарының нал жеткіліксіздігі шуы жақсы естілетін үшінші сол қабырғаның бекітілетін жеріндегі немесе төс сүйегіндегі үшінші қабырға аралықтарындағы нүктеге назар аударды. Бұл бесінші тармақ. Қолқа жеткіліксіздігінің кейбір жағдайларында диастолалық шу Боткин нүктесінен біршама сыртқа, сол жақ парастерналды сызық бойымен - Эрб нүктесінде айқын естіледі. Кейде төс сүйегіндегі үшінші сол жақ қабырға кеңістігіндегі осы екі нүктені қамтитын орынды Боткин-Эрб нүктесі деп атайды (А.Л. Мясников), бұл қолқа қақпақшасы аппаратының алдыңғы кеуде қабырғасына проекциясына сәйкес келеді. Алтыншы тармақты 1868 жылы неміс клиникасы Б.Наунин сипаттайды; ол Боткин нүктесінен сәл жоғары орналасқан - екінші қабырға аралықта сол жақта төс сүйегінде (үшінші қабырғаның жоғарғы шеті бойымен). Науниннің нүктесінде бірқатар жағдайларда митральды жеткіліксіздіктің систолалық шуы жақсы естіледі, әсіресе ауру басталған кезде. Осы кезде митральды систолалық шудың жақсы өтуі оның сол жақ атриумда оның астында пайда болуымен түсіндіріледі. Жетінші нүкте ацкультация, птоз, гипертрофия немесе оң жақ қарыншаның кеңеюі кезіндегі үш жармалы қақпақшаға қызмет етеді. Оны 1949 жылы Ц.А.Левина суреттеген және сифоидтық процесте немесе оның астында орналасқан. Жүректің аускультациясының сегізінші - мезокардтық нүктесі төртінші (кейде бесіншіде - жүректің едәуір кеңеюімен) қабырға аралықта сол жақ пери-стеральды сызық бойында орналасқан. Ол шамамен сол жақ қарыншаның алдыңғы папиллярлы бұлшықетінің қабырғаға бекітілген жеріне сәйкес келеді және қарынша ішілік систолалық хордальды шудың жақсы естілетін орны болып табылады. Сіңір жіптерінің дірілі, әсіресе олардың қатты деформациясымен, папиллярлық бұлшықет бойымен осы нүктеге жақсы беріледі. Мезокардиальды нүктеге өрескел систолалық шу шығару клапан аппаратының (атап айтқанда, сіңір жіпшелерінің) айтарлықтай деформациясын және көп жағдайда клапан саңылауының тарылуын көрсетеді. Нүктені біз сипаттаймыз (1955, 1959, 1960). Тоғызыншы - мойын - жүректің аускультация нүктесі мойын шұңқырының төменгі жағында. Бұл жерде аускультацияның екінші нүктесінде әлі естілмеген аорта саңылауының тарылуы және аорта қақпақшаларының деформациясы туралы ең әлсіз систолалық шу естіледі. Мұнда қатты дыбыстар әсіресе жақсы анықталған. Сондай-ақ, қолқа мен оның аневризмасының склеротикалық зақымдануының шуылын атап өтуге болады. Осы кезде қолқа доғасын пальпациялау кезінде шуыл сұқ саусақты батыру арқылы оңай ажыратылады: қолқа стенозымен қолқа қабырғасының итерілуі қалыптыдан аз, склерозбен және әсіресе аневризмамен күшейеді. Мүмкін, бұл аускультация нүктесі ертерек қолданылған шығар, бірақ біз оған 1960 жылы ерекше назар аудардық. Кеуде хирургиясы институтында оныншы - нөлдік - аускультация және жүрек фонографиясы нүктесі алдыңғы қолтық асты сызығы бойымен сол жақ қабырға аралықта орналасқан. Бірінші нүктеде жазылған фонограммалардан айырмашылығы (жүрек ұшынан), осы жерде түсірілген фонограммалар неғұрлым дәл емес және әдетте сол веноздық саңылау стенозының дыбыстық суретін көрсетеді (Г.