112
әсерін автоматикалық түрде ескеруге мүмкіндік береді. Ол келе-
сіге негізделген. Алдымен, концентрациясы белгісіз
с
х
анықта-
латын компонент бар талданатын ерітіндінің оптикалық тығыз-
дығын
А
х
анықтайды, содан кейін талданатын ерітіндіге мөлшері
белгілі анықталатын компонентті
с
ст
қосады да, қайта оптикалық
тығыздықты
𝐴
𝑥+ст
өлшейді.
Талданатын ерітіндінің оптикалық тығыздығы келесіге тең:
𝐴
𝑥
= 𝜀𝑙с
𝑥
,
(3.9)
aл стандарты ерітінді қосылған талданатын
ерітіндінің оптика-
лық тығыздығы:
𝐴
𝑥+ст
= 𝜀𝑙(с
𝑥
+ с
ст
).
(3.10)
(3.9) және (3.10) теңдеулерін салыстыру мынаны береді:
𝐴
𝑥
𝐴
𝑥+ст
=
с
𝑥
с
𝑥
+ с
ст
немесе
𝐴
𝑥
(с
𝑥
+ с
ст
) = 𝐴
𝑥+ст
с
𝑥
.
Бұдан талданатын ерітіндінің концентрациясын табамыз:
с
𝑥
= с
ст
𝐴
𝑥
𝐴
𝑥+ст
−𝐴
𝑥
.
Қосу-алу әдісінде талданатын заттың концентрациясын
𝐴
𝑥+ст
= f(
с
ст
) координаттарындағы
график бойынша да табуға
болады. Егер (3.10) теңдеу
𝐴
𝑥+ст
с
ст
функциясы ретінде алынса,
онда түзу сызық алынады, абцисса осімен қиылысуға дейінгі экс-
трополяциясы
с
ст
тең болатын кесінді беретіндігін көрсетеді.
𝐴
𝑥+ст
= 0
болғанда, (3.10) теңдеуінен
−с
ст
= с
𝑥
шығады.