ИМАНИ ГҮЛ Құранда бұл туралы: «Адамдарға бір қиыншылық кел- ген уақытта Раббыларына шын ықыласпен жалбары- нады. Сосын Алла өз тарапынан оларға рақымдылық (сол қиыншылығынан құтқарып) таттырса, олардың кейбіреуі Раббысына серік 1 қосады» 2 – делінеді.
Кімнен жәрдем сұрайды? Кез келген құдайға сенбейтін адам теңізде саяхат-
та жүріп, кемесі батып, тақтайға жабысқан күйде бір өзі
судың ортасында жалғыз қалды делік. Таудай-таудай асау
толқындар тақтайды олай да, былай да ырғытуда. Айна-
ла тас түнек. Күннің күркіреуі мен найзағайдың жарқылы
үрейге үрей қосқан. Қол ұшын беріп, құтқарып алар тірі
жан көрінбейді. Қолынан келер ешбір айласы, не бір ша-
расы жоқ. Кез келген уақытта суға батып яки балыққа жем
болып немесе жаурап қатып қалуы әбден мүмкін. Міне,
осындай бір заматта құдайға сенбеймін деген әлгі адам
Ұлы Құдіретке жалына жалбарынып, бар ықыласымен
жәрдем тілей бастайды. Себебі былайғы уақытта адам
баласы өз қажеттілігін өзі өтей алады. Ауырса дәрі
ішеді. Қалтасында ақшасы бар, қажетін сатып алады.
Мәселелерін телефон арқылы шеше алады. Үй салып,
қала тұрғызады. Зауыт құрады. Қысқасы, Құдай Тағала
тарапынан өзіне берілген осындай мүмкіншіліктердің
бәрін ол өзім жасап жатырмын деп ойлайды. Сондықтан
Аллаға деген мұқтаждығын да ұмытады. Тек қарызға ба-
тып дағдарысқа тап болса, яки қатерлі ісікке шалдығып
шарасы қалмағанда ғана ар-ожданына ырық бермей тұрған
мендігі жоғалғандықтан, Ұлы Жаратушыға бас иеді. Со-
сын қиыншылықтан құтылса, көбісі Раббысын қайтадан
ұмыт қалдырып, дүние рахатының соңында кете барады.
1
Аллаһқа ортақ қосу, ширк келтіру.
2
Рум сүресі /33
