«Нумизматика и героическое наследие» 15–18 сентября 2015 г. Часть II



Pdf көрінісі
бет7/9
Дата22.02.2017
өлшемі19,51 Mb.
#4674
1   2   3   4   5   6   7   8   9

Басіле

ўс і гады яго праўлення 

(гг. да н. э.)

Намінал

Дата чаканкі  

(гг. да н. э.)

Нумар паводле 

Анохіна*

Парадкавы нумар 

у калекцыі

Спарток ІІІ (303–283)

абол

294–283 


Ан. 124

40

Перысад II (284–245)



абол? надчаканка 

«зорка»


284–245 

Ан. ? 


130

Перысад II (284–245)

абол

275–245


Ан. 133

62

Перысад II (284–245)



абол?

275–245?


Ан. 133? 

63

Перысад II (284–245)



абол надчаканкі «гарыт» 

і «зорка»

275–245 

Ан. 133


71

Перысад II (284–245)

абол надчаканка  

«зорка»


275–245 

Ан. 133


69

Перысад II (284–245)

абол

надчаканка «гарыт»



275–245 

Ан. 133?


89

Спарток ІV (245–225)

абол

245–230


Ан. 138

19

Ляўкон ІІ (225–215)



тэтрахалк

225–215


Ан. 135

123


Перысад IV (155–125)

абол


150–140

Ан. 169


32

*

 

У гэтай табліцы, а таксама ў табліцах 3 і 4 вызначэнне баспорскіх манет даецца паводле: Анохин, В. А. Монетное дело Боспора / 

В. А. Анохин. – Киев, Наукова думка, 1986.

Табліца 2

Манеты Ольвіі 

Намінал

Дата чаканкі 

Парадкавы нумар 

у калекцыі

Дзіхалк? 

350–300  гг. да н. э.

20

«Барысфен»



275–250  гг. да н. э.

17

«Барысфен»



275–250  гг. да н. э.

111


Халк?

200–150  гг. да н. э.

126

Тэтрахалк?



170–130  гг. да н. э.

78

Дупондзій з надчаканкамі А, 



Δ і керыкей (малюнак 4)

час Флавіяў, 1-я пал. ІІ ст. н. э.

50

Дупондзій з надчаканкамі А і 



Δ

час Флавіяў, 1-я пал. ІІ ст.

51

Дупондзій з надчаканкамі 



Δ і керыкей

час Флавіяў, 1-я пал. ІІ ст.

80

Намінал?


36

Табліца 1



международная конференция

54

Банкаўскі веснік, сакавік 2016



рымскім «цёзкам». На пра- 

цягу існавання ў баспорскай 

грашовай сістэме «рымскіх» 

наміналаў няўхільна змян- 

шалася іх вага і, адпаведна, 

іх рэальная вартасць. Паз- 

нейшыя ў другой групе 

манеты – дэнарыі і двайныя 

дэнарыі, што фактычна змя- 

нілі папярэднія медныя на- 

міналы, адлюстроўваюць 

пачатак фатальнага крызісу, які неўзабаве ахапіў 

грашовую сістэму Баспорскага царства.

Найбольш яскрава крызісныя з’явы праявіліся ў 

вытворчасці такога традыцыйнага для грэкаў на- 

міналу, як статэр, які паступова дэградаваў з зала- 

той (электравай) манеты ў білонную, а пазней пера- 

ўтварыўся ў мядзяк. Менавіта дэградаваныя статэры 

складаюць трэцюю, найбольш буйную, групу манет 

Баспорскага царства. Усяго іх 35 экзэмпляраў, і 

толькі адна манета – статэр Тэйрана 575 г. баспор- 

скай эры (278/9 гг. н. э.) – візуальна мае сляды 

прысутнасці ў сплаве нязначнай колькасці срэбра

7

 



(мае шараватае адценне). Усе астатнія статэры 

візуальна вызначаюцца як медныя (або бронзавыя). 

