Диалект – біртұтас жүйенің (фонетикалық, лексикалық, грамматикалық)
ерекшелігімен сипатталатын тілдің территориялық немесе әлеуметтік бір түрі.
Диалектологиялық атлас - тілді лингвистикалық география әдісімен
зерттеу нәтижесінде жасалған карталар жиынтығы. ХХ ғ. ІІ-жарт. «Жалпы
славян тілдерінің атласын», «Еуропа лингвистикалық атласын», «КСРО-дағы
түркі тілдерінің диалектологиялық атласын» жасау жұмысы басталып,
алғашқы түрлері жарық көрді.
Диалектологиялық карта – белгілі бір тілдің говорлары мен
диалектілерінің, жеке диалектілік құбылыстардың таралу сипаты белгіленіп
көрсетілетін карта.
Ежелгі грек тіл білімі – Грецияда туған тіл біліміндегі ой-пікір бүкіл Европа
тіл ғылымының қалыптасып дамуына күшті әсерін тигізді. Ежелгі грек тіл
білімі филологиялық және философиялық кезеңге бөлінеді.
Екпін – сөз ішіндегі бір буынның айтылуда күшті, көтеріңкі естілуі.
Етістік – шақтық, жақтық, райлық қарым-қатынаста заттың қимылын, жай-
күйін білдіретін сөз табы.
Етістіктің аналитикалық формасы – сыңарларының бірі негізгі етістіктен,
екіншісі көмекші етістіктен жасалып, грамматикалық мағына білдіретін етістік
тіркесі.
Жасанды тілдер – белгілі бір қоғамдық салада табиғи тілдерді қолдану тиімсіз
немесе мүмкін болмаған жағдайда жұмсалатын, қолдан жасалған ұлтаралық,
халықаралық қатынас құралы.
Калькалау – басқа тілдің лексика-семантикалық, лексика-синтаксистік
үлгілерін қабылдау рақылы жаңа сөздер, жаңа синтаксистік құрылымдар
жасау.
Кеңестік тіл білімі – Кеңес үкіметі жылдарында қалыптасқан тіл білімі. Кеңес
тіл білімі бірыңғай методологияға – диалектикалық материализмге негізделеді.
Когнитивті тіл білімі – табиғи тілді сана әрекетінің көрінісі, ойдың тікелей
шындығы ретінде зерттейтін тіл білімінің саласы.
