ЕЖЕЛГІ Д Ә У І Р Ә Д Е Б И Е Т ІН ІҢ А Н Т О Л О Г И Я С Ы
Теңіз деп ат қойды.
О дан
соң О ғы з қаған эйдік
той ж асады , ел-ж ұртқа ж арлы қ
11
ш аш ы п, ш ақы ры п кеңесті. Қ ы ры қ сіре [стол],
қы ры қ сәкі ш апты рды , түрлі астар, түрлі
ш араптар, шүбат, қы м ы з
іш ілді, ж елінді.
Тойдан соң О ғы з
қаған бектерге, ел-ж үртқа
ж ар лы қ берді: міне, мен сендерге
қаған болды м , ж ақ пен міне
қалқан
алы ңд ар, біздің таң б ам ы з
береке болсы н, ү ран ы м ы з көк бөрі болсын.
Тем ір сүң гілерім із орман болсы н.
12
Қ оры қта қүлан ж оры тсы н,
Теңіз бен өзен [ш алқы сы н], күн туы м ы з болсы н, кок
ш аты ры м ы з болсы н деді. Тағы одан соң
О ғы з қаған төрт тарап қ а ж арлы қ
ш аш ты . Ж арлы қ ж азы лы п, елш ілерге
беріп ж іберілді. О сы ж арлы қтарда ж азы лды :
мен үй ғы рд ы ң
қағаны болам ы н,
ж ердің төрт б өлігін ің кағаны
болуы м керек. С ен дерден бас ш үлғуды [бас ұры п
бағы нуды ]
13
тілеп түрм ы н. Кім м енің аузы м а карап,
көніп түрар болса, тарту
тарты п , дос түтарм ы н , - деді, — кім
аузы ма карап түрм аса, аш у
ш акы ры п, ш еру ш егіп дүш пан түтарм ы н.
Тез талқандап [дарға] асты ры п ж оқ қы лы п
келерм ін, - деді. Енді бұ ш ақта
оң ж ақта А лты н каған
деген бір каған бар еді. О сы А лты н
И С Л А М Ғ А Д Е Й ІН Г І Ә Д Е Б И Ж ӘД ІГЕР ЛЕР
14
каған О ғы з кағанға елш і ж үм сап
жіберді. К өптен-көп алты н, күм іс тарты п , көптен-
көп ж акұт сияқты сирек тас, көп асыл ж иһаздар
жинап ж іберіп, О ғы з қағанға сы й-сы япат
берді, аузы на карады .
Ж аксы бекпен
д осты к кы лды . О ны м ен ы нты м ақта
болды. Сол ж ағы нда Ү рұм деген
бір қаған бар еді. О сы кағанны ң
шеруі [әскері] көптен-көп,
калалары көптен-көп
15
еді. Осы Ұ рұм
қаған О ғы з қағанны ң
ж арлы ғы на көнбей, бағы нғы сы
келмеді. Бұл сөзді
қабы л алм айм ы н деп, ж арлы ққа
м ойы нсұнбады . О ғы з каған қаһар
ш аш ы п, оған аттанбак болды . Ш еруімен
аттаны п, тулары н көтеріп кетті. Қ ы ры к
күннен соң М үзтау деген
таудың етегіне келді.
Ш аты рлары н
16
түсіріп, ш оқ боп, үйы п түрды . Таңертеңгі
ш ақта О ғы з қағанны ң
ш аты ры на күн сиякты бір
ж ары қ түсті. Ол
ж ары қтан көк
бурыл, көк ж ал эйдік
бір арлан бөрі ш ы қты . Осы бөрі О ғы з
кағанға тіл қатып бы лай деді:
ай, ай, О ғы з, сен енді Ұ рүм ға
аттаны п барасы ң.
Достарыңызбен бөлісу: 