Познія баспорскія манеты характарызуюцца 

дэградацыяй не толькі матэрыялу, але і свайго вы- 

канання. Надта спрошчаныя, нават прымітыўныя 

выявы (пры вельмі дрэннай захаванасці легенд) 

часта не дазваляюць правесці дакладную атрыбуцыю 

гэтых манет. Разам з тым, нават у часы крызісу за- 

хоўваецца традыцыя пазначэння на статэрах года 

чаканкі (звычайна пад бюстам імператара), што па- 

лягчае атрыбутаванне. Менавіта прысутнасць даты 

дазволіла аднесці частку манет да чаканкі Рэскупа- 

рыда V (табліца 4). У сваю чаргу, статэры Фафорса 

вызначаюцца па наяўнасці тамгі на рэверсе.

Іншыя грэчаскія цэнтры чаканкі манет прадстаў- 

лены пераважна адзінкавымі экзэмплярамі (усяго 

5 штук). Гэта, напрыклад, манета нявызначанага 

7

 Вызначэнне хімічнага складу манет не праводзілася.

Манеты Баспорскага царства. І ст. — 230-я гг. н. э.



Басіле

ўс і гады яго праўлення 

(гг. н. э.)

Намінал

Дата чаканкі 

(гг. н. э.)

Нумар павод-

ле Анохіна

Парадкавы нумар 

у калекцыі

Аспург, 2-е праўленне (14/5–37/8)

асарый 

14–37


Ан. 319

44

Мітрыдат (39/40–41/42)



асарый

39/40–41/42

Ан. 330

12

Коціс І (45/6–62/3)



асарый

54/55–55/56

Ан. 350

3

Рэскупарыд І (68/9–91/2)



дупондзій

68–79


Ан. 371

5

Рэскупарыд І (68/9–91/2)



дупондзій

68–79


Ан. 371

6

Саўрамат І (93/4–123/4)



сестэрцый

93–96


Ан. 415

8

Саўрамат І (93/4–123/4)



сестэрцый

93–96


Ан.  414(ав.)

/420(рв.)

60

Саўрамат І (93/4–123/4)



сестэрцый

93/4–123/4

Ан.?

11

Эмітэнт? 



сестэрцый

паміж 98 і 153

Ан.?

61

Саўрамат ІІ (174/5–210/1)



сестэрцый

174/5–180

Ан. 597

33

Эмітэнт?



сестэрцый

паміж 86–192

Ан.?

48

Эмітэнт?



сестэрцый

кан. І – пач. ІІІ ст.

Ан.?

46

Эмітэнт?



сестэрцый

кан. І – пач. ІІІ ст.

Ан.?

49

Эмітэнт?



сестэрцый

кан. І – пач. ІІІ ст.

Ан.?

53

Эмітэнт?



сестэрцый

кан. І – пач. ІІІ ст.

Ан.?

55

Эмітэнт?



сестэрцый

кан. І – пач. ІІІ ст.

Ан.?

56

Эмітэнт?



сестэрцый

кан. І – пач. ІІІ ст.

Ан.?

59

Эмітэнт?



?

кан. І – пач. ІІІ ст.

Ан.?

82

Рэскупарыд ІІ (211/2–228/9)



дэнарый

211–229


Ан. 648–650

4

Інінфімэй (234/5–238/9)



двайны дэнарый

234–238


Ан. 679

68

Інінфімэй (234/5–238/9)



дэнарый

234–238


Ан. 686?

98

Інінфімэй (234/5–238/9)?



дэнарый?

234–238?


Ан.?

73

Табліца 3



Малюнак 4. Ольвія.  

Дупондзій з надчаканкамі

международная конференция

55

Банкаўскі веснік, сакавік 2016



Манеты Баспорскага царства. Статэры апошняй чвэрці III ст. — 330-х гг. н. э.

Басіле

ўс і гады яго праўлення 

(гг. н. э.)

Дата чаканкі: у гадах баспорскай эры 

(у дужках н. э.)

