И С Л А М Ғ А Д Е Й ІН Г І Ә Д Е Б И Ж Ә Д ІГ ЕР Л ЕР
ж ерм ін? Б олм аса экең Қ азан н ы ң ары н аяққа басы п , д ін і ж ам ан гәуірд ің
тө сегін е б арам ы н ба? Қ ай сы сы н м акұл көр есің , ұ л ы м ?» - деді. О раз жауап
қатып: «О , анам , үн ің өш сін сен ің , осы н ы ай тқан тіл ің неге кесіл м ей ді сен ің ,
ж ан ан ам ? А н а қары зы - тэң ір і қары зы . Ә й тп есе осы сөз үш ін ж ағаң н ан алы п,
қарулы қолы м м ен там ағы ң н ан қы сы п , ақ ж ү зің ді қара ж ерге ты ғар едім , аузы -
м үрн ы ңн ан қан қүсты р ар едім . Ж ан н ы ң тэтті екен дігін сон д а б ілер едің. Не
айты п тұрсы ң өзің ? Т ілің д і тарт, эм ірш і ан ам , ж а қ ы н д ам а м аған, мен үш ін
ж ы лам а. О, эм ірш і, ан ам , мені дар ш әң гегін е бере бер, етім ді кара кәуәп етіп
пісіре берсін , сол кәуәпті б ектің кы ры қ нөкер қы зы н а ж егізе б ерсін , олар бір
ж ап ы рағы н ж есе, сен екі ж ап ы рағы н же. С о н д а гәуірл ер сені б іл м ей ді. Д іні
ж ам ан гәуірм ен тар тө секте бас қ о сам ы н , кесе тар там ы н деп эуре болм а. Ә кем
Қ азан н ы ң аруағы н аяққа б асп а, аяғы ң д ы тар т бұл істен », - деді. М үны есіткен
ан ан ы ң екі көзін ен қанды ж ас ақты . С ұ ң ғақ бойлы Бөрлі сұлу ж ағасы н ж ы р-
ты п, сы рғал ары н л ақты р ы п , тал ы қсы п құлады . Қ ы зы л ал м адай ақ ж үзін ты р-
нап қанатты , қарға күн д ес қара ш аш тары н б ір-бір л еп ж ұл д ы , тілін е: «Ұ лы м!
¥ л ы м ! - деген сөздер ған а келді. С о н д а О раз: «О , эм ір ш і ан ам , м енің ал-
д ы м д а ж ы лап қай ғы рм а, ж ан ы м д ы ж ар ал ам а, ж ү регім д і қинай берм е, өткен
күн д ерім д і есім е салм а. О й лан ш ы ана! К авказ ж ы л қы сы бар ж ерде қүлы н ту-
мас па? Қ ы зы л б ұй ра нар бар ж ер д е б ота болм ас па? А қ ты л ы қой бар ж ерде
қозы болм ас па? Ө з б асы ң сау болсы н , хан ы м -ана! Ә кем ам ан болсы н! С ен дер
ам ан б олсаң дар, м ендей ұл тум ас деп ой лай сы ң ба? - деді. Б ал асы н ы ң сөзін
есіткен соң, ан асы орн ы н ан түры п , қы р ы қ қы з н өкерін ің о р тас ы н а кетті.
Г әуірлер О разды ң аяқ-қолы н байлап, дар тү б ін е әкелді. О раз: «О , гәуірлер,
тәң іріден б аска сенерім ж оқ, қасы қтай қаны м ды қиы ңдар. М ы нау дар ағаш ы м ен
тілдесуге м үрсат б еріңдер», - деді. С өйтіп , ол қу ағаш қа қарап, дауы стап сөйлей
бастады . Т ы ңдаңы з, хан ием, ол не айтқан екен: «А ты ң ағаш д есем , ш ам дан -
ба, ағаш! О, М екке мен М әд и н ен ің есігі болған - ағаш ! Қ үдайм ен тілдескен д е,
М үсаны ң асасы болған - ағаш ! Ү лкен д ар и ял ар ға көпір болған - ағаш ! Қ ара
тең ізге қайы қ болған - ағаш ! Е рлердің ері Ә л и дің д ү л д ү л ін е ер болған ағаш !
Зұл п ы қарға can болған - а ғ а ш ! Х асан мен Х ұсай н ға бесік болған - а ғ а ш ! Ерге де,
әйелге де қатер болған - ағаш ! Б асы ң а қарасам төб ең көрін бес - ағаш ! Т өм енге
карасам там ы ры ң көрін бес - ағаш ! М ені саған асар болса, қүлап түс, ағаш !
Қүлап түсп есең , мен үш ін ж азаң ды тар тасы ң - ағаш ! С ен біздің хал қы м ы зға
керек едің - ағаш ! Ү н д істан н ан алы п келген қара қү лд ар ы м а б үй р ы қ берсем ,
ол сені турап, ш өп ш ек қы лар - ағаш ! - деді. Бұдан соң бала: « А рты м д а үйірлі
ж ы лқы лары м қалды , қаны бір ж олдас-ж орам қалды . Қ олға үстаған сұң қары м
калды . Ж үй рік аяқтары м н ан , м ы қты қолдары м н ан ай ы ры лғалы тұрм ы н.
Бектікке ж етпеген ам анат б асы м н ан ай ы ры лм ақп ы н . Ж асты қ ш әрбаты нан
іш пеген ж аны м ды кия алм ай м ы н », - деді де, еңіреп ж ы лап , ж үрегін ж еген
кайғы сы н айтты .
Достарыңызбен бөлісу: |