жорғалайды, жалады, күлді, жанды, өшті, құлады,
сынды, сіңді
т.т. негізгі түбір етістіктермен қатар
мыңцаған, әлденеше мыңдаған негізгі түбір етіс-
тікгер болып, солардың ішінде
-ла,
-лежұрнақты-
лар түрінде айтылып, қапданылатындары да аз емес.
1. Ж оғарыда
т у
етістігімен байланысты мы-
сал етіп келтірілген:
балапан-да, қоз-да, күшік-те,
ж ұмырт қа-ла, бота-ла,
сондай-ақ:
бұтақ-та,
жапырақ-та, шеіиек-те, мэуе-ле, құрт-та,туъ\н-
ды түбірлер т.т. толы қтауыш пен тіркеспейді.
Сондықтан олар да салт етістіктер делінеді.
2. Кінәрат, ауруға шалдығу т.б. сы рқатқа
ұшырау тәрізділер нақты атаулары негіз болып
тымау-ла, самап-да, суық-та, мұз-да, сыз-да, без-
гек-те, тәл-де, ыстық-та, діңке-ле, т ұр-а-ла
да
т.т. салт етістіктер.
3. Салт етістіктердің ендігі бір тобы:
абай
бол, қонақ бол, көңілді бол
т.т. негізгі түбір етістік-
тердің негізі қай м ағы налы сапа екеніне сәйкес-
тену процесін білдіреді
.Абай-ла, көктем-де, кол-
де, сел-де
т.т. қатар:
коңілді - коңілсіз, әлді-әлсіз
т.б. сын есімдердің
-лан, -лен
күрделі ж ұрнақты
түрлерінде жиі қолданылады:
М ыс.:
кәңіл-де-н - көңіл-сіз-ден
әл-де-н - әл-сіз-ден, жан-да-н - жан-сыз-дан
тағат-сыз-дан, амал-сыз-дан, әдемі-ле-н, сұс-
та-н
т.т.
4.
Қар ж апалақ-та-й бастады; жаңбыр нәсер-
ле-п, айнала т ұм ан-да-н-ы п, көшелер т айғақ-
т а-н-ып кет т і
т.т. белгілі сы н -си п ат, нақты
корініс түрлеріне субъекті әрекетінде сипат - пы-
сықтауы ш ты қ ішкі м ағы налы етістіктер тобын
құрайды.
5. Негізгі түбір етістіктерден:
отыр, тұр, жа-
тыр
дегендер субъектінің белгілі мерзімдегі қал-
пын білдіретіні, яғн и : а)
жат, жатыр
дегенде:
шалқасынан әлде етпетінен я оң немесе сол жан-
басымен бе, әйтеуір денесі толығымен сол қалып-
қа көшуді біліретін болса; б)
отыр
етістігі құйрық-
ты басы п, оры н д ы қ я жерде ж ай ғасқан қалы п;
в)
тұр
дегенде екі ая қ (адам үшін, 4 аяқты мал
да, келі, күбі, шам т.т.) табанында тік тұру т.т.
етістіктер айтылып, зерттеліп, баяндалып келеді.
Ж ерде қалы ң төсек, қ о с-қо с жастық, теке-
мет, кілем тоселген қазақ ғұмырында:
тізер-ле,
тізе-ле, шөке-ле, жанбас-та, жан-тай, жүре-ле,
сон д ай -ақту /?-я-л д,
ом -ал, ом-ырам қап малдас
құрт.т.
дастархан басы, әңгіме-дүкен құрғандағы
неше түрлі отырыс, қисаю жатыстың нақты түрлері
негізінен
-ла, -ле
өзге де жұрнақты есім негізді
туынды түбір салт етістіктерді құрайды.
6. М езгілдік мәнді іш кі пы сы қтауы ш ты ң
негізгі түбір етістіктердің көп түрлері де сол атау-
ларьг мен
-ла, -ле
жұрнақты етістіктер болып ай-
тылып, олар негізіне
-п
жұрнақты көсемше,
-ған,
-гш тұлғалы есімшелерде қолданылып, өздері салт
сабақты да түрлерінде баяндауыш қызметін атқа-
рады. М ыс
:.ай-ла-п, апта-ла-п, сағат-та-п, м и-
нут-та-п, түнде-ле-п
кеткен ғұмыр,
секунд-та-
ға н
қас қағы м т.т.
