«Жануарлар патологиясы» пәнінен Курстық жұмыс

Өлген малды сойып зерттегенде сепсистік ошақ көріне қоймайды, ол кейде тіптен болмайды. Төлде сепсис әдетте қабынған кіндік тамырларынан бастау алады. Сепсистің бұл түріне жалпы сипаттағы өзгерістер тән: жаппай сарғаю мен қанталаулар, лимфалық түйіндер мен талақтың қабынуға және гиперплазияға ұшырап ұлғаюы (сепсистік талак), бауырдың, жүрек етінің, бүйректің интерстицийлік қабынуы, майлану дистрофиясына ұшырауы, қыл тамыларішілік гломерулонефрит.

Септикалық қатерлі нұсқасы (өткір). Өлімнің үлкен пайызы, ағзалар дегенеративтік – некротикалық және геморрагиялық құбылыстарға ие болады.

Септицемия.

1.Геморрагиялық диатез құбылысы (тері асты клетчаткасы және эритроциттер гемолизі салдарынан сары аурулық шелдер). Тамырлардағы қандары сұйық, кіршең, гемолиздің белгілері тән.

2.Аймақтық лимфа түйіндерінің серозды – геморрагиялық лимфадениті.

3.Өткір талақтану (септикалық көк бауыр), көк бауырдың көлемі 2-3 есе ұлғайған, кескен кезде борпылдақ, жазық бұлшық еттерінің шала салдану әсерінен оңай жыртылады, күрең түсті. Жүдеу жануарларда және өткірлеу ағымда талақтану болмауыда мүмкін.

4.Бауырдың, бүйректің, миокардтың түйіршікті дистрофиясы. Жүректе күңгірттігінен басқа, қуысының кеңейгендігі, эпи- және эндокардтағы (әсіресе сол қарыншаның), сондай-ақ, клапандардағы (септикалық эндокард) қанталаулар байқалады.

5.Өкпе гиперемиясы және ісігі (геморрагиялық пневмония). Кейде, өкпеде геморрагиялық және катаральдік пневмония аумақтары, ал пиосепсис кезінде абцесстер мен іріңді бронхопневмония ошақтары байқалады.

6.Гемолиз.

7.Кілегей қабығының сәл сарғыштануы.

Септикопемия (созылмалы формасы) ұзақ уақыттық ағым, өлім пайызы аз, қабыну үрдістері де аз дамиды (іріңді). Егер 1 және 2 формалардың белгілері байқалса, онда осептикопиемие деп аталады (ауыспалы формасы).

Әдетте, инфекция қақпасында орналасқан септикалық фокус аймағында зақымдалған тіндердің іріңді қабынуы, іріңді лимфангит және лимфаденит және тромбобактериялық эмболия дамыған іріңді тромбофлебит кездеседі.

Метастатикалық абсцесс мөлшері органдарда (өкпе, бауыр, бүйрек және т.б.) әрең байқалады, диаметрі 1 см-ге дейін. Олардың орталығында микроорганизмдер колониялары, ыдырау жағдайындағы нейтрофильді лейкоциттер және тіндік жасушалар, периферия бойымен - кеңейтілген қан тамырлары (қабыну гиперемиясы, васкулит, тромбоз), лейкоциттер, гистиоциттер, ал созылмалы жағдайларда - лимфоциттер мен фибробласттар орналасқан.

Септикопемияның жиі өзгеруіне қан айналымының бұзылуы, дистрофиялық және иммунопатологиялық процестер, сонымен қатар буындардың қабынуы, эндокардит, пневмония, гепатит және нефрит жатады.