болады. Əлгі кісі безгегі ұстап калшылдап, еріндері кезеріп, көздері
жасаурап, аяғын əрең басып барады екен.
Ғұмырында науқас
көрмеген шаһзада қасындағы серігінен «Мына кісіге не болған?» —
деп сұрайды. Бұл ауру адам екенін, ертең өзі де осылайша науқасқа
ұшырауы мүмкін екенін білген соң шаһзада.
—
Бəріміз де бүгін сау-саламат, ал
ертең дімкас, ауру екенбіз ғой!
Бүйткен саулық құрысын! Түбінде бір осындай дертке
шалдығарымды біле тұрып, мен қалайша бүгін көңіл көтеріп,
серуен құрмақпын?! — деп ол тағы да үңгіріне кіріп кетеді.
Шаһзада үңгірінен үшінші рет шықканда тағы бір сұмдықты
көреді бір топ адам жылап-сықтап,
шаштарын жұлып, беттерін
тырнап, зарлап барады екен. Ұзын зембілге салып, үстін матамен
жауып
қойған бірдемені көтеріп, əлдеқайда əкетіп барады
—
Бүл не? — деп сұрайды таңырқаған шаһзада
—
Өлген адам
—
Өлген адам деген не?
—
Жаны жоқ кісі
Шаһзада табытта жатқан өліктің бетін ашып көреді:
—
Енді мұны не істейді?
Достарыңызбен бөлісу: 