Г, Гельштеп және Л. М. Фитилева, 1959). 16.Жүрек шекараларын анықтау (перкуссия). 1. Жүректің салыстырмалы күңгірттілігінің оң шекарасы Біріншіден, диафрагманың оң жақта тұру деңгейі (бауырдың күңгірттің жоғарғы шекарасы) ортаңғы клавикулярлық сызық бойымен табылған, плессиметрлік саусақты үшінші қабырға аралықтан қабырға аралықтары бойымен төмен жылжытады. Егер диафрагманың тұру деңгейі 5 немесе 6 қабырғада болса, онда салыстырмалы күңгірттіктің оң жақ шекарасы 4 қабырға аралықта анықталады. Диафрагма жоғары болғанда (4-ші қабырға) 3-ші қабырға аралықта салыстырмалы күңгірттіктің оң жақ шекарасы перкуссияланады. Күтілетін шекараға параллель (тігінен) ортаңғы клавикулярлық сызық бойымен таңдалған қабырға аралықта (төртінші немесе үшінші) салыстырмалы күңгірттіктің оң жақ шекарасының орнын анықтау үшін саусақ-пессиметрді қойыңыз. Содан кейін бұлыңғыр дыбыс шыққанша жүрекке ауысады. Саусақтың өкпеге қараған шеті бойынша шекара белгіленеді және төс сүйектің оң жақ шетінен белгіге дейінгі арақашықтық анықталады. Әдетте бұл 1-1,5 см құрайды.Жүректің салыстырмалы күңгірттеуінің оң жақ шекарасы оң жақ жүрекшемен қалыптасады. 2. Жүректің салыстырмалы күңгірттілігінің сол жақ шекарасы Алдымен апикальды импульстің орналасуы анықталады. Сол жақ шекара шок орналасқан қабырға аралықта перкуссияланады. Апикальды импульс болмаған кезде перкуссия сол жақ алдыңғы қолтық асты сызығынан бастап бесінші қабырға аралықта жасалады. Апикальды импульс болған кезде перкуссия одан сыртқа қарай 2 см-ге шегініп басталады, саусақ-пессиметр күтілетін шекараға параллель орналасқан (тігінен), бүйір бетін кеудеге тигізіп, балға саусақ сагитальды бағытта соғылады. Бұлыңғыр дыбыс шыққанға дейін перкуссия. Шекара саусақ-пессиметрдің сыртқы жиегі бойынша белгіленеді.Әдетте шекара бесінші қабырға аралықта ортаңғы клавикулярлық сызықтан 1-1,5 см ішке қарай өтеді. Ол сол жақ қарынша арқылы қалыптасады. 3. Жүректің салыстырмалы күңгірттілігінің жоғарғы шегі Саусақ-плессиметр көлденеңінен сол жақ парастернальды сызық деңгейінде оң жақ қабырға аралықта орналасады. Перкуссия кезінде плессиметр саусағы қабырға мен қабырға аралықтары бойымен төмен қарай қозғалады (үздіксіз перкуссия - бұл саусақтың енінен бір саты) күңгірт дыбыс шыққанға дейін. Белгі плессиметр саусағының жоғарғы шеті бойымен жасалады. Әдетте салыстырмалы күңгірттің жоғарғы шегі үшінші қабырғаның төменгі жиегінің бойында орналасқан. Ол кеуде тойтармасына іргелес сол жақ жүрекшеден, оның құлағынан пайда болады. 17.