Жедел уланудың клиникалық диагнозы төмендегідей тармақтардан тұруы қажет:
Клиникалық ағымының түрі – жедел.
Удың ену жолы (удың атынан белгілі болған жағдайда ену жолын көрсету қажет емес, мысалы, улы газ тек ингаляциялық жолмен енеді).
Удың сипаты мен оның топтық түрі. Егер улы заттың түрін анықтау мүмкін болмаса, жетекші клиникалық синдром көрсетіледі (психотропты, пульмонотропты, гепатотропты, нефротропты және басқа әсерлі анықталмаған у). Диагнозды тұжырымдағанда «белгісіз умен улану», «дәрмектермен улану» сияқты тіркестер пайдалануға болмайды.
Ауырлық дәрежесі: жеңіл, орташа дәрежелі, ауыр, өте ауыр.
Ауырлық дәрежесі: жеңіл, орташа дәрежелі, ауыр, өте ауыр.
Улану себебі: суицид мақсатымен немесе суицидтік әрекет (міндетті түрде), өзін-өзі емдеу, масаю және т.б. мақсатпен.
Улану жері (өндірістік міндетті түрде).
Асқынулар мен негізгі патологиялық синдромдар: уытты, гипоксиялық, уытты-гипоксиялық, гипоксиядан кейінгі энцефалопатия, уытты миокардиодистрофия, уытты гепатопатия, уытты нефропатия, экзоуытты шок және т.б.
Қосымша аурулар
Жедел және кідіріссіз көмек көрсету дәрігерінің жұмыс істеу принциптері бірнеше факторлармен байланысты:
Жедел және кідіріссіз көмек көрсету дәрігерінің жұмыс істеу принциптері бірнеше факторлармен байланысты:
• Қысқа уақыт аралығы: бұл кезде жедел жәрдем дәрігері анық немесе болжам, синдромдық диагноз қойып, науқастың ауырлық жағдайын бағалап, жылдам түзетуді қажет ететін жетекші бұзылыстарды анықтай алуы қажет.
• Қосымша зерттеу әдістерін қолдану: басқа мамандықтағы дәрігерлер консилиумын ұйымдастыру мүмкіндігінің шектелуі.
• Қысқа мерзім ішінде тек жағдай болған жерде емес, сонымен қатар науқасты тасымалдау кезінде кідіріссіз емдік шаралар реттілігі мен тиімді көлемін анықтау қажеттілігі