7. Ілгері, кейін, ж оғары , темен, ылди, құлди
т.т. нақты мекендік ішкі пысықтауышы мен қоз-
ғалуы бір ғана етістікке саятын:
ілгері-ле, ж оға-
ры-ла, өр-ле, тер-ле, кейін-де, коткіншек-те, кұлди-
ла, көлденең-де
туынды түбір етістіктер де бар.
8.
Мияу-ла
мен
ойбай-ла, аһ-ла, үһ-ле, іңгә-ла,
тра-та-та-ла, эупірім-де,
аналитикалық түрін сақ-
таған
о де, бұ де
(ол де, бүл де, қалай де-сең де
т.т.) тәрізділер тікелей
-ла, -ле
жұрнағымен, копте-
ЕТІСТІКТЕР СӨЗЖАСАМЫ
383
ген дыбыстау етістіктері дәнекерлерден соң:
тық-
ыл-да, аңқ-ыл-да, шіңк-іл-де, тоңқ-ыл-да, тарс-
ыл-да, гүрс-іл-де
т.т. сол ш ы ғарған дыбыстар-
дың негіз болуымен нақтылы мәнді туынды түбір
салт етістіктер тобын құрайды.
9.
-ла, -ле
жұрнақты салт етістіктердің ең
басымы, көбі көзге көріну және ол қалай көріну
т.б. әлділігімен айтылып, тыңдаушы айнытпай
қабылдайтын туынды түбір салт етістіктер. Бұлар
да негізінен
-ң, -аң, -ең, -ың-іл, -ақ, -ек
т.б. өзге
сөзжасам жұрнақтарынан соң
-ла, -ле,
соның қай-
талама түрі үстелген салт етістіктерден тұрады.
а)
ел-ең-де, елп-ек-т е, сек-ең-де, сек-ек-те,
жалб-ақ-та, жалп-алақ-та, қозға-л-ақ-та, жалт-
ыл-да, жылт-ыл-да;
б)
бүк-ш (и)е-ң-де, сид(и)-аң-да, балп-аң-да,
т оңқ-аң-да
т.т.
10.
-ла, -ле
аф ф иксі мен
-ра, -ре,
көп ж ағ-
дайларда:
-ла, -ле
мен
-лы, -лі,
тіпті
-а, -ы
жұрнақтарын төркіндестіруге, соңғылардың
-ла, -ле
-ден қы саңданы п,
а
деп аны қ,
ы, і
болып қысаң
дауысты алуы артикуляпиялы қ та, психология-
лы қ та жағдайлардан тыс еместігін, сондай-ақ,
жуанды-жіңіш келі варианттарда семантикалы қ
дәлдік барын байқататын тіл деректері аз емес.
Мысалы: “Тоғы з тоңқылдақ, бір ш іңкілдек”
ертегісінің бұлай аталуы - тегін емес. Ж ы лаған-
да:
а-ң-ыра, е-ң-іре;
ақ көңілдікпен
аңқ-ы л-да,
жылау -
еңк-іл-де,
күлудегі
қарқ-ыл-да, тарқ-
ыл-да,
сөйлеудегі
барқ-ыл-да, ш апқ-ыл-да мен
күңк-іл-де,
сондай-ақ жалаң қосымш асы:
ир-ең-
де, бүл-ғаң-да, елп-ең-де
т.т. мен қайталанған:
ир-
е-ле-ң-де, елп-е-ле-ң-де, қи(ы)р-а-ла-ң-да
тағы бас-
қаларды ң т.т. м ағы налары мен тұлғалары ны ң
қанш алы қты сәйкестенетіні - тіл байлы ғы м ы з-
дың куәсі. Сонымен бірге, бұл жоғарыда келтір-
ілгендер^атам зам анғы қазақ тілінде оте әріден
бірге ж асасы п, сонды қтан да олар түгелімен
сөздікте реестр сөздер қатарынан өз орындарын
алуы да - ан ал и ти кал ы қ қандай көне болса,
агглю тин ативті қазақ тілінде с и н тети к ал ы қ
сөзжасам амалының да қалыптасқан тарихының
көне текті екенін айғақтайды.
Достарыңызбен бөлісу: |