Жүрек түрткісін анықтау (пальпация). Жүрек түрткісін анықтау үшін: оған ең алдымен пальпация — жүрек түрткісінің орнын табу; Яғни, пальпация — сипау, ұстау әдісі. Мұнымен жүрек түрткісінін орнын және күшін білуге болады. Жүрек қарыншалары жиырылған кезде жүрек еті қатайып, оның ені кеңеніп, ұшы көтеріліп көкіректің алды қабырғасына соғылады, сөйтіп жүрек ұшы тиген жер лүпілдеп тұрады. Сау адамның жүрек түрткісі сол жақта бесінші және алтыншы қабырғалар аралырында, сол бүғананьқ қақ ортасынан төмен қарай өткізілген сызықтың бесінші қабырга аралығымен түйіскен жерінен 1 см оңға қарай орналасқан. Жүрек түрткісінің көкірекке соғылу қарқынына қарап, жүрек етінің жиырылу күшін шамалауға болады, ал түрткінін, орны жүректін сол жақ шеті әдеттегідей екенін көрсетеді. Іштің беткей және терең пальпациясы-бұл ең көп ақпарат алуға мүмкіндік беретін іш қуысын физикалық зерттеудің ең маңызды әдісі. Барлық жағдайларда іштің беткей, индикативті пальпациясы терең пальпациядан бұрын болуы керек. Беткей пальпация тізбегіне тоқтала кетсек. Оң қолды бүкіл алақанмен асқазанға қойып, содан кейін саусақтардың ұшымен іштің алдыңғы қабырғасына тегіс, кішкене қысым жасаңыз . Пальпация саусақтары тері астындағы майдың күйін, іштің алдыңғы қабырғасының бұлшықет қабатының бетін сезінеді, басылған кезде бұлшықеттерді сәл бүгеді. Сол жақ мықын аймағынан беткей пальпацияны бастаңыз. Іштің үстіңгі пальпациясы сағат тіліне қарсы бағытта жүзеге асырылады, яғни.сол жақ мықын аймағынан кейін сол жақ фланк пальпацияланады төменнен жоғары қарай сол жақ гипохондрияға дейін, содан кейін гипохондриялық аймақ, оң гипохондрия және оң жақ қаптал жоғарыдан төмен қарай оң жақ мықын аймағына дейін. Осыдан кейін медианальды аймақты ксифоидты процестен жоғарыдан төменге қарай шамамен пальпациялау жүзеге асырылады қасаға үсті аймағына дейін. Сондай-ақ, іштің симметриялы орналасқан жерлерін беткей пальпациялау әдісі бар. Бұл жағдайда сол жақ мықын аймағын сезгеннен кейін пальпация қолы оң мықын аймағының симметриялы бөлігіне ауыстырылады. Содан кейін қол қайтадан сол жаққа қайтарылады, бірақ оны алдыңғы пальпация орнынан 4-5 см жоғары қойыңыз. Пальпация іштің сол және оң жартысын төменнен жоғарыға қарай кезекпен жүзеге асырылады. Ол ксифоидты процестен субклубальды аймаққа дейінгі ортаңғы сызық бойымен пальпациямен аяқталады. Пальпацияның соңғы әдісі науқаста іштің ауыруы туралы шағымдар болған кезде қолайлы. Іштің үстіңгі, индикативті пальпациясын ұсынылған ауырсыну аймағынан ең алыс жерден бастау ұсынылады, өйткені бұл іш бұлшықеттерінің рефлекторлық кернеуін болдырмайды, әсіресе жүйке қозғыштығы жоғары адамдарда. Іштің беткей пальпациясы мүмкіндік береді: * аурудың болуын анықтаңыз, * алдыңғы іш қабырғасының бұлшықет кернеуінің дәрежесін бағалаңыз, * іштің алдыңғы қабырғасында пайда болған тығыздағыштарды, грыжаларды, ісіктерді тексеріңіз, * тері ісінуін тері астындағы майдың ұлғаюынан ажыратыңыз. Пальпациядан бұрын ауруды анықтау үшін науқасқа ауырсыну сезімі пайда болған кезде, ол максималды болған кезде және ол тоқтаған кезде ескерту керек. Сондай – ақ, науқастың бет әлпетіне назар аударыңыз-патологиялық фокустың үстінде орналасқан алдыңғы іш қабырғасының пальпациясы кезінде ауырсынудың пайда болуы. Шектеулі перитониттің