|
|
бет | 104/111 | Дата | 19.05.2022 | өлшемі | 0,54 Mb. | | #35036 | түрі | Оқулық |
| Байланысты: koblanov-shetel-ad-tar
Ағылшын гуманизмінің өзіндік даму ерекшеліктері.
Кристофер Марло трагедияларының қаһармандары.
Шекспирдің замандастары.
Шекспирдің «Отелло» трагедиясындағы Яго образы.
Шекспирдің тарихи хроникалары.
Петрарканың лирикалық өлеңдері.
Испаниядағы реконкиста әрекеті.
Богумилдер қозғалысының әдебиеттің дамуына әсері.
Лопе де Веганың «Комедия жазудағы жаңа өнер» туындысының маңызы..
Мольердің «Тартюф» комедиясындағы Тартюф бейнесі..
Сервантестің «Дон Кихот романындағы» Дон Кихот бейнесі.
«Декамеронның» итальян көркем прозасының дамуына әсері.
«Тиль Эйленшпигель» - авантюралық халықтық роман.
«Дон Кихот» романындағы гуманистік риторика.
Гонгор және горгоризм.
Кальдерон драматургиясындағы кейіпкерлер жүйесі.
Францияда классицизмнің пайда болуының тарихи себептері.
Корнель трагедияларындағы саяси мәселелер.
Мольер комедияларындағы философиялық мәселелер мен фарстық нышандар.
Буалоның «Поэтикалық өнер» атты теориялық трактаты.
Осы кезеңдегі француз поэзиясындағы мысал жанры.
Расиннің «Андромаха» трагедиясындағы Пирр бейнесі..
Расин трагедияларындағы адамгершілік мәселелері.
Расин театрындағы драмалық қақтығыстар.
Джон Мильтонның «Жоғалған» жұмақ» поэмасындағы негізгі идея.
Мифтік шығармашылық және мифология.
«Илиада» дастаны - әскери-батырлық эпопея.
«Одиссея» дастанының тілі, стилі.
Гесиодтың «Жұмыстар мен күндер» туындысындағы
«еңбек» және «әділеттілік» идеялары.
Элегия мен ямбының негізгі әуендері.
Солон – афиналық тұңғыш ақын.
Сапфо өлеңдерінің халықтық мерекелермен, үйлену салт- жоралғыларымен байланысы.
Симонид және ежелгі эпиграммалық дәстүрлердің жаңғыруы.
Эпиникийлер стилі мен композициясының ерекшеліктері.
Философиялық және тарихи прозаның алғашқы үлгілері.
Драманың пайда болу тегі, негізгі түрлері.
Эсхилдің «Бұғауланған Прометей» трагедиясының өзекті мәселесі және әдеби тағдыры.
Софокл трагедияларындағы әлеуметтік орта мен ондағы жеке тағдырлар сырын ашу мәселелері.
Еврипидтің кейінгі трагедияларындағы қайғылы қақтығыстардың жоғалуы.
Гректік риторика мен философия – римдік қоғамдағы құрал.
Шешендік сөз – саяси күрестегі әрекетшіл құрал және көсемсөздік пішін.
Цицеронның шешендік және философиялық трактаттары, хаттары.
Гораций «Сатираларының» мазмұны мен стильдік ерекшеліктері.
Вергилийдің «Георгикалар» атты дидактикалық поэмасы.
Рим әдебиетінің тарихи маңызы және оның антикалық қоғамдағы орны.
Данте Алигьеридің «Құдіретті комедиясындағы» символизм.
Жованни Боккаччо – орта ғасырлардағы новелла жанрын жоғары даму сатысына көтерген жазушы.
Франсуа Рабленің «Гаргантюа мен Пантагрюэль» роман- эпопеясындағы соғыс пен бейбітшілік мәселесі.
Томас Мордың «Утопия» романындағы гуманистік пікірлері.
Вильям Шекспирдің «Гамлет» трагедиясындағы Гамлет бейнесі.
Мигель де Сервантестің «Ламанчтық Дон Кихот» романындағы Санчо Панса бейнесі.
Гонгор және гонгоризм.
Шекспирдің «Генрих ІV» пьесасындағы шынайы дана билеушіні тәрбиелеу мәселесі.
Кальдеронның «Өмір деген түс» атты философиялық драмасы
Мольердің эстетикалық көзқарастары.
Достарыңызбен бөлісу: |
|
|