Сақтық шаралары (https://www.knf.kz/ru/content/monograph?id=188)
Жағымсыз реакциялар дамыған кезде дозаны тәулігіне 500 мг дейін төмендету қажет. Егер симптомдар сақталса, емдеуді тоқтатыңыз. Пациенттерге дозаны жеке таңдау қажет: егде жастағы; салмағы төмен (60 кг-нан аз); жүрек жеткіліксіздігімен (CHF), орташа немесе ауыр дәрежелі CHF (NYHA III-IV сыныптары). Анамнезінде QT интервалының туа біткен ұзару синдромы бар пациенттерге аса сақтықпен қолдану; отбасылық тарихта QT интервалының ұзаруына тұқым қуалайтын бейімділік; qt интервалының белгілі жүре пайда болған ұзаруымен; сондай-ақ QTc интервалының ұзақтығына әсер ететін дәрі-дәрмектермен емделеді. Жанама әсерлердің ықтимал дамуына байланысты ол көлікті және ықтимал қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне әсер етуі мүмкін.
Дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі
Ранолазин-CYP3A4 цитохромының субстраты. CYP3A4 изоферментінің белсенділік тежегіштерімен бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы ранолазин концентрациясын арттырады. Препараттың қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылауымен дозаға тәуелді жанама әсерлер (мысалы, жүрек айну, бас айналу) жоғарылауы мүмкін. Кетоконазолмен тәулігіне 2 рет 200 мг бір мезгілде емдеу ранолазиннің AUC деңгейін 3-3, 9 есе арттырады. Ранолазинді және CYP3A4 изоферментінің күшті ингибиторларын бір мезгілде қолдану (соның ішінде итраконазол, кетоконазол, вориконазол, позаконазол, АИТВ-протеаза ингибиторлары, кларитромицин, телитромицин, нефазодон) қарсы.
Грейпфрут шырыны сонымен қатар CYP3A4 изоферментінің күшті ингибиторы болып табылады.
Орташа әсер ету күші CYP3A4 изоферментінің ингибиторы Дилтиазем (тәулігіне 180-360 мг) дозаға байланысты қан плазмасындағы ранолазиннің орташа Css мәнінің 1.5-2.4 есе жоғарылауын тудырады. Дилтиазем және басқа орташа әсер ететін CYP3A4 изоферментінің ингибиторларын (мысалы, эритромицин, флуконазол) қабылдайтын пациенттер үшін ранолазин дозасын титрлеу ұсынылады. Ранолазин дозасын азайту қажет болуы мүмкін.
Ранолазинді CYP3A4 изоферментінің белсенділік индукторларымен бір мезгілде қолдану (рифампицин, фенитоин, фенобарбитал, карбамазепин, Сент-Джон сусласы) ранолазиннің тиімділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Мысалы, рифампицин (тәулігіне 1 рет 600 мг) қан плазмасындағы ранолазиннің Css-ін шамамен 95% төмендетеді. Сондықтан CYP3A4 изоферментінің индукторларымен ем алатын пациенттерде ранолазинді қолдануды бастамау керек.
Ранолазин-Р-гликопротеин (P-gp) субстраты. P-gp ингибиторлары (мысалы, циклоспорин, верапамил) қан плазмасындағы ранолазин концентрациясын жоғарылатады. Верапамил (тәулігіне 3 рет 120 мг) CSS ранолазинді 2.2 есе арттырады. P-gp ингибиторларымен емделетін пациенттер үшін ранолазин дозасын титрлеу ұсынылады. Ранолазин дозасын азайту қажет болуы мүмкін. Екінші жағынан, ранолазин орташа әсер ететін P-gp тежегіші және CYP3A4 изоферментінің әлсіз тежегіші болып табылады және P-gp субстраттарының немесе CYP3A4 изоферментінің қан плазмасындағы концентрациясын арттыруы мүмкін. P-gp арқылы тасымалданатын дәрілік заттардың тіндік таралуын арттыруға болады.Ранолазиннің CYP2D6 изоферментінің әлсіз ингибиторы екендігі туралы дәлелдер бар.