локализациясын Ф. г. Яновскийдің айтуы бойынша бір саусақты перкуссиямен, яғни оң қолдың сұқ саусағының немесе ортаңғы саусағының целлюлозасымен, фалангалық буынға бүгілген. Перитонитпен ауыратын науқастарда саусақтарды ішке терең батырған кезде ауырсыну сезімі іштің алдыңғы қабырғасынан қолды тез алған кезде күрт артады (Щеткин–Блумбергтің оң симптомы). Бұл жағдайда ауырсынудың жоғарылауы алдын-ала иілу мен созылғаннан кейін түзету кезінде перитонийдің қабынған жапырағының шайқалуына байланысты. Бұлшықет төзімділігі тек беткей пальпация кезінде пайда болады. Пальпация кезінде саусақтар іштің алдыңғы қабырғасының қарсылығын іш қуысының кез–келген органының проекциясына сәйкес келетін жерлерде қабылдайды. Бұл перитонийдің висцеральды жапырағының процесіне қатысатын іш қуысының қабыну ауруларында, яғни. перивисцериттің дамуы (перихолецистит, перидуоденит, перитифлит). Бұлшықет қаттылығы пальпацияға тәуелсіз, үнемі болады. Іштің бұлшық еттерінің қаттылығы іш қуысында қабыну процесінің дамуымен, перитонийдің париетальды жапырағының (перитонит) міндетті түрде қатысуымен байқалады. Беткей пальпация іштің қабырғасының тығыздауын, ондағы грыжа мен ісіктердің пайда болуын анықтауға мүмкіндік береді. Оларды жақсы анықтау және ыш қуысының түзілімдерінен ажырату үшін пациенттен пальпация кезінде іштің алдыңғы қабырғасының бұлшықеттерін қатайтуды сұрайды. Бұл жағдайда іштің алдыңғы қабырғасымен байланысты барлық нәрсе жақсы пальпацияланады, ал іш қуысы іштің артында іштің тереңдігінде жасырылады. Сонымен қатар терен жылжымалы әдістемелік пальпацияга кыскаша токтала кетсек— В. П. Обрaзцов жaне Н. Д. Cтражеско бойыншa терен cыргымалы пaлпация қурcақ куыcы мүшелерiнің мөлшерi, конcистенциясы, ауырcынуы т. б. Қаcиеттеры жaйлы мәлiмет бередi. Бул пaлпация кезiнде мiндетті турде пальпaциянын бiр кезеңiн орындaу кереk. Зерттеушінің саусақтары іш қуысына терең еніп, сырғып кетеді — өйткені пальпацияланған орган туралы сенсорлық сезім саусақтар одан "тайып кету" кезінде пайда болады, өйткені ол іш мүшелерін белгілі бір ретпен пальпациялауды қамтамасыз етеді. Осындай пальпацияның көмегімен іш қуысы мүшелері зерттеледі. Олар сигма тарызды ішектен басталады, содан кейін кезек-кезек процесі бар кесек, илиумның соңғы бөлігі, тоқ ішектің жоғары және төмен бөліктері, көлденең ішек, асказан, бауыр, уйқы безы, кокбауыр пальпацияланады. Содан кейын бүйрек пальпацияланады. 18.Артериялық қан қысымын өлшеу. Артериялық қан қысымын өлшеу ережелері. Пульс-жүректің артерияға қан лақтыруы және систола мен дистола кезіндегі артерия қысымының өзгеруі нәтижесінде пайда болатын артерия қабырғасының ритмді тербелісі. Артериялық қан қысым-негізі әр адамның өзіне тән көрсеткіш және көптеген факторға байланысты болып келеді. Пульс жиілігін-1 минутта соғуын санау керек. Ырғақтығы-пульс толқындарының арасы бірдей болу керек Кернеулі – пульсті басып мүлдем тоқтату-жұмсалатын күшке сәйкес келеді. Толықтығы- дәрігердің