Біріккен бүйрек (таға тәрізді бүйрек) пен
бүйрек дистопиясының клиникалық бейнесі байқала қоймайды.
Зәр жолдарының тума кемістіктері. Олардың негізгі түрлері: 1) әр
бүйректің түбегі мен несепағары қосарлы болады; 2) несепағар қалыптаспайды
(агенезия), бітеу (атрезия) немесе тар (стеноз) болады, оның сағасы қалыпты
орнынан таяды (дистопия); 3) ерте кезеңдік фетопатиялар тобына жататын
мегалоуретер – несепағардың сыңарының немесе екеуінің де бұлшықетті
қабаты қалыңдап, жүйкелік құрылымдары көбейеді, саңылауы тым кеңиді; 4)
құрсақтың қасаға тұсындағы қабырғасы, сірі қабықшасы мен терісі мүлде
бітелмей қалып (аплазия), қуық сыртта қалады (экстрофия); 5) қуық мүлдем
қалыптаспайды (агенезия); 6) көбіне қыз балалардың зәр жолының соңғы бөлімі
бітеу (атрезия) немесе тар (стеноз), ал ұлдардың үрпі жолының астыңғы
(гипоспадия) немесе үстінгі қабырғасы ақаулы (эписпадия) болады.
Зәр жолдарындағы кемістіктердің барлығында да зәр шығару бұзылады,
сондықтан заманға сай хирургиялық ем дер кезінде қолданылмаса, науқас
бүйрек қызметінің жеткіліксіздігіне ұшырайды. Ал хирургиялық емнің қазір
нәтижелі екені белгілі. Кемістіктің ең ауыр ағымды түрлерімен (мысалы, зәр
жолының агенезиясы немесе атрезиясы) сырқат нәресте туысымен қайтыс
болады. Бұл топтағы басқа кемістіктердің клиникалық нышандары ұзақ уақыт
білінбегенмен, біртіндеп гидронефроз дамып, тас байланып немесе өрлемелі
созылмалы пиелонефрит өрістеп, бүйрек қызметінің жеткіліксіздігі орын алады,
науқас (20-30 жасында) уремиядан өледі.
Жыныстық мүшелердің тума кемістіктері. Бұл кемістіктер ана мен нәресте
эндокриндік ауруға ұшыраса (бүйрекүсті безі, гипофиз) немесе жүкті кезде
гормондар қолданғанда дамиды; рецессивті тұқымқуалайтыны да анықталған.
Бұл топқа мына кемістіктер жатады: крипторхизм – ен ұмаға түспей, іш
қуысында немесе шат арасында қалып қояды (крипторхизм жаңа туған
нәрестенің 30%-ында кездеседі, сондықтан оны кемістік деуге болмайды, ал 12–
