Басіле
ўс і гады яго праўлення
(гг. да н. э.)
Намінал
Дата чаканкі
(гг. да н. э.)
Нумар паводле
Анохіна*
Парадкавы нумар
у калекцыі
Спарток ІІІ (303–283)
абол
294–283
Ан. 124
40
Перысад II (284–245)
абол? надчаканка
«зорка»
284–245
Ан. ?
130
Перысад II (284–245)
абол
275–245
Ан. 133
62
Перысад II (284–245)
абол?
275–245?
Ан. 133?
63
Перысад II (284–245)
абол надчаканкі «гарыт»
і «зорка»
275–245
Ан. 133
71
Перысад II (284–245)
абол надчаканка
«зорка»
275–245
Ан. 133
69
Перысад II (284–245)
абол
надчаканка «гарыт»
275–245
Ан. 133?
89
Спарток ІV (245–225)
абол
245–230
Ан. 138
19
Ляўкон ІІ (225–215)
тэтрахалк
225–215
Ан. 135
123
Перысад IV (155–125)
абол
150–140
Ан. 169
32
*
У гэтай табліцы, а таксама ў табліцах 3 і 4 вызначэнне баспорскіх манет даецца паводле: Анохин, В. А. Монетное дело Боспора /
В. А. Анохин. – Киев, Наукова думка, 1986.
Табліца 2
Манеты Ольвіі
Намінал
Дата чаканкі
Парадкавы нумар
у калекцыі
Дзіхалк?
350–300 гг. да н. э.
20
«Барысфен»
275–250 гг. да н. э.
17
«Барысфен»
275–250 гг. да н. э.
111
Халк?
200–150 гг. да н. э.
126
Тэтрахалк?
170–130 гг. да н. э.
78
Дупондзій з надчаканкамі А,
Δ і керыкей (малюнак 4)
час Флавіяў, 1-я пал. ІІ ст. н. э.
50
Дупондзій з надчаканкамі А і
Δ
час Флавіяў, 1-я пал. ІІ ст.
51
Дупондзій з надчаканкамі
Δ і керыкей
час Флавіяў, 1-я пал. ІІ ст.
80
Намінал?
?
36
Табліца 1
международная конференция
54
Банкаўскі веснік, сакавік 2016
рымскім «цёзкам». На пра-
цягу існавання ў баспорскай
грашовай сістэме «рымскіх»
наміналаў няўхільна змян-
шалася іх вага і, адпаведна,
іх рэальная вартасць. Паз-
нейшыя ў другой групе
манеты – дэнарыі і двайныя
дэнарыі, што фактычна змя-
нілі папярэднія медныя на-
міналы, адлюстроўваюць
пачатак фатальнага крызісу, які неўзабаве ахапіў
грашовую сістэму Баспорскага царства.
Найбольш яскрава крызісныя з’явы праявіліся ў
вытворчасці такога традыцыйнага для грэкаў на-
міналу, як статэр, які паступова дэградаваў з зала-
той (электравай) манеты ў білонную, а пазней пера-
ўтварыўся ў мядзяк. Менавіта дэградаваныя статэры
складаюць трэцюю, найбольш буйную, групу манет
Баспорскага царства. Усяго іх 35 экзэмпляраў, і
толькі адна манета – статэр Тэйрана 575 г. баспор-
скай эры (278/9 гг. н. э.) – візуальна мае сляды
прысутнасці ў сплаве нязначнай колькасці срэбра
7
(мае шараватае адценне). Усе астатнія статэры
візуальна вызначаюцца як медныя (або бронзавыя).
Познія баспорскія манеты характарызуюцца
дэградацыяй не толькі матэрыялу, але і свайго вы-
канання. Надта спрошчаныя, нават прымітыўныя
выявы (пры вельмі дрэннай захаванасці легенд)
часта не дазваляюць правесці дакладную атрыбуцыю
гэтых манет. Разам з тым, нават у часы крызісу за-
хоўваецца традыцыя пазначэння на статэрах года
чаканкі (звычайна пад бюстам імператара), што па-
лягчае атрыбутаванне. Менавіта прысутнасць даты
дазволіла аднесці частку манет да чаканкі Рэскупа-
рыда V (табліца 4). У сваю чаргу, статэры Фафорса
вызначаюцца па наяўнасці тамгі на рэверсе.
Іншыя грэчаскія цэнтры чаканкі манет прадстаў-
лены пераважна адзінкавымі экзэмплярамі (усяго
5 штук). Гэта, напрыклад, манета нявызначанага
7
Вызначэнне хімічнага складу манет не праводзілася.
Манеты Баспорскага царства. І ст. — 230-я гг. н. э.
