[157], [120] т.б.) деп қарастырады. 1977 жылы жарық кӛрген Қ.Неталиеваның
"Қазақ тілінің орфоэпиялық сӛздігі" атты еңбегінде: "... қазіргі қазақ тіліндегі
у
дифтонгі –
ҧу
,
ҥу
,
ыу
,
іу
қосынды дыбыстарының орнында жҧмсалады.
Сӛздікте ерін ҥндестігіне кӛбірек назар аудару мақсатында
бӛлу – бӛлүу, сӛгу –
сӛгүу
сияқты санаулы сӛздерде қосынды дыбыстарды ажырата кӛрсетіп, ӛзге
жерде бір ғана
у
алынды" ,
–
деп,
у
дыбысы бірде жалаң, бірде қосарлы дыбыс
болып келген [158, 11-б.]. Дәлелді болу ҥшін сӛздіктен мысал келтірейік:
қуыру
– құуұру, қуыстату – құуұстату, құбылдыру – құбұлдыру, қусыру – құусұру
т.б.
М.Жҥсіпҧлы <
у
> әрпімен таңбаланатын сингармодыбыстарды ([
Достарыңызбен бөлісу: