137
заңының (кездейсоқ кӛлемнің болу мҥмкіндігін дҧрыс бӛлу заңы)
жәрдемінде анықталады. Бҧл заң бойынша берілген бӛлшектер
жиынтығындағы кейбір белгілерді ӛлшеуде кӛптеген бақылаусыз
себептердің салдарынан екі тарапқа да нормадан ауытқулар болады және
ауытқу қанша кӛп болса, олар соншалықты сирек ҧшырасады.
Мәліметтерді одан ары қарай ӛңдеу барысында мыналар анықталуы
мҥмкін: орташа арифметикалық кӛлемге орташа квадраттық ауытқудың
пайыздық қатынасын білдіретін зерттеліп отырған қҧбылыстың ӛзгерім
коэффициенті; ауытқудың басым бӛлігі қалай қарай бағытталғандығын
кӛрсететін айналым мӛлшері және т.б. Осы статистикалық мәліметтердің
барлығы зерттеліп отырған қҧбылыстың белгілерін толық анықтауға
жағдай жасайды.
Статистикадағы екі және одан да кӛп ӛзгерушінің арасындағы
байланыстарды (тәуелділікті)
корреляция деп атайды. Ол корреляция
коэффициенті мәнінің (сол байланыстың кӛлемі және дәрежесі ӛлшемі
болатын) кӛмегімен бағаланады.
Корреляция коэффициенттері ӛте кӛп. Оларды таңдау ӛзара
тәуелділіктері бағалануы тиіс ӛзгерушілерді ӛлшеу шкаласына (бағанына)
байланысты болады. Педагогика және психологияда Пирсон және
Спирмен коэффициенттері жиі қолданылады.
Достарыңызбен бөлісу: