Жалпы тіл білімінің деректеріне сүйенсек, сөздің құрылымын құрайтын бірліктер жүйесі жаңа өрлеу дәуірінде-ақ қалыптаса бастаған. Морфологияның түбір (латынша – radix), қосымша (латынша – affixum «қосылған, жалғанған») және жұрнақ (латынша – suffixum «ішіне енгізген») деген ең маңызды ұғымдарды ең алғаш рет 1506 жылы латын тілінде жарық көрген Рейхлиннің ескі еврей грамматикасында қолданылған.
Жалпы тіл білімінің деректеріне сүйенсек, сөздің құрылымын құрайтын бірліктер жүйесі жаңа өрлеу дәуірінде-ақ қалыптаса бастаған. Морфологияның түбір (латынша – radix), қосымша (латынша – affixum «қосылған, жалғанған») және жұрнақ (латынша – suffixum «ішіне енгізген») деген ең маңызды ұғымдарды ең алғаш рет 1506 жылы латын тілінде жарық көрген Рейхлиннің ескі еврей грамматикасында қолданылған.