көмекшісі шыбық артериясын жоғары бөлігінен пульс тоқтағанша басады,содан кейін пульс толқындары бірден анықталса – ол толық пульс Пульс көлемі-толықтығымен кернеуіліне сәйкес Пульс пішіні- қан тамырдағы артериялық қысымның систола мен дистоладағы өзгерісіне байланысты-тез өзгерсе –қан тамыр қабырғасы тез кернеліп тез босаңсиды. Жиілігі- қалыпты пульс-60-80 Артериялық пульс ариериялды жүйеге қанның айдалуы нәтижесінде артерия қабырғаларының ырғақты қозғалуы. Пульстік толқын секундына 9-12 метр жылдамдықпен тарайды. Ал қолқадағы қан ағысының сызықтық шапшаңдығы секундына30-50см, пульстік толқын шеттегі тамырларға қолқаны кеңейген қан бөлігінен бұрын келеді. Артериялық пульс жүректің атқаратын қызмет көрсеткішінің бірі. Негізі пульстың көптеген қасиеттері арқылы қанайналымын да сипаттауға болады. Және бір минут ішінде артериялық қысымды өлшеу әдісі: Науқасты ыңғайлы отырғызып немесе жаткызамыз Науқастың колын алақанын жоғары қаратып жатқызу керек Манжетканы жалаңаш иықтың, шынтақ буынынан 2-3см жоғарырақ сал, манжетканы тығыз бекітіп, бір саусақ сиатындай болу керек Науқас қолын дұрыс қойып:жайған күйде, алақаны ашық бұлшық еттері босаңсыған болу керек. Егер науқас отыратын куйде болса онда шынтақ буынның астына жастықшаны қою керек. Тонометрмен манжетканы қосып, монометр тілінің куйін тексеру керек ол нөл куйде тұру керек. Шыбық артерия тамыр тербелісін шынтақ бетінен іздеп тауып сол жерге фонендоскопты кою керек Грушадағы бұранданы жауып манжеткаға ауа айда,ауаны толтырғанда манжеткағы монометр көрсеткіші 30 мм сынап бағанын көрсеткенде шыбық артерия тербелісі жойылады. Бұранданы ашып ақырын 20 мм сынап секунд жылдамдықпен манжеткадағы ауасын жіберіп, фонендоскоппен иық артериясының үнін ести отырып монометр шкала көрсеткішін бақылауымыз керек. Иық артериясының үстіндегі дыбыс бұл систолалық қан қысымы деп атайды. Дистолалық қан қысымын белгілеу үшін иық артериясының үні сонғы рет естілмеген кезде белгіленеді. Алынған артерия қысымы «0» немесе «5» пен айналдырып бөлу түрінде көрсетеді. Мысалы, 120\75мм сын,бағ. Қызуды қағазға жазу керек. Артериялық қысым жүрек арқылы минутына айдалатын қан мөлшеріне және тамырларда ағатын қанның жалпы көлеміне байланысты болады. Сонымен қатар жүректің қан айдау күші жүрекке қайтып оралған қан мөдшеріне тікелей байланысты. 19.Артериялық пульсті сипаттау. Тамыр соғуы дегеніміз жүрек жұмысы кезінде (систола мен диастолада) қан тамырларының қанға толуының өзгеруіне байланысты олардың кабырғаларының оқтын-оқтын тербелуі. Диагностикалық мақсатта тамыр соғуын (артериялық) әртүрлі артерияларда анықтайды: - ұйқы артериясында (бұлшық етінің алдыңғы қырында, оның ұзындығының ортасына таман), зерттеуді өте абайлап жүргізген жөн, өйткені ұйкы артериясы бай рефлоксогендік аймақ болып табылады және жүректің жиырылуы жиілігінің рефлекторлы баяулау қаупі бар; жүктеу/скачать 1,34 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|