Қажылық пен ғұмра Онда мақамы Ибраһим (яғни, Қағбаны құру кезінде Ибраһим
алəйһис-сəлəмнің аяқтарының астында болған үлкен тас бар, ол та-
стан қазірге дейін Ибраһим пайғамбар аяқтарының іздері кетпеген.
Бұл үйді Ибраһим алəйһис-сəлəм құрғанына) айқын белгі-аяттар
бар. Сол сияқты оған кірген адам (əртүрлі қауіп-қатерден) аман бо-
лады. Жəне жолға (жүруге) шамасы келген кісілер міндетінде Алла
үшін, міне, сол Үйді қаж-зиярат ету борышы бар. Кімде-кім қарсы
болса (яғни, Қағбаны зиярат ету-парыз екеніне қарсы болса), сонда,
əлбетте, Алла бүкіл əлемдерден мұқтажсыз.
(Əли Имран, 97)
Жəне адамдардың арасында (жүрiп оларды) Қажылыққа шақыр,
олар саған (яғни, сенiң дағуатыңа-шақыруыңа жауап ретiнде) жаяу
күйiнде жəне ұзақ жолдардан келетiн арықтаған түйелердiң үстiнде
келедi. Олар өздерi үшiн болған (дiни жəне дүние) пайдаларына куə
болуға жəне мəлiм күндерде (Құрбан айт күндерiнде Алла) оларға
ризық етiп берген малдарын (құрбандыққа сою) үстiнде Алланың
атын атау үшiн (келедi). Ендеше, одан өздерiң де жей берiңдер, бей-
шара кембағалдарға да жегiзiңдер.
(Хажж, 27-28)