Нумар паводле 

Анохіна

Парадкавы нумар 

у калекцыі

Тэйран (275/6–278/9)

575 г. б. э. (278/9)

Ан. 729


34

Фафорс (285/6–309/10)

588 г. б. э. (291/2)

Ан. 737


14

Фафорс (285/6–309/10)

590 г. б. э. (293/4)

Ан. 738


86

Фафорс (285/6–309/10)

594 г. б. э. (297/8)

Ан. 742


76

Фафорс (285/6–309/10)

590-я гг. б. э. (294–303)

Ан.?


74

Фафорс (285/6–309/10)

590-я гг. б. э. (294–303)

Ан.?


97

Фафорс (285/6–309/10)

590-я гг. б.э. (294–303)

Ан.?


103

Фафорс (285/6–309/10)

дата не чытаецца (285/6–309/10)

Ан.?


96

Фафорс (285/6–309/10)

дата не чытаецца (285/6–309/10)

Ан.?


100

Рэскупарыд V (318/9–341/2)

624(?) г. б. э. (327/8)

Ан. 773?


2

Рэскупарыд V (318/9–341/2)

638 г. б. э. (341/2)

Ан. –


102

Рэскупарыд V (318/9–341/2)

дата не чытаецца (322–334)

Ан.? 


1

Рэскупарыд V (318/9–341/2)

дата не чытаецца (322–334)

Ан.? 


83

Рэскупарыд V (318/9–341/2)

дата не чытаецца (322–334)

Ан.? 


87

Рэскупарыд V (318/9–341/2)

620-я гг. б. э. (323–333)

Ан.?


58

Рэскупарыд V (318/9–341/2)

дата не чытаецца (318–342)

Ан.?


70

Рэскупарыд V (318/9–341/2)

дата не чытаецца (318–342)

Ан.?


95

Рэскупарыд V (318/9–341/2)

дата не чытаецца (318–342)

Ан.?


101

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.

Ан.?


18

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.

Ан. ?


39

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.

Ан. ?


79

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.

Ан.?


81

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.

Ан.?


88

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.

Ан.?


90

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.

Ан.?


93

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.

Ан.?


104

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.

Ан.?


105

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.

Ан.?


106

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.

Ан.?


107

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.

Ан.?


109

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.

Ан.?


112

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.

Ан.?


113

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.?

Ан.?


92

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.?

Ан.?


115

Эмітэнт?


апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.?

Ан.?


94

Табліца 4



международная конференция

56

Банкаўскі веснік, сакавік 2016



8

 Зограф, А.Н. Античные монеты / А.Н. Зограф  // Материалы и исследования по археологии СССР. – Вып. 16.  — М.-Л.: Изд-во АН СССР. – 1951. – 

Табл. XXXVII, 7.

наміналу, адчаканеная ў Херсанэсе ў 1-й палове  

І ст. н. э.

8

, а таксама эмісіі Малой Азіі: манета мізій- 



скага горада Лампсак 400–200 гг. да н. э. і тры 

розныя манеты Панційскага царства, адчаканеныя  

ў горадзе Аміс у перыяд са 120 г. да 50 г. да н. э.

Асобную групу грэчаскіх манет утвараюць так 

званыя квазіаўтаномныя эмісіі ўсходніх правінцый 

Рымскай Імперыі – манеты, што чаканіліся ў грэчас- 

кіх гарадах пад кантролем рымскай адміністрацыі ў 

І–ІІІ стст. н. э. Да гэтай групы аднесены 7 экзэмпля- 

раў. На жаль, дакладная іх атрыбуцыя амаль немаг- 

чымая з-за вельмі дрэннай захаванасці. Толькі для 

адной манеты ўдалося вызначыць месца чаканкі – 

горад Самас у Іоніі (правінцыя Азія). Чаканка адбы- 

лася, верагодна, у пачатку І ст. н. э. падчас праўлен- 

ня Актавіяна Аўгуста. Наконт іншых правінцыйна-

рымскіх манет можна пакуль толькі меркаваць, што 

яны належаць да фракійскіх або малаазійскіх эмісій 

ІІ–ІІІ стст. н. э.

