Авакова Р.А. Фразеосемантика
84
таңдаулы, керемет», «алланың дінін, уағызын адамзатқа таратушы елші».
Мысалы,
әулие тұтты, әулие ата, әулие білгіш және т.б.
Халық ұғымында
әруақ сөзі қасиетті, киелі деп танылатын «рух күш
қуат» мағынасында қолданылады:
әруақ атсын, әруақ шақыру, әруағына
сыйынды, әруақ қонды және т.б.
Қазақтардың әруаққа сыйынуы қазіргі күнге дейін бар, кейде қатты
қысылғанда, бастарына бір қиындық түскенде, әруақтарды шақырып,
оларға арнап құрбандық шалып,
Құрбандық қабыл болсын! Аруақтың ба-
тасы тие берсін! Әруаққа бағыштадым! деген тілектер білдіреді.
Қазақ халқы әсіресе ата рухына тіршілікте үлкен атақ, абыройға ие
болғандардың әруағына ерекше табынған. Мысалы:
Түркістанда – Қожаахмет,
Мәдинада – Мұхаммед,
Маңғыстауда – пір Бекет.
Түркістанда Түмен бап,
Сайрамда бар сансыз бап,
Отырарда отыз бап.
Бабалардың бабын сұрасаң,
Ең үлкені – Арыстан бап және т.б.
Жан, рух, аруақ ұғымдарына байланысты туған діни танымдар анимизм
ағымымен тікелей байланысты.
Жан сөзі – «туылған, жасаған» мәніндегі
санскиттік атау, көп мағыналы сөзге жатады. Қазіргі тілде «адам», «кісі»
деген мағынасымен қатар «аруақ», «құт», «рух» мәнінде қолданылады
[Древнетюрский словарь, 1961; 471 б.]. Рақымды немесе рақымсыз рух-
тар туралы түсініктердің шығу төркіні осы жанмен байланысты. Қасиетті
адамдардың жаны кейін, яғни о дүниеде жеке тіршілік ететін әруаққа айна-
лады. Мәселен, өзін қадірлей білген ұрпаққа шапағатын тигізеді, ренжісе
киесі ұрады деген халық ұғымында түсінік бар.
Жанның басқа бір түрі жын, сайтан, кесір, пәле сияқты күштер рақымсыз
рухтарға айналып, адамдарға қастандық жасайды деп түсінген. Тіліміздегі
Достарыңызбен бөлісу: