Жер бетіндегі жаратылыс жағдайы әр түрлі территориялық табиғат кешендерінің ерекшеліктерін, олардың құрамын, байланысын, бір-біріне тигізер әсерін, құрамдас бөліктерінің өзара орналасу заңдылықтарын ландшафттану ғылымы зерттейді.
Неміс тілінен аударғанда ландшафт – жердің сыртқы көрінісі деген мағына береді. Ландшафт дегеніміз өзін өзі реттеу арқылы тірі және тірі емес материалдардың қарым қатынаста болатын жүйе.
Ландшафт география ғылымының бір саласы болып табылады. Осы ғылымның қалыптасуына алғашқылардың бірі болып орыс ғалымы Василий Васильевич Докучаев айтарлықтай үлес қосты. Ол аймақтарды табиғат жағдайларын зерттеуге кешенді принцип қолданды, яғни табиғи процестерді меңгеру үшін табиғаттың жеке бөлігін емес тұтас бір бөлігін тани білу керек деп көрсетті. Докучаев табиғаттың геогендік және биогендік құрамдас бөліктерінің арақатынасы мен өзара әрекеттесу заңдылықтарын ашатын ғылымның керектігін ұғынды және табиғат зоналары туралы 1898–1900 жылдары жазған көптеген мақалалары осы ғылымға негіз қалады деп айтуға болады.
«Ландшафт» ұғымына неміс ғалымы Л.С.Берг кең мағына береді. Ол географиялық кешендердің белгілі бір аймақта қайталана беретін типтерін де (батпақ, құмды жер, шыршалы орман, т.б.) немесе нақты бір аймақпен шектелетін аймақтарын да (Сарыарқа, Бетпақдала, т.б.) ландшафт деп ұқты. Сөйтіп ХХ ғасырдың 30-жылдарынан бастап ландшафтыны типологиялық және аймақтық мағынада ұғыну география ғылымына берік енді.
«Ландшафт» ұғымына неміс ғалымы Л.С.Берг кең мағына береді. Ол географиялық кешендердің белгілі бір аймақта қайталана беретін типтерін де (батпақ, құмды жер, шыршалы орман, т.б.) немесе нақты бір аймақпен шектелетін аймақтарын да (Сарыарқа, Бетпақдала, т.б.) ландшафт деп ұқты. Сөйтіп ХХ ғасырдың 30-жылдарынан бастап ландшафтыны типологиялық және аймақтық мағынада ұғыну география ғылымына берік енді.