Арман пв баспасы

18
бақ-дәу ле ті есе леп ар тып, ол бас қар ған мем ле кет жай қал ған 
гүлстан ға ай на ла ды.
Бір кү ні пат ша Өг дүл міш пен әң гі ме ле сіп оты рып, оған 
кө мек ші бо лу ға жа рай тын дай біл гір, іс кер адам ке рек ті гін ай та-
ды. Сон да Өгдүл міш іс ке әб ден лай ық ты бір ту ыс қа ны бар еке нін 
ес кер те ді. Ол адам ның аты Од ғұр мыш екен.
Пат ша Өгдүл міш ке қа лай да сол кі сі ні тау ып, ма ған ер тіп әкел 
деп өті ніш жа сай ды. Өгдүл міш көп із деп, ақы ры Од ғұр мыш ты 
та ба ды. Бі рақ ол бұл өмір дің бар қы зы ғы нан бе зіп, тәр кі дү ние 
жо лы на түс кен дә руіш бо лып, тау ке зіп кет кен екен. Да на-дә руіш 
бес күн дік пә ни өмір дің күй бең тір ші лі гі не қай тып орал ғы сы кел-
мей ті нін ай тып, пат ша са рай ын да ғы жо ға ры ла уа зым нан, абы-
рой-атақ тан, дү ние-мү лік тен бас тар та ды.
Пат ша Өгдүл міш ті үш рет жұм сап, Одғұр мыш ты қай та-қай та 
ша қы ра ды. Бі рақ дә руіш пат ша са рай ына бар май ды. Күн ту ды 
үшін ші рет ша қы рт қан да да на-дә руіш ті қыз мет ке емес, ме ні мен жай 
әң гі ме ле сіп, қо нақ бо лып кет сін, біз ге өси ет-ғиб рат айт сын деп сә лем 
ай та ды. Сон да ға на Одғұр мыш пат ша ға ке ле ді. Еке уі ұзақ сұх бат 
құ ра ды. Бір-бі рі не сұ рақ қой ып, жау ап бе ре ді. Со дан кей ін Од ғұр мыш 
қай та дан дә руіш дор ба сын асы нып, тау ға қа рай ке те ба ра ды.
Ақы лы көл-кө сір дә руіш тің бұл қы лы ғы Өгдүл міш ті ау ыр ой ға 
са ла ды. Адам жа сы ке ліп, қо лы на та яқ ұс та ған да бұл өмір дің күн-
де лік ті күй бең іс те рі нен бе зіп, ар ғы дү ние лік дә руіш бо лып ке туі 
ке рек пе? Әл де әр кім өзі нің ғұ мыр бойы жа сап кел ген жұ мы сын 
өле-өл ген ше іс тей бер ге ні жөн бе? Өг дүл міш осы сау ал ға жау ап 
тап пай, дал бо ла ды. Ақы ры ол тау дың бір үң гі рін ме кен ет кен 
дә руіш – Од ғұр мыш қа ба ра ды. Дә руіш оған: «Бұл өмір де адам дар 
үшін ең бек ету – сау ап іс, сон дық тан өз мін де тің ді бұ рын ғы ша 
Бұл шы ғар ма да сол кез де гі қо ғам ның әлеу мет тік шын ды ғы кө рі ніс тап қан. Сон­
дық тан да нақ ты фи ло со фия сы көз ге ұрып тұр.
М.С.Орын­бе­ков
«Құт ты бі лік» тек қа на сая си трак тат емес, ол сол ға сыр да ғы әр түр лі ғы лым мен 
мем ле кет са ла ла рын да ғы да му ды да көр сет ті. Бұл ең бек ав тор дың өмір ді көр се ту­
де гі фи ло со фия лық пай ым дауы ның те рең ді гін, адам құ қы ның сол за ман да ғы да­
муын көр се те ді.
А. .Қа­сым­жа­нов
Дас тан да қай за ман да бол ма сын, бар лық ха лық тар ды тол ған ды рып кел ген жал­
пы ада ми идея лар дың, із гі мұ рат тар мен ой лар дың өзін дік ерек ше көр кем де, аса 
ай шық ты бей не ле нуі оның адам ды тәр бие леу мә се ле сін де өмір шең ді гін біл ді ре ді.
А.Н.Ко­но­нов

жүктеу/скачать 4,97 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: