бұл этикада котам эсер ететін объект ретінде немесе баска социум (коғамның немесе белгілі бір элеуметтік институттың бѳлігі) ретінде кѳрініс табады. Элеуметтік этика, ең алдымен, адамның жүріс-турысының сырткы келбетіне, оның этикеттік имиджіне назар аударады. Ол адамдағы сыртқы мен ішкі элементтерді тікелей түрде бөліп карастырады, сөйтіп, оны еркіндіктен айырады. Осыған байланысты, адамға сырткы эсер мен жеке мінез-кұлық арасындағы ішкі шиеленіс жетіп, ол сыртқы карама- кайшьшыктардан көрініс Моральдың гносеологиялык кайнар көздерінің катарында ерекше орынды антропология иеленген. Антропология - адам туралы ілім. Табиғи-ғылыми жэне медициналық антропология тірі ағзалар элеміндегі адамның орнын аныктайды. Оған анатомия, физиология, нәсілдер тулары ілім және тағы баска жатады. Моральды нормалар мен кұндылықтар жүйесі ретінде талдау оны статикалык жағдайдағы коғамдық кұбылыс ретінде көруге мүмкіндік береді. Моральдык тандау көзкарасы тұрғысынан моральды танып-білу оның динамикалык жағын 217
ашуға, коғамдык катынастар жүйесіндегі нормалардың, кағидалардың, адамгершілік кұндылыктардың жэне бағалаудың қызметін көтеруге мүмкіндік береді. Этика әлем халыктарының эдеп жүйесін, моральды, адамгершілік мәдениетін зерттейтін философиялык пэн. «Этика» термині ежелгі грек тілінде «бірлесе өмір сүруші адамдар тобының мекен-жайы» дегенді білдіреді, кейін әдеп туралы ілім мағынасына ие болды. «Әдеп» термині түрік халықтарының тіліне орта ғасырлардағы араб-мұсылман мәдениетінің ыкпалымен енген. Көптеген мамандар этиканы эдептану