Басіле
ўс і гады яго праўлення
(гг. н. э.)
Намінал
Дата чаканкі
(гг. н. э.)
Нумар павод-
ле Анохіна
Парадкавы нумар
у калекцыі
Аспург, 2-е праўленне (14/5–37/8)
асарый
14–37
Ан. 319
44
Мітрыдат (39/40–41/42)
асарый
39/40–41/42
Ан. 330
12
Коціс І (45/6–62/3)
асарый
54/55–55/56
Ан. 350
3
Рэскупарыд І (68/9–91/2)
дупондзій
68–79
Ан. 371
5
Рэскупарыд І (68/9–91/2)
дупондзій
68–79
Ан. 371
6
Саўрамат І (93/4–123/4)
сестэрцый
93–96
Ан. 415
8
Саўрамат І (93/4–123/4)
сестэрцый
93–96
Ан. 414(ав.)
/420(рв.)
60
Саўрамат І (93/4–123/4)
сестэрцый
93/4–123/4
Ан.?
11
Эмітэнт?
сестэрцый
паміж 98 і 153
Ан.?
61
Саўрамат ІІ (174/5–210/1)
сестэрцый
174/5–180
Ан. 597
33
Эмітэнт?
сестэрцый
паміж 86–192
Ан.?
48
Эмітэнт?
сестэрцый
кан. І – пач. ІІІ ст.
Ан.?
46
Эмітэнт?
сестэрцый
кан. І – пач. ІІІ ст.
Ан.?
49
Эмітэнт?
сестэрцый
кан. І – пач. ІІІ ст.
Ан.?
53
Эмітэнт?
сестэрцый
кан. І – пач. ІІІ ст.
Ан.?
55
Эмітэнт?
сестэрцый
кан. І – пач. ІІІ ст.
Ан.?
56
Эмітэнт?
сестэрцый
кан. І – пач. ІІІ ст.
Ан.?
59
Эмітэнт?
?
кан. І – пач. ІІІ ст.
Ан.?
82
Рэскупарыд ІІ (211/2–228/9)
дэнарый
211–229
Ан. 648–650
4
Інінфімэй (234/5–238/9)
двайны дэнарый
234–238
Ан. 679
68
Інінфімэй (234/5–238/9)
дэнарый
234–238
Ан. 686?
98
Інінфімэй (234/5–238/9)?
дэнарый?
234–238?
Ан.?
73
Табліца 3
Малюнак 4. Ольвія.
Дупондзій з надчаканкамі
международная конференция
55
Банкаўскі веснік, сакавік 2016
Манеты Баспорскага царства. Статэры апошняй чвэрці III ст. — 330-х гг. н. э.
Басіле
ўс і гады яго праўлення
(гг. н. э.)
Дата чаканкі: у гадах баспорскай эры
(у дужках н. э.)
Нумар паводле
Анохіна
Парадкавы нумар
у калекцыі
Тэйран (275/6–278/9)
575 г. б. э. (278/9)
Ан. 729
34
Фафорс (285/6–309/10)
588 г. б. э. (291/2)
Ан. 737
14
Фафорс (285/6–309/10)
590 г. б. э. (293/4)
Ан. 738
86
Фафорс (285/6–309/10)
594 г. б. э. (297/8)
Ан. 742
76
Фафорс (285/6–309/10)
590-я гг. б. э. (294–303)
Ан.?
74
Фафорс (285/6–309/10)
590-я гг. б. э. (294–303)
Ан.?
97
Фафорс (285/6–309/10)
590-я гг. б.э. (294–303)
Ан.?
103
Фафорс (285/6–309/10)
дата не чытаецца (285/6–309/10)
Ан.?
96
Фафорс (285/6–309/10)
дата не чытаецца (285/6–309/10)
Ан.?
100
Рэскупарыд V (318/9–341/2)
624(?) г. б. э. (327/8)
Ан. 773?
2
Рэскупарыд V (318/9–341/2)
638 г. б. э. (341/2)
Ан. –
102
Рэскупарыд V (318/9–341/2)
дата не чытаецца (322–334)
Ан.?
1
Рэскупарыд V (318/9–341/2)
дата не чытаецца (322–334)
Ан.?
83
Рэскупарыд V (318/9–341/2)
дата не чытаецца (322–334)
Ан.?
87
Рэскупарыд V (318/9–341/2)
620-я гг. б. э. (323–333)
Ан.?
58
Рэскупарыд V (318/9–341/2)
дата не чытаецца (318–342)
Ан.?
70
Рэскупарыд V (318/9–341/2)
дата не чытаецца (318–342)
Ан.?
95
Рэскупарыд V (318/9–341/2)
дата не чытаецца (318–342)
Ан.?
101
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.
Ан.?
18
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.
Ан. ?
39
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.
Ан. ?
79
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.
Ан.?
81
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.
Ан.?
88
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.
Ан.?
90
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.
Ан.?
93
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.
Ан.?
104
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.
Ан.?
105
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.
Ан.?
106
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.
Ан.?
107
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.
Ан.?
109
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.
Ан.?
112
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.
Ан.?
113
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.?
Ан.?
92
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.?
Ан.?
115
Эмітэнт?
апошняя чвэрць ІІІ ст. – 330-я гг. н. э.?
Ан.?
94
Табліца 4
международная конференция
56
Банкаўскі веснік, сакавік 2016
8
Зограф, А.Н. Античные монеты / А.Н. Зограф // Материалы и исследования по археологии СССР. – Вып. 16. — М.-Л.: Изд-во АН СССР. – 1951. –
Табл. XXXVII, 7.
наміналу, адчаканеная ў Херсанэсе ў 1-й палове
І ст. н. э.
8
, а таксама эмісіі Малой Азіі: манета мізій-
скага горада Лампсак 400–200 гг. да н. э. і тры
розныя манеты Панційскага царства, адчаканеныя
ў горадзе Аміс у перыяд са 120 г. да 50 г. да н. э.
Асобную групу грэчаскіх манет утвараюць так
званыя квазіаўтаномныя эмісіі ўсходніх правінцый
Рымскай Імперыі – манеты, што чаканіліся ў грэчас-
кіх гарадах пад кантролем рымскай адміністрацыі ў
І–ІІІ стст. н. э. Да гэтай групы аднесены 7 экзэмпля-
раў. На жаль, дакладная іх атрыбуцыя амаль немаг-
чымая з-за вельмі дрэннай захаванасці. Толькі для
адной манеты ўдалося вызначыць месца чаканкі –
горад Самас у Іоніі (правінцыя Азія). Чаканка адбы-
лася, верагодна, у пачатку І ст. н. э. падчас праўлен-
ня Актавіяна Аўгуста. Наконт іншых правінцыйна-
рымскіх манет можна пакуль толькі меркаваць, што
яны належаць да фракійскіх або малаазійскіх эмісій
ІІ–ІІІ стст. н. э.
На жаль, значная колькасць старажытнагрэчаскіх
манет засталася неатрыбутаванай. Галоўнай прычы-
най гэтага сталася іх дрэнная захаванасць – уздзеянне
карозіі і зацёртасць. Толькі асобныя кавалкі легенд
або нават адзінкавыя літары, фрагменты выяў і нека-
торыя іншыя прыкметы дазволілі аднесці да грэчас-
кай чаканкі яшчэ 15 манет. Частка з іх яшчэ чакае
сваёй атрыбуцыі, якая магчымая пры ўдзеле высока-
кваліфікаваных спецыялістаў у галіне антычнай ну-
мізматыкі.
Эмісіі Рымскай Імперыі ў складзе калекцыі прад-
стаўлены невялікай, але вельмі характэрнай групай.
Па-першае, усе 9 экзэмпляраў належаць да эмісій
позняй Рымскай Імперыі (табліца 5). Самыя раннія
з іх – наміналы з легендай FEL TEMP REPARATIO
(Вяртанне шчаслівых часоў) адчаканены ў перыяд
паміж 340-мі і 370-мі гг. Часцей за ўсё падобныя
манеты належаць да эмісій сыноў Канстанціна –
Канстанта (337–350) і Канстанцыя ІІ (337–361), але
дакладнае вызначэнне эмітэнтаў манет з калекцыі
немагчымае з-за нечытабельнасці легенды аверса.
Падобная сітуацыя назіраецца і з некалькімі іншымі
экзэмплярамі. У прыватнасці, з манетамі нявызна-
чанага наміналу з легендай VIRTVS EXERCITI
(Мужнасць войска), якія выпускаліся шэрагам
імператараў у апошняй трэці IV ст. – пачатку V ст.
Больш дакладна атрыбутуюцца манеты Аркадзія
(383–408) і Зянона (476–491), эмісіі якіх частка
даследчыкаў адносіць не да познерымскай, а ўжо да
ранневізантыйскай чаканкі. Так ці інакш, іх манеты
чаканіліся ва Усходнерымскай Імперыі. Месцы вы-
пуску з’яўляюцца другой характэрнай асаблівасцю
рымскіх манет з калекцыі. Хутчэй за ўсё, усе яны
адчаканены на манетных дварах усходняй часткі
Імперыі.
Пазнейшымі ў калекцыі з’яўляюцца 8 манет
Візантыйскай Імперыі (табліца 6). Варта адзначы-
ць, што ўсе больш-менш дакладна атрыбутаваныя
экзэмпляры належаць да прадукцыі манетнага
Манеты Рымскай Імперыі
Імператар і гады яго
пра
ўлення (гг. н. э.)
Намінал
Дата і месца чаканкі
Парадкавы нумар
у калекцыі
Эмітэнт?
дробны намінал з легендай FEL TEMP
REPARATIO?
сярэдзіна IV ст.
манетны двор?
35
Эмітэнт?
дробны намінал з легендай FEL TEMP
REPARATIO?
сярэдзіна IV ст.
манетны двор?
31
Эмітэнт?
дробны намінал з выявай лагернай
брамы і з легендай PROVIDENTIAE
AVGG або VIRTVS AVGG
IV ст. н. э.
манетны двор?
131
Аркадзій (383–408)
нявызначаны намінал з легендай
GLORIA ROMANORVM
383–388 гг.
манетны двор?
13
Аркадзій (383–408)
нявызначаны намінал з легендай
GLORIA ROMANORVM
383–388 гг.?
манетны двор Нікамедзія?
124
Эмітэнт?
нявызначаны намінал з легендай
VIRTVS EXERCITI
апошняя трэць IV ст. – пач. V ст.
манетны двор Нікамедзія?
22
Эмітэнт?
нявызначаны намінал з легендай
VIRTVS EXERCITI
апошняя трэць IV ст. – пач. V ст.
манетны двор Нікамедзія?
66
Эмітэнт?
нявызначаны намінал з легендай
VIRTVS EXERCITI
апошняя трэць IV ст. – пач. V ст.
манетны двор?
128
Зянон (476–491)
нявызначаны намінал, АЕ3, RIC 948?
*
476–491 гг.
манетны двор Канстанцінопаль
16
*
RIC – Roman Imperial Coinage. Volume 10:The Divided Empire, 395–491, by J. P. C. Kent, London, 1994.
Табліца 5
международная конференция
57
Банкаўскі веснік, сакавік 2016
двара на паўночным ускрайку Імперыі – Херсона
(Херсанэса).
На жаль, даволі значная частка манет мае вель-
мі дрэнную захаванасць. На некаторых з іх выявы
і легенды практычна цалкам знішчаны карозіяй.
Пераважна з-за гэтай прычыны па-за атрыбуцыяй
пакінуты 18 экзэмпляраў з калекцыі. Большасць з
іх, адназначна, належыць да антычнай чаканкі, але
прыналежнасць некаторых манет да гэтай катэгорыі
выклікае сумненне. Так, 2 манеты маюць рэшткі
выяў, падобных на ўсходнюю «вязь» (пісьмо), таму
іх варта было б аднесці да арыентальных манет. Але
канчатковы адказ па іх атрыбуцыі мусіць быць за
спецыялістамі ў галіне ўсходняй нумізматыкі.
Такім чынам, падсумоўваючы прыведзеныя вышэй
звесткі па атрыбуцыі манет, варта адзначыць на-
ступнае:
– калекцыя не з’яўляецца «ананімным скарбам»,
як гэта было пазначана В.Н. Рабцэвічам у музейных
Кнігах паступлення. Гэтаму супярэчыць надта шы-
рокі храналагічны разрыў паміж старэйшай і малод-
шай манетамі – больш за 1200 гадоў – ад 300 г. да
н. э. і мінімум да 913 г. н. э.;
– у той жа час варта адзначыць, што манеты ка-
лекцыі маюць пэўнае тэрытарыяльнае адзінства. Усе
яны характэрныя для грашовага абарачэння Паўноч-
нага Прычарнамор’я. У першую чаргу гэта датычыц-
ца эмісій Ольвіі, Баспора і візантыйскага Херсона.
Але і іншыя манеты, такія як грэчаскія малаазій-
скія або эмісіі ўсходнерымскіх манетных двароў,
былі звыклай з’явай для рынкаў паўночна-ўсходняй
перыферыі антычнай цывілізацыі;
– калекцыя з’яўляецца зборам, які фарміраваў-
ся, верагодна, на тэрыторыі Расійскай Імперыі або
СССР, у складзе якіх знаходзілася Паўночнае Пры-
чарнамор’е;
– з пэўнай доляй асцярожнасці можна меркава-
ць, што «скарб» мае менавіта эрмітажнае паходжан-
не, улічваючы вядомую практыку перадачы з гэтага
найбуйнейшага нумізматычнага збору ў іншыя музеі
дублетных і трыплетных экзэмпляраў, а таксама
манет дрэннай захаванасці.
Напрыканцы хочацца выказаць спадзяванне,
што навуковая апрацоўка гэтай невялікай манетнай
калекцыі, якая фактычна можа лічыцца «першай
цаглінкай» у будаўніцтве нумізматычнага збору
музея гістарычнага факультэта Беларускага дзяр-
жаўнага ўніверсітэта, мае перспектывы на працяг,
а гэты артыкул будзе толькі папярэднім яе дасле-
даваннем.
Віталь СІДАРОВІЧ,
загадчык вучэбнай лабараторыі музейнай справы
гістарычнага факультэта БДУ
Манеты Візантыйскай Імперыі
Імператар і гады яго
пра
ўлення (гг. н. э.)
Намінал
Дата і месца чаканкі
Парадкавы нумар
у калекцыі
Васіль І (867–886)
дробны намінал з выявай Крыжа на Галгофе
867–886 гг. Херсон
116
Васіль І (867–886)
дробны намінал з выявай Крыжа на Галгофе
867–886 гг. Херсон
132
Канстанцін VІІ (913–959)
нявызначаны намінал
913–959 гг. Херсон
26
Македонская дынастыя
дробны намінал
паміж 913 г. і 1025 г.
Херсон
37
Македонская дынастыя
дробны намінал з выявай Крыжа на Галгофе
канец ІХ – сяр. ХІ ст.
Херсон
133
Эмітэнт?
дробны намінал, манаграмы?
?
23
Эмітэнт?
дробны намінал
?
27
Эмітэнт?
Нуммій? (дробны намінал з літарай «А»)
V–VІ стст.?
136
Табліца 6
международная конференция
58
Банкаўскі веснік, сакавік 2016
Военная тематика
в лотерейной деятельности
России
Виктор СУВОРОВ
Член Белорусского
республиканского
общественного объединения
коллекционеров
И
стория социальной политики дореволюционной
России неразрывно связана с благотворительностью.
Одной из важнейших составляющих этого благо-
родного движения являлась деятельность благотво-
рительных ведомств и комитетов под покровитель-
ством Дома Романовых. Однако на помощь нищим,
открытие приютов, создание общества благородных
девиц, поддержку инвалидов и семей, пострадавших
от военных действий, уходило много государствен-
ных средств. И для того, чтобы не обременять казну,
Екатерина II решила создавать всевозможные благо-
творительные дома, содержать которые можно «на
едином самоизвольном подаянии от публики». Понят-
но, что многочисленные носители царской фамилии
и приближенные к ней не могли своим трудом внести
достойный вклад в пополнение казны, поэтому Екате-
рина Великая определилась с источником дохода так:
деньги надо взять у народа. Таким образом, основны-
ми способами привлечения денежных средств в годы
правления императрицы и последующие периоды
стали личные пожертвования граждан и, конечно,
проведение благотворительных лотерей.
Стоит отметить, что военные события вызывали
особый всплеск благотворительной деятельности, что
вполне объяснимо. В период Первой мировой вой-
ны деньги необходимы были не только на военные
нужды (винтовки, сапоги и прочее), но и на оказа-
ние конкретной помощи пострадавшим – раненым,
сиротам, больным и обездоленным. В конце 1914 г.
на основании Высочайшего разрешения императора
в Российской империи стартуют продажи государ-
ственной лотереи Министерства финансов, доходы от
которой направлялись в «пользу раненых и больных
воинов, семей лиц, призванных на войну, и лиц, по-
страдавших от военных бедствий». Общие сборы от
проведения двух выпусков данной лотереи составили
более 10 млн. рублей (рисунок 1). Однако ввиду вы-
сокой стоимости они не имели популярности среди
широких слоев населения.
Февральская революция 1917 г. привела к
свержению российского самодержавия и созданию
Временного правительства, сосредоточившего в сво-
их руках всю законодательную и исполнительную
власть в России. В этот переломный период истории
централизованная лотерейная деятельность временно
приостанавливается, лотереи проводятся только в
отдельных регионах страны.
Первый раз новая власть вспоминает о лотереях в
том же 1917 г. Временным правительством принима-
ется решение о проведении «Большой денежной лоте-
реи» (лотереи Скобелевского комитета, просущество-
вавшего до апреля 1918 г.) на сумму 5 млн. рублей
«для оказания помощи потерявшим на войне способ-
ность к труду воинам» (рисунок 2). В июле 1917 г.
создается Всероссийский союз увечных вои-
нов, который объединяет все существующие ранее
Достарыңызбен бөлісу: |