фатиха
бер құдай үшін?!
(Ерімбет).
Х
Хабиб (һабиб, абиб)
− 1) сүйікті; 2) дос, тамыр.
Жаһанға дүйсенбі күн
пайда болды, Лепесін тыңдасаңыз һән хазіраттан. Ат берген
«хабибім»
деп
Тәжімәулен, Пейіш пен жеті тозақты аралатқан
(Ерімбет).
Қазіреті Жебраиль
хақтан келіп,
Хабибіне
хабарды берді сонда, − дейді «Зарқұмда»
(С. Мұқанов).
Тікен кіріп тас қаққан Тәніндегі жарадан. Сыддиқ «жылан шығар» деп, Ақ
Һабибі
нәбиді Күзетуді қалаған
(Ерімбет).
Крайдың Сырдариясы, қазалылық,
«Қалыңбас», сегізінші ауыл жазылмаққа. Ғайсаға мың тоғыз жүз екінші жыл,
Мың үш жүз жиырма еді
һабиб
һаққа!
(Ерімбет).
Махшарда барар жарлы
байдан бұрын, Елу жыл бұрын барып алар орын. Құрайыш – біздің Мұрсал,
хатим еді, Тапсырған
абибіне
діннің зорын
(Ерімбет).
Хазірет
− дін жолындағы беделді мырза, дін қауымының тұтасын
ұстаған адам.
Араб тілінде
хазратун
–
мырза, ханум
дегенді білдіреді
(АРС.,
М., 1958, 225).
Қатын!» деп, не ерлердің жаны кетті, Не жақсы адамдарға қашы
жетті. Нешеулер әйелінің тілін алып, Айырылып иманынан, қадірі өтті.
Айтыпты: «Өміріңде,− хазірет Адам,− Әйелдің, сірә, тілін алма!» − депті
(Ерімбет).
Үйретіп иман, ислам
хазірет
Ғали, Жүргізді исламның әділ ісін.
Мұнан соң иман айтты жұрттың бәрі, Исламға кіріп түгел, жиып есін!
(Ерімбет).
Сармолла тек
хазіретке
қарап, бұлардың бар сөзін елеген жоқ
(М. Әуезов).
Хакім
−
1) данышпан, ғалым, оқымысты; 2) басқарушы, бастық;
3) ауыс. үстемдік етуші, билеуші.
Араб тілінде
хᾱкимун
–
ақылды, есті, ақыл
иесі, философ
дегенді білдіреді
(АРС., М., 1958, 237).
«Азық жи,− дедім сізге,−
ғибадаттан». Өсиет осылайша айтқан сөзім, Өкпеңнен оқтай болып таяп атқан.
Болысы «Қалыңбастың» қайта өзгеріп, Мінезің ояз,
хакімді
де таңырқатқан
(Ерімбет).
Қайбарға төртінші күн кіріп арыстан, Патшаның ойран қылды кең
сарайын. Өлтіріп Жанәділді, қойды
Достарыңызбен бөлісу: |
