140
əйелдердің өзіне сөгіс бергендіктерін естігенде; оларға шақыру
жіберіп, олар үшін сүйеніп отыратын диван əзірледі де, əрбіреуіне
пышақ беріп, Юсыпқа: «Шық, оларға көрін!»,– деді. (Жеміс кесіп
отырған əйелдер) оны көрген сəтте, бір түрлі ірі бағалап (естері
шығып), өз қолдарын турады. Əйелдер: «Ой, Алла! Мынау адам
емес, бұл біртүрлі құрметті періште-ақ қой» десті. (Зылиха оларға):
«Ал міне, мені өсектегендерің осы. Расында, оның көңілін мен
қаладым. Сонда да абырой сақтады. Жəне де ол əмірімді орындама-
са, əлбетте, абақтыға салынып, қор болушылардан болады»,– деді.
(Юсып сүресі, 30-32)
Достарыңызбен бөлісу: 