На жаль, значная колькасць старажытнагрэчаскіх 

манет засталася неатрыбутаванай. Галоўнай прычы- 

най гэтага сталася іх дрэнная захаванасць – уздзеянне 

карозіі і зацёртасць. Толькі асобныя кавалкі легенд 

або нават адзінкавыя літары, фрагменты выяў і нека- 

торыя іншыя прыкметы дазволілі аднесці да грэчас- 

кай чаканкі яшчэ 15 манет. Частка з іх яшчэ чакае 

сваёй атрыбуцыі, якая магчымая пры ўдзеле высока- 

кваліфікаваных спецыялістаў у галіне антычнай ну- 

мізматыкі.

Эмісіі Рымскай Імперыі ў складзе калекцыі прад- 

стаўлены невялікай, але вельмі характэрнай групай. 

Па-першае, усе 9 экзэмпляраў належаць да эмісій 

позняй Рымскай Імперыі (табліца 5). Самыя раннія 

з іх – наміналы з легендай FEL TEMP REPARATIO 



(Вяртанне шчаслівых часоў) адчаканены ў перыяд 

паміж 340-мі і 370-мі гг. Часцей за ўсё падобныя 

манеты належаць да эмісій сыноў Канстанціна – 

Канстанта (337–350) і Канстанцыя ІІ (337–361), але 

дакладнае вызначэнне эмітэнтаў манет з калекцыі 

немагчымае з-за нечытабельнасці легенды аверса. 

Падобная сітуацыя назіраецца і з некалькімі іншымі 

экзэмплярамі. У прыватнасці, з манетамі нявызна- 

чанага наміналу з легендай VIRTVS EXERCITI 

(Мужнасць войска), якія выпускаліся шэрагам 

імператараў у апошняй трэці IV ст. – пачатку V ст. 

Больш дакладна атрыбутуюцца манеты Аркадзія 

(383–408) і Зянона (476–491), эмісіі якіх частка 

даследчыкаў адносіць не да познерымскай, а ўжо да 

ранневізантыйскай чаканкі. Так ці інакш, іх манеты 

чаканіліся ва Усходнерымскай Імперыі. Месцы вы- 

пуску з’яўляюцца другой характэрнай асаблівасцю 

рымскіх манет з калекцыі. Хутчэй за ўсё, усе яны 

адчаканены на манетных дварах усходняй часткі 

Імперыі.

Пазнейшымі ў калекцыі з’яўляюцца 8 манет 

Візантыйскай Імперыі (табліца 6). Варта адзначы-

ць, што ўсе больш-менш дакладна атрыбутаваныя 

экзэмпляры належаць да прадукцыі манетнага 

Манеты Рымскай Імперыі



Імператар і гады яго 

пра

ўлення (гг. н. э.)

Намінал

Дата і месца чаканкі

Парадкавы нумар 

у калекцыі

Эмітэнт?


дробны намінал з легендай FEL TEMP 

REPARATIO?

сярэдзіна IV ст.

манетны двор?

35

Эмітэнт?


дробны намінал з легендай FEL TEMP 

REPARATIO?

сярэдзіна IV ст.

манетны двор?

31

Эмітэнт?


дробны намінал з выявай лагернай 

брамы і з легендай PROVIDENTIAE 

AVGG або VIRTVS AVGG

IV ст. н. э.

манетны двор?

131


Аркадзій (383–408)

нявызначаны намінал з легендай 

GLORIA ROMANORVM

383–388 гг.

манетны двор?

13

Аркадзій (383–408)



нявызначаны намінал з легендай 

GLORIA ROMANORVM

383–388 гг.?

манетны двор Нікамедзія?

124

Эмітэнт?


нявызначаны намінал з легендай 

VIRTVS EXERCITI

апошняя трэць IV ст. – пач. V ст. 

манетны двор Нікамедзія?

22

Эмітэнт?


нявызначаны намінал з легендай 

VIRTVS EXERCITI

апошняя трэць IV ст. – пач. V ст. 

манетны двор Нікамедзія?

66

Эмітэнт?


нявызначаны намінал з легендай 

VIRTVS EXERCITI

апошняя трэць IV ст. – пач. V ст. 

манетны двор?

128

Зянон (476–491) 



нявызначаны намінал, АЕ3, RIC 948?

*

476–491 гг.



 манетны двор Канстанцінопаль

16

*



 RIC – Roman Imperial Coinage. Volume 10:The Divided Empire, 395–491, by J. P. C. Kent, London, 1994.

Табліца 5



международная конференция

57

Банкаўскі веснік, сакавік 2016



двара на паўночным ускрайку Імперыі – Херсона 

(Херсанэса).

На жаль, даволі значная частка манет мае вель-

мі дрэнную захаванасць. На некаторых з іх выявы 

і легенды практычна цалкам знішчаны карозіяй. 

Пераважна з-за гэтай прычыны па-за атрыбуцыяй 

пакінуты 18 экзэмпляраў з калекцыі. Большасць з 

іх, адназначна, належыць да антычнай чаканкі, але 

прыналежнасць некаторых манет да гэтай катэгорыі 

выклікае сумненне. Так, 2 манеты маюць рэшткі 

выяў, падобных на ўсходнюю «вязь» (пісьмо), таму 

іх варта было б аднесці да арыентальных манет. Але 

канчатковы адказ па іх атрыбуцыі мусіць быць за 

спецыялістамі ў галіне ўсходняй нумізматыкі.

Такім чынам, падсумоўваючы прыведзеныя вышэй 

звесткі па атрыбуцыі манет, варта адзначыць на-

ступнае:

– калекцыя не з’яўляецца «ананімным скарбам», 

як гэта было пазначана В.Н. Рабцэвічам у музейных 

Кнігах паступлення. Гэтаму супярэчыць надта шы-

рокі храналагічны разрыў паміж старэйшай і малод-

шай манетамі – больш за 1200 гадоў – ад 300 г. да 

н. э. і мінімум да 913 г. н. э.;

– у той жа час варта адзначыць, што манеты ка-

лекцыі маюць пэўнае тэрытарыяльнае адзінства. Усе 

яны характэрныя для грашовага абарачэння Паўноч-

нага Прычарнамор’я. У першую чаргу гэта датычыц-

ца эмісій Ольвіі, Баспора і візантыйскага Херсона. 

Але і іншыя манеты, такія як грэчаскія малаазій-

скія або эмісіі ўсходнерымскіх манетных двароў, 

былі звыклай з’явай для рынкаў паўночна-ўсходняй 

перыферыі антычнай цывілізацыі;

– калекцыя з’яўляецца зборам, які фарміраваў-

ся, верагодна, на тэрыторыі Расійскай Імперыі або 

СССР, у складзе якіх знаходзілася Паўночнае Пры-

чарнамор’е;

– з пэўнай доляй асцярожнасці можна меркава-

ць, што «скарб» мае менавіта эрмітажнае паходжан-

не, улічваючы вядомую практыку перадачы з гэтага 

найбуйнейшага нумізматычнага збору ў іншыя музеі 

дублетных і трыплетных экзэмпляраў, а таксама 

манет дрэннай захаванасці.

Напрыканцы хочацца выказаць спадзяванне, 

што навуковая апрацоўка гэтай невялікай манетнай 

калекцыі, якая фактычна можа лічыцца «першай 

цаглінкай» у будаўніцтве нумізматычнага збору 

музея гістарычнага факультэта Беларускага дзяр- 

жаўнага ўніверсітэта, мае перспектывы на працяг,  

а гэты артыкул будзе толькі папярэднім яе дасле- 

даваннем.



Віталь СІДАРОВІЧ, 

загадчык вучэбнай лабараторыі музейнай справы  

гістарычнага факультэта БДУ

Манеты Візантыйскай Імперыі



Імператар і гады яго 

пра

ўлення (гг. н. э.)

