атакуы “Дауылпаз туралы жырында” кэд1мп жай гана
жаратылыс кубылыстарына тура Tipi Kicimn MiHe3i,
кылыгы, ерекет! берше — жансыз табигат жандандырыла
суреттеледк канатымен толкынды жанап, енд1 б!рде октай
зымырап булткд енш, садк-сацк еткен Дауылпаздьщ
кимылы ештеце емес-ау, Tirrri “к,ус даусынан булттар
шаттык, унш еститшш... булттар томен сусып, тещзге
к,онак,тайтынын, эн салатынын” кдйтерсщ? Жэ, мынау
ше: “Эуе дауылы толкындар тобын балуан кушагына
кысып алып, айбарлы ашумен жартаскд лактырады, тау
тулгалы аскдн толкд>шдарды шандай шашып, тозандай
тоздырады” . Кыскдсы, бул шыгармада жансыз табигат
кубылысы кэд1мп Tipi шсшщ к,ылыгымен ауыстырыла
суреттелген. К,убылтудыц (троптьщ) мундай Typi —
кешнтеу (грекше
prosopopeia, орысша
олицетворение).
Абайдьщ Лермонтовтан аударган “Теректщ сыйы” деген
елещндеп бейнелеу тэсий — туп-тугел кешптеу: асау
теректщ
долдануы, буырщтуы, буйра толкынньщ
айдаИардай
бук телу!, Кавказдан азан-казан,,
у-шу аркырап шыга бере
Калыц кайротын бойына жасырып;
6emi куле момынси кдлуы
— 6epi де езен емес, адам мшезше украйды. Efli б!рде Терек
Каспийге келш:
— Аптьвып асау шщ келда, аксакал!
Тау, таска, адамзаткд салып жанжал.
Дем алайын деп келдам, аш крйнынды,
Селем-саукэт екелдам, кош корш &л, —
деп айна-кдтешз адамша саудырап сейлеп турса, кэртац
Каспий, кдлгыган кдлпы, анау экелген “бугы мен маралга,
адамнан тартып алган кэп малга, ер-токымы, атымен,
каруымен туткьшдап экелген ер шеркеске” ... —
6ipiHe риза
болмай ма, кш бшсш, кезш де ашпайды, тш де кдтпайды.
Амалы курыган Терек акырьшда:
Достарыңызбен бөлісу: