Модуль әлеуметтану ғылымының негізгі тарихи даму кезеңдері мен өкілдері

Қосымша әдебиет:

1. 
   Биекенов К.Ү. Әлеуметтану: Алматы: Раритет, 2012
   
2. 
   Жаназарова З.Ж. Социальная работа с семьей: Алматы, Қазақ ун-ті, 2003
   
3. 
   Социология семьи: учеб. / [А. И. Антонов и др.] М.: ИНФРА-М, 2005
   

8. ДӘРІС. ДЕВИАЦИЯ МЕН ӘЛЕУМЕТТІК БАҚЫЛАУ.

1. 
   Теріс мінез-құлық ғылымдардың зерттеу пәні ретінде. Девиантты және делинквентті ұғымдар.
   
2. 
   Ч. Ломброзо мен У. Шелдонның девиантты мінез-құлық концепциялары.
   
3. 
   Э.Дюркгеймнің аномия теориясы. Р. Мертонның девиацияны зертеуі.
   
4. 
   Қоғамдағы бақылауды зерттеу мен оның әдістері.
   

Әлеуметтенудегі девиантты мінез-құлық тұжырымдамасын қалыптастырған француз әлеументтанушысы Эмиль Дюркгейм. Ол әлеуметтік девиацияны түсіндіру үшін аномия тұжырымдамасын ұсынды. «Аномия» термині француз тілінен аударғанда ұжымның, заңның болмауы.

• 
  қоғамдық үрдістер (әлеуметтік-экономикалық жағдай, мемлекеттік саясат, салт дәстүр, бұқаралық ақпарат құралдары, т.б.);
  
• 
  тұлға бар әлеуметтік топ мінездемесі (этникалық құрылым, әлеуметтік мәртебе, референтті топ,);
  
• 
  микроәлеуметтік орта (отбасының өмір стилі және деңгейлері, отбасындағы өзара қарым-қатынас типі, отбасындағы тәрбие стилі, достар, басқа да маңызды адамдар).
  

1. 
   Агрессивті-зорлаушылық мінез-құлық. Бұл жеке тұлғаға көрсетілетін дөрекілік, төбелес, күйдіріп-жандыру сияқты жағымсыз іс-әрекеттерде көрініс береді.
   
2. 
   Ашкөздік мінез-құлық (корыстное поведение): майда ұрлықтар, қорқытып-үркіту, автокөлік ұрлау т.б. жалпы материалдық пайдакүнемдікке байланысты жат мінез-құлық.
   
3. 
   Наша сату және тарату.
   

• 
  жанұяда берекенің болмауы;
  

• 
  ата-ананың «ерекше» қамқарлығы;
  
• 
  тәрбие берудегі кемшіліктер;
  
• 
  өмірде кездесетін қиыншылықтар мен күйзелістерді жеңе алмау;
  
• 
  өмірлік дағдының болмауы, айналысындағы адамдармен, құрбыларымен жарасымды қатынасқа түсе алмауы;
  
• 
  сырттан келген қысымға төтеп бере алмау, өз бетінше шешім қабылдай алмау, сынаушылық ойды дамыта алмау;
  
• 
  психоактивті заттарды жиі пайдалануы;
  
• 
  агрессиялық жарнаманың ықпалды болуы;
  
• 
  мектептерде психологиялық көмек көрсету қызметінің нашар дамуы;
  
• 
  балалар мен жасөспірімдердің бос уақытының проблемалары,- деп көрсетсе, үшіншілері оларды негізгі бес факторға бөліп қарастырады.