Намінал

Дата і месца чаканкі

Парадкавы нумар 

у калекцыі

Васіль І (867–886)

дробны намінал з выявай Крыжа на Галгофе

867–886 гг. Херсон 

116

Васіль І (867–886)



дробны намінал з выявай Крыжа на Галгофе

867–886 гг. Херсон

132

Канстанцін VІІ (913–959)



нявызначаны намінал

913–959 гг. Херсон

26

Македонская дынастыя



дробны намінал

паміж 913 г. і 1025 г. 

Херсон

37

Македонская дынастыя



дробны намінал з выявай Крыжа на Галгофе

канец ІХ – сяр. ХІ ст.  

Херсон

133


Эмітэнт?

дробны намінал, манаграмы?

?

23

Эмітэнт?



дробны намінал

?

27



Эмітэнт?

Нуммій? (дробны намінал з літарай «А»)

V–VІ стст.?

136


Табліца 6

международная конференция

58

Банкаўскі веснік, сакавік 2016



Военная тематика  

в лотерейной деятельности 

России

Виктор СУВОРОВ

Член Белорусского 

республиканского 

общественного объединения 

коллекционеров

И

стория социальной политики дореволюционной 



России неразрывно связана с благотворительностью. 

Одной из важнейших составляющих этого благо-

родного движения являлась деятельность благотво-

рительных ведомств и комитетов под покровитель-

ством Дома Романовых. Однако на помощь нищим, 

открытие приютов, создание общества благородных 

девиц, поддержку инвалидов и семей, пострадавших 

от военных действий, уходило много государствен-

ных средств. И для того, чтобы не обременять казну, 

Екатерина II решила создавать всевозможные благо-

творительные дома, содержать которые можно «на 

едином самоизвольном подаянии от публики». Понят-

но, что многочисленные носители царской фамилии 

и приближенные к ней не могли своим трудом внести 

достойный вклад в пополнение казны, поэтому Екате-

рина Великая определилась с источником дохода так

деньги надо взять у народа. Таким образом, основны-

ми способами привлечения денежных средств в годы 

правления императрицы и последующие периоды 

стали личные пожертвования граждан и, конечно, 

проведение благотворительных лотерей.

Стоит отметить, что военные события вызывали 

особый всплеск благотворительной деятельности, что 

вполне объяснимо. В период Первой мировой вой-

ны деньги необходимы были не только на военные 

нужды (винтовки, сапоги и прочее), но и на оказа-

ние конкретной помощи пострадавшим – раненым, 

сиротам, больным и обездоленным. В конце 1914 г. 

на основании Высочайшего разрешения императора 

в Российской империи стартуют продажи государ-

ственной лотереи Министерства финансов, доходы от 

которой направлялись в «пользу раненых и больных 

воинов, семей лиц, призванных на войну, и лиц, по-

страдавших от военных бедствий». Общие сборы от 

проведения двух выпусков данной лотереи составили 

более 10 млн. рублей (рисунок 1). Однако ввиду вы-

сокой стоимости они не имели популярности среди 

широких слоев населения.

Февральская революция 1917 г. привела к 

свержению российского самодержавия и созданию 

Временного правительства, сосредоточившего в сво-

их руках всю законодательную и исполнительную 

власть в России. В этот переломный период истории 

централизованная лотерейная деятельность временно 

приостанавливается, лотереи проводятся только в 

отдельных регионах страны.

Первый раз новая власть вспоминает о лотереях в 

том же 1917 г. Временным правительством принима-

ется решение о проведении «Большой денежной лоте-

реи» (лотереи Скобелевского комитета, просущество-

вавшего до апреля 1918 г.) на сумму 5 млн. рублей 

«для оказания помощи потерявшим на войне способ-

ность к труду воинам» (рисунок 2). В июле 1917 г. 

создается Всероссийский союз увечных вои- 

нов, который объединяет все существующие ранее 



Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5   6   7   8   9




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет