Айрылмай жақсы менен жаман парқы. Көрінер өз пайдасы жұрттың нарқы. Тереңге түсіп жатыр байлағаны. Аш бөрі бізді жеуден тоймағаны. ( “Қара өлең” өлеңі) М.Ж.Көпеев – мысалшы, жыршы Ақын өлең, толғаулармен қатар мысал мен дастан да жазған. “Жарты нан хикаясы”, “Мәшһүр Жүсіптің тырнамен айтысы”, “Аңқау адам туралы”, “Шайтанның саудасы”, “Сәйгелді, сона,бөгелек” атты мысалдары бар. Сондай – ақ, “Жантемір қажы”, “Нүсіпхан”, “Жер мен көк”, “Хаятбақшы”, “Миғраж”, “Пайғамбардың дүниеден өтуі”, “Гүлшат - Шеризат” дастандары бар. 1920 жылы “Сарбұлақ” деген жерге үй салдырады. Ол үйді 1930 жылы тамамдап біткен соң, өзіне зират салдыра бастайды. М.Ж.Көпеев: “Келер жылы дүниеден өтемін, арғы жылы маған ас бермек түгілі қоңыз теріп кетесіңдер”, - деп, болжам жасап кетеді. М.Ж.Көпеевтің денесі 21 жыл бойы бұзылмай жатқан. Ә.Диваев: “Мәшкең жақсы бір түс көріп жатқанға ұқсайды. Пішіні, кескіні, келбеті түрі күндегісіндей сымбатты”. 1952 жылы 10 желтоқсанда “Социалистік Қазақстан” газетінде М.Ж.Көпеев діншіл, ұлтшыл деген мақала шығып, соған байланысты Қазақстан Коммунистік партиясының қаулысы шығып, оның зиратын 2 милиция, 1 трактордың күшімен бұзып тастайды.
Достарыңызбен бөлісу: |
