сұйықтықтардың арақатынасымен адамның мінез-құлқы
және психологиялық
қасиеттері арасында белгілі қарым-қатынас бар. Көне медицина өкілдері
темпераменттің төрт түрін
айқындады, оның әрқайсысы белгілі бір
сұйықтықтардың басым болуымен ерекшеленеді.
Қанның басым болуы
(лат.сөзі
sanquis
— қан) сангвиник темпераменті болып аталды. Созылмалы
сілекей сұйықтықтың басым болуы (флегма) (грек.тілінен
phleqma
— флегма) —
флегматикалық
темпераменті, өттің басым болуы ( грек.тілінен
chole
— өт) —
х
олерикалық темпераменті; көк бауырдың басым болуы (грек.тілінен
melainachole—
көк бауыр) — меланхоликалық темпераменті болып аталды.
Қазіргі біздің заманда темпераментің төрт түрі бар:
сангвиник, холерик,
флегматик және
меланхолик — негізгі темперамент түрлері болып
қарастырылады.
Орыс
физиологы
Иван
Петрович
Павлов
(1849—1936)
Жоғарыда айтылғандарды негізге ала отырып, темперамент деп адамның
психикалык іс -әрекетінің динамикалық мінездемесін атайды.
Әр
адамның темпераментін, оның бірнеше негізгі қасиеттері бойынша
пайымдауға болады. Психолог Вольфа Соломоновича Мерлиннің (1892 —1982)
көзқарасы бойынша, бұл қасиеттер мыналар:
сезімталдылық қабілеті, әрекет
қабілеті
Ж
Достарыңызбен бөлісу: 
