191
Біртұтас түркі әлеміндегі оның құрамдас бөлігі бірегей Әзербайжан...
Ашығын айту керек, осы тұстарда Әзербайжан мен барша түркі мемлекеттері
де Осман империясынан басқа өзгелердің басып алуына әзір тұрған еді.
Еуразиядағы үлкен түркі мемлекеттері шағын феодалдық мемлекеттерге,
хандықтарға дейін ұсақталып кеткен еді. Осы кезде әлемдік империализмнің
Үлкен Ойын саясатын іске асыруға қолайлы жағдайлар да туған еді. Иранның
аумағындағы сефевид хандығының ыдырауымен Парсы мен Әзербайжан аумағы
Ресей-Парсы, Англия-Парсы соғыстарының алаңына айналды. Жалпы түркілік
тарихты бұрмалаудың жаңа кезеңі дәл осы уақыттан басталды. Ресей жағында
соғысушылардың сапында негізінен
Әзербайжан хандығы болса, ал ресми
құжаттарда бұл оқиға Ресей-Парсы соғысы аталған. Осы дәлелдерге қарамастан,
аталған аумақта Атабековтерден (21ғасыр) Сефевидтер (28) басқарған кезде
тек түркі мемлекетері өмір сүрді. Олар Осман империясының аумағы кіндік
Азия мен Каспийдің оңтүстік иінін қосатынын жақсы білді. Мұнда Кавказдан
Түркістанға дейінгі аумақта Әзербайжан елі жатты. Олар Парсыны, яғни
өңірдегі түркі әлемінің бірлігін бекемдеп отырған Әзербайжанды басып алғысы
келді. XIV ғасырдың 20-шы жылдарында Үндістанның
Ұлыбританияның
бодандығына айналғанын, Ресейдің Оңтүстік Кавказды бағындырып өз
дегендеріне жете алды. Араз өзеніне дейінгі жерлерін басып алуына байланысты.
Әзербайжан хандығы болса, Ресейге жалғыз өзі ғана қарсылық көрсетіп, ақыры
Ресейдің бодандығында қалды. Еуропа мен Қара теңіз жағалауындағы Осман
империясының әлсізденуі осы кезден бастап қарқын ала бастады. Осыдан
кейінгі жүзжылдық түркі мемлекеттерінің тарихтағы құлдырау кезеңіне ұласып,
олар бір-біріне көмектесе алмаған дәуірге тап болды. Сөйтіп олар бет-бетімен
шашыраңқы күйде ғұмыр кеше бастады.
Түркі тілдес елдердің Еуразиядағы ежелгі дұшпандары (қытайлар, парсылар,
орыстар, армяндар) бұл мүмкіндіктерді пайдалана бастады. Сөйтіп, Осман
империясынан өзге түркі мемлекеттерін Еуропадан ысыра бастады. Олар
көрші империялардың құрамдарына еріксіз енді.
Хандық билік Империяны,
Ханның өзі де Императорды жеңе алмады. Дегенмен, ең үлкен қасірет Шығыс
пен Батысты және түркі әлемінің оңтүстігі мен солтүстігін біріктіріп тұрған
Әзербайжанның өзінің екіге бөлінуі еді. Бұл бөлініс осы елдің Еуразияның
ықпалына түсіп, әлемдік империализмнің әсеріне кіру үрдістерін шапшаңдатуға
жол ашып берді. 1828 жылдың 10 ақпанында екінші Ресей-Парсы соғысының
аяқталуына себеп болған 16 баптан тұратын Туркманчай бейбітшілік келісіміне
қол қойылды. Түркманчай селосында қол қойылған осы келісім арқылы
Әзербайжанның жаңа шекарасы бекітілді. Бұл келісімге Ресей тарпынан Иван
Паскевич, Парсы тарапынан Мирза Абдул хан қолдарын қойды (186,314-324).
Келісімге қол қою рәсіміне Ресей мен Әзербайжанның сол кездердегі көр-
некті қайраткерлері А.С. Грибоедов, А.А.Бакиханов
(
аудармашы ретінде)
қатысты. Бұл келісімде ресми тараптар ретінде бүкіл
ресей императоры мен
парсы падишахы қатысқаны көрсетілген. Осынау ақиқаттың өзі Әзербайжанды