кырларының жаліш өмірдің фундаменталды кұндылыктарына катынасы. Осылайша, "әлеуметтік философияның" көпкырлы, көпөлшемді "түпкілікті формуласын" тауып жэне оның тегі жағынан тарихи, табиғаты жағынан философиялык болып табылатын әлеуметтанумен, мэдеішеттанумен салыстырғанда немен айналысатынын біле аламыз. Бұл "формуладан" шығатыны - әлеуметгік философияның функцияларын тек философиялык жүйеде ғана емес, бүкіл әлеуметтік- гуманитарлық білімнің жүйесінде де жеткілікті түрде айкын жеткізуге болатындығы. Ең алдымен, әрине, әлеуметтік фішософия бойынша оку жэне арнайы әдебиет авторларымен толык келісе отырып, оның дүниетанымдык функция аткаратынын бекітуге болады, өйткені ол "элеуметгік әлемді" бейнелеп кана коймай, оның саналы бейнесі ретінде "оны жаратады да". Элеуметгік философия әлеуметтік элемнің "картинасы", оның бейнесі ғана емес. Ол, сонымен катар, элеуметгік идеалдар мен кұндылыктарды накты пшндыкпен салыстыра отырып, оның накты өмірмен байланысын аныктай отырып, осы әлемді жаратады да. Екіншіден аткаратыны - методологиялык функция. Оны элеуметгік философия пэндік жэне теориялық форма ретінде кызмет ете отырып жэне элеуметгік кұбылыстарды тануда методологиялык бағдарлар мен жалпы философиялык принциптерді пайдаланудың үлгісі бола отырып аткарады. Олардың катарына, мысалы, диалектика принципі (тарихилык принципі, абстрактылыдан нақтыға ѳту принципі жэне басқалары) жэне синергетика принципі (бүтін, органикалык, ѳзін-ѳзі баскарушы жэне ѳзін-ѳзі ұйымдастырушы жүйелердің жүйелік-күрылымдык ұйымының жалпы теориясы)
