Нуржігіт Алтынбеков 587
физика, химия, геология. биология т.с.с. ғылымдардың негіздері қаланады. Олардың
басын біріктіріп, жаратылыстану ғылымдары дейміз. Адам мен қоғамды зерттейтін
білім салалары гуманитарлық, қоғамдық пәндерді тудырды. Оларға философия,
психология, саясаттану, мәдениеттану т.с.с. пәндер жатады. Гуманитарлық білімдердің
ерекшеліктері - олардың мазмұнында нақтылы-тарихи өмір сүріп жатқан әлеуметтік
топтардын мүдделері мен максат-мұраттарының бейнеленуі. Сондықтан белгілі бір
қоғам өміріндегі құбылысқа әрбір әлеуметтік топ өзіндік баға беруі мүмкін. Сонымен
қатар бұл пәндердің бәрінің басын біріктіретін құндылыктарға келер болсақ, олар -
адамды сүю, ізгілік, жақсылық, жетілгендік, әсемдік, әділеттілік, еркіндік, теңдік т.с.с.
Гуманитарлық білім саласында көркемдік тануды ерекше алып қарауға болады.
Оған әдебиет, поэзия, қылқалам, әуен т.с.с. өнер саласындағы туындыларды зерттеуді
жатқызамыз.
Сонымен катар бүгінгі адамзаттың рухани-адамгершілік дағдарысқа түсуіне
байланысты, дінтану мәселелері ерекше өзекті болып отыр.
Дүниетану - өте күрделі құбылыс, ол үшін адам барлық жан-тәнінің мүмкіндіктерін
пайдаланады. Нақтылы-тарихи өмір сүріп жатқан қоғамдағы құндылыктар, солардың
негізінде қалыптасатын қоғамдық катынастар, өндіргіш күштердің деңгейі т.с.с.
таным үрдісінде өз орнын алады.
Олай болса, дуниетану негізінде жатқан негізгі құбылысты анықтамай
болмайды, сонда ғана оның терең мәнін ашуға болады. Сана, рух болмысының өзегі
білімде болғаннан кейін, мыңдаған жылдардың шеңберінде ойшылдар танымның
негізін адамның санасынан көрді: «таным үрдісін дамытатын ақыл-ой жаттығуы,
жетілуі», «шығармашылық ізденіс», «білімге деген құштарлық», «туа біткен табиғи
дарын» т.с.с. Әрине, аталған факторлардың танымдағы орнын терістеуге болмайды.
Бірақ олардың негізінде толыққанды таным теориясын жасау мүмкін емес. Ол
үшін біз адамның басқа тіршіліктерден бөлек, тек өзіне ғана тән өмір сүру тәсілін
анықтауымыз керек. Ал, оның өзі бізді адамның «таза табиғатқа» қанағаттанбай, оны