Жафашыға — жафа қылсаң, шет жүрер.
Жапа сонша зұлымдықпен өреді.
Бұл жафашы тəннің дауа, шарасы.
501
Кімге ізгілік етсең — қорқып, сақтанғын,
Зар жылатып, тартқызар сол наласын!»
Үш нəрсенің жаман семіз болғаны:
Бірі — тəнің, ит пен құсың — қалғаны.
6365 Баптау үшін — ашықтырған пайдалы,
Бабын тапсаң — ұшқыр, алғыр, айлалы!
Құс ширықпай — ұшпас, дəмін қаға алмас,
Тоқ, семіз ит — жүгірмес, аң ала алмас.
Тойынған тəн бурадай нақ шабынар,
Ерік берсең, тулар — естен жаңылар!
Құс алмаса, бір үйрегің кем болар,
Ит шалмаса, бір сусарың кем болар.
Ал сен өзің бурадай жын шақырсаң,
Еңіретіп отқа сүйрер — тасынсаң!
6370 Тоқ жүреді, тойынбаған пақырлар,
Байдың байы — қанағатшыл тақырлар!
Асын ішіп, лыпа болса — жамылып,
Іс тындырар тынбай, һаққа табынып.
Бектік дəулет, құттан кісі есіріп,
Тигізеді іске, жұртқа кесірін!
Тəкаппарсып, Алладан да «қорықпас»,
Ақылдылар жолдан тайып торықпас.
Бай да үзілер, кедей, шіркін, қиылар,
Екі кез бөз, бір қара жер бұйырар!
6375 Кедей өлсе, жоқшылықтан құтылар,
Бай қысылар — малын қимай құтырар!
(Кедей өлсе, михнаттан құтылар,
Бай қиналар — қалар мал мен құты бар!)
Мұны мегзер сөз мəніне қанарсың,
Өнегелі ойдан үлгі аларсың:
«Өлім — зейнет, ей, иесі бейнеттің,
Өлім — бейнет, ей, иесі зейнеттің!
Кедей өлсе, бар бейнеттен арылар,
Бай өлсе, егер, есебінен жаңылар